انجیل به قلم متی فصل 27
انجیل به قلم متی فصل ۲۷
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : و چون صبح شد، همه رؤسای کهنه و مشایخ قوم بر عیسی شورا کردند که او را هلاک سازند.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : پس او را بند نهاده، بردند و به پنطیوس پیلاطس والی تسلیم نمودند.
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : در آن هنگام، چون یهودا تسلیم کننده او دید که بر او فتوا دادند، پشیمان شده، سی پاره نقره را به رؤسای کهنه و مشایخ رد کرده،
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : گفت: «گناه کردم که خون بی گناهی را تسلیم نمودم.» گفتند: «ما را چه، خود دانی!»
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : پس آن نقره را در هیکل انداخته، روانه شد و رفته خود را خفه نمـود.
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : اما روسـای کهنه نقـره را برداشته، گفتنـد: «انداختن این در بیت المـال جایز نیست زیـرا خونبهـا است.»
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : پس شـورا نمـوده، به آن مبلغ، مزرعه کوزه گر را بجهت مقبره غُرباء خریدند.
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : از آن جهت، آن مزرعه تا امروز بحَقْـلالدم مشهـور است.
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : آنگاه سخنی که به زبـان ارمیـای نبی گفتـه شـده بـود تمـام گشت کـه «سـی پاره نقـره را برداشتنـد، بهـای آن قیمـت کـرده شـده‌ای که بعضـی از بنـی اسرائیـل بـر او قیمت گذاردند
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : و آنها را بجهت مزرعه کوزه گـر دادنـد، چنانکـه خداونـد بـه مــن گفــت.»
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : اما عیسی در حضور والی ایستاده بود. پس والی از او پرسیده، گفت: «آیا تو پادشاه یهود هستی؟» عیسی بدو گفت: «تو می‌گویی!»
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : و چون رؤسای کهنه و مشایخ از او شکایت می‌کردند، هیچ جواب نمی‌داد.
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : پس پیلاطس وی را گفت: «نمی‌شنوی چقدر بر تو شهادت می‌دهنـد؟»
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : اما در جـواب وی، یک سخـن هـم نگفت، بقسمـی که والـی بسیـار متعجب شـد.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : و در هر عیدی، رسم والی این بود که یک زندانی، هر که را می‌خواستند، برای جماعت آزاد می‌کرد.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : و در آن وقت، زندانی مشهور، براَبا نام داشت
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : پس چون مردم جمع شدند، پیلاطُس ایشان را گفت: «که را می‌خواهید برای شما آزاد کنم؟ براَبّا یا عیسی مشهور به مسیح را؟»
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : زیرا که دانست او را از حسد تسلیم کرده بودند.
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : چون بر مسند نشسته بود، زنش نزد او فرستاده، گفت: «با این مرد عادل تو را کاری نباشد، زیرا که امروز در خواب درباره او زحمت بسیار بردم.»
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : اما رؤسای کهنه و مشایخ، قوم را بر این ترغیب نمودند که براَبا را بخواهند و عیسی را هلاک سازند.
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : پس والی بدیشان متوجه شده، گفت: «کدام یک از این دو نفر را می‌خواهید بجهت شما رها کنم؟» گفتند: «برابّا را.»
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : پیلاطُس بدیشان گفت: «پس با عیسی مشهور به مسیح چه کنم؟» جمیعا گفتند: «مصلوب شود!»
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : والی گفت: «چرا؟ چه بدی کرده است؟» ایشان بیشتر فریاد زده، گفتند: «مصلوب شود!»
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : چون پیلاطُس دید که ثمری ندارد بلکه آشوب زیاده می‌گردد، آب طلبیده، پیش مردم دست خود را شسته گفت: «من برّی هستم از خون این شخص عادل.
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : تمام قوم در جواب گفتند: «خون او بر ما و فرزندان ما باد!»
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : آنگاه برْاَبا را برای ایشان آزاد کرد و عیسی را تازیانه زده، سپرد تا او را مصلوب کنند.
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : آنگاه سپاهیان والی، عیسی را به دیوانخانه برده، تمامی فوج را گرد وی فراهم آوردند.
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : و او را عریان ساخته، لباس قرمزی بدو پوشانیدند،
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : و تاجی از خار بافته، بر سرش گذاردند و نی بدست راست او دادند و پیش وی زانو زده، استهزا کنان او را می‌گفتند: «سلام ای پادشاه یهود!»
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : و آب دهان بر وی افکنده، نی را گرفته بر سرش می‌زدند.
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : و بعد از آنکه او را استهزا کرده بودند، آن لباس را از وی کنده، جامه خودش را پوشانیدند و او را بجهت مصلوب نمودن بیرون بردند.
|
| آیه ۳۲ |
| ترجمه قدیم : و چون بیرون می‌رفتند، شخصی قیروانی شمعون نام را یافته، او را بجهت بردن صلیب مجبور کردند.
|
| آیه ۳۳ |
| ترجمه قدیم : و چون به موضعی که به جُلْجُتا یعنی کاسه سر مسمی بود رسیدند،
|
| آیه ۳۴ |
| ترجمه قدیم : سرکه ممزوج به مر بجهت نوشیدن بدو دادند. اما چون چشید، نخواست که بنوشد.
|
| آیه ۳۵ |
| ترجمه قدیم : پس او را مصلوب نموده، رخت او را تقسیم نمودند و بر آنها قرعه انداختند تا آنچه به زبان نبی گفته شده بود تمام شود که «رخت مرا در میان خود تقسیم کردند و بر لباس من قرعه انداختند.»
|
| آیه ۳۶ |
| ترجمه قدیم : و در آنجا به نگاهبانی او نشستند.
|
| آیه ۳۷ |
| ترجمه قدیم : و تقصیر نامه او را نوشته، بالای سرش آویختند که «این است عیسی، پادشاه یهود!»
|
| آیه ۳۸ |
| ترجمه قدیم : آنگاه دو دزد یکی بر دست راست و دیگری بر چپش با وی مصلوب شدند.
|
| آیه ۳۹ |
| ترجمه قدیم : و راهگذران سرهای خود را جنبانیده، کفر گویان
|
| آیه ۴۰ |
| ترجمه قدیم : می‌گفتند: «ای کسی که هیکل را خراب می‌کنی و در سه روز آن را می‌سازی، خود را نجات ده. اگر پسر خدا هستی، از صلیب فرود بیا!»
|
| آیه ۴۱ |
| ترجمه قدیم : همچنین نیز رؤسای کهنه با کاتبان و مشایخ استهزا کنان می‌گفتند:
|
| آیه ۴۲ |
| ترجمه قدیم : «دیگران را نجات داد، اما نمی‌تواند خود را برهاند. اگر پادشاه اسرائیل است، اکنون از صلیب فرود آید تا بدو ایمان آوریم!
|
| آیه ۴۳ |
| ترجمه قدیم : بر خدا توکل نمود، اکنون او را نجات دهد، اگر بدو رغبت دارد زیرا گفت پسر خدا هستم!»
|
| آیه ۴۴ |
| ترجمه قدیم : و همچنین آن دو دزد نیز که با وی مصلوب بودند، او را دشنام می‌دادند.
|
| آیه ۴۵ |
| ترجمه قدیم : و از ساعت ششم تا ساعت نهم، تاریکی تمام زمین را فرو گرفت.
|
| آیه ۴۶ |
| ترجمه قدیم : و نزدیک به ساعت نهم، عیسی به آواز بلند صدا زده گفت: «ایلی ایلی لَما سبقْتِنی.» یعنی الهی الهی مرا چرا ترک کردی.
|
| آیه ۴۷ |
| ترجمه قدیم : اما بعضی از حاضرین چون این را شنیدند، گفتند که او الیاس را می‌خواند.
|
| آیه ۴۸ |
| ترجمه قدیم : در ساعت یکی از آن میان دویده، اسفنجی را گرفت و آن را پر از سرکه کرده، بر سر نی گذارد و نزد او داشت تا بنوشد.
|
| آیه ۴۹ |
| ترجمه قدیم : و دیگران گفتند: «بگذار تا ببینیم که آیا الیاس می‌آید او را برهاند.»
|
| آیه ۵۰ |
| ترجمه قدیم : عیسی باز به آواز بلند صیحه زده، روح را تسلیم نمود.
|
| آیه ۵۱ |
| ترجمه قدیم : که ناگاه پرده هیکل از سر تا پا دو پاره شد و زمین متزلزل و سنگها شکافته گردید،
|
| آیه ۵۲ |
| ترجمه قدیم : و قبرها گشاده شد و بسیاری از بدنهای مقدسین که آرامیده بودند برخاستند،
|
| آیه ۵۳ |
| ترجمه قدیم : و بعد از برخاستن وی، از قبور برآمده، به شهر مقدس رفتند و بر بسیاری ظاهر شدند.
|
| آیه ۵۴ |
| ترجمه قدیم : اما یوزباشی و رفقایش که عیسی را نگاهبانی می‌کردند، چون زلزله و این وقایع را دیدند، بی نهایت ترسان شده، گفتند: «فی‌الواقع این شخص پسر خدا بود.»
|
| آیه ۵۵ |
| ترجمه قدیم : و در آنجا زنان بسیاری که از جلیل در عقب عیسی آمده بودند تا او را خدمت کنند، از دور نظاره می‌کردند،
|
| آیه ۵۶ |
| ترجمه قدیم : که از آن جمله، مریم مجْدَلیه بود و مریم مادر یعقوب و یوشاء و مادر پسران زِبِدی.
|
| آیه ۵۷ |
| ترجمه قدیم : اما چون وقت عصر رسید، شخصی دولتمند از اهل رامه، یوسف نام که او نیز از شاگردان عیسی بود
|
| آیه ۵۸ |
| ترجمه قدیم : و نزد پیلاطس رفته، جسد عیسی را خواست. آنگاه پیلاطس فرمان داد که داده شود.
|
| آیه ۵۹ |
| ترجمه قدیم : پس یوسف جسد را برداشته، آن را در کتان پاک پیچیده،
|
| آیه ۶۰ |
| ترجمه قدیم : او را در قبری نو که برای خود از سنگ تراشیده بود، گذارد و سنگی بزرگ بر سر آن غلطانیده، برفت.
|
| آیه ۶۱ |
| ترجمه قدیم : و مریم مجْدِلیه و مریم دیگر در آنجا، در مقابل قبر نشسته بودند.
|
| آیه ۶۲ |
| ترجمه قدیم : و در فردای آن روز که بعد از روز تهیه بود، رؤسای کهنه و فریسیان نزد پیلاطس جمع شده،
|
| آیه ۶۳ |
| ترجمه قدیم : گفتند: «ای آقا ما را یاد است که آن گمراه کننده وقتی که زنده بود گفت: «بعد از سه روز بر می‌خیزم.»
|
| آیه ۶۴ |
| ترجمه قدیم : پس بفرما قبر را تا سه روز نگاهبانی کنند مبادا شاگردانش در شب آمده، او را بدزدند و به مردم گویند که از مردگان برخاسته است و گمراهی آخر، از اوّل بدتر شود.»
|
| آیه ۶۵ |
| ترجمه قدیم : پیلاطس بدیشان فرمود: «شما کشیکچیان دارید. بروید چنانکه دانید، محافظت کنید.»
|
| آیه ۶۶ |
| ترجمه قدیم : پس رفتند و سنگ را مختوم ساخته، قبر را با کشیکچیان محافظت نمودند.
|