اورشلیم
اورشلیم
اورشلیم یکی از مهم‌ترین شهرهای کتاب مقدس و مرکز معنوی، تاریخی، و الاهیاتی در ایمان یهودی و مسیحی است. این شهر که در عهد قدیم و عهد جدید بارها ذکر شده، به‌عنوان محل حضور خدا، پایتخت پادشاهی اسرائیل، و مکان وقایع کلیدی زندگی عیسی مسیح شناخته می‌شود. اورشلیم همچنین به دلیل اهمیت باستان‌شناختی و نقش آن در تاریخ منطقه، موضوع مطالعات گسترده‌ای بوده است.
ریشه‌شناسی
نام اورشلیم ریشه در زبان‌های سامی دارد و به احتمال زیاد از دو بخش عبری تشکیل شده است: یِروּ (به معنای پایه، بنیاد، یا شهر) و شالِم (به معنای صلح یا سلامتی). بنابراین، اورشلیم به معنای شهر صلح یا بنیاد صلح تفسیر می‌شود.[۱] برخی پژوهشگران معتقدند که بخش شالِم ممکن است به خدای کنعانی شالم (خدای غروب یا صلح) اشاره داشته باشد، اما در سنت یهودی و مسیحی، این نام به صلح الاهی و حضور خداوند در این شهر مرتبط است.[۲]
در متون باستانی غیرکتاب‌مقدسی، مانند نامه‌های عمارنه ، نام این شهر به‌صورت اوروشالیم (Urushalim) ذکر شده که نشان‌دهنده قدمت تاریخی آن است.[۳] در زبان آرامی، این شهر اوریشلم نامیده می‌شود.
| زبان | ریشه |
|---|---|
| عبری | יְרוּשָׁלַיִם (یروشالایم) |
| یونانی | Ἱεροσόλυμα (هیروسولوما) |
| آرامی | אוּרִישְׁלֶם (اوریشلم) |
اورشلیم در عهد قدیم
اورشلیم در عهد قدیم ابتدا به‌عنوان یِبوس شناخته می‌شد، شهری که توسط یبوسیان، یکی از اقوام کنعانی، اداره می‌شد.[۴] این شهر تا زمان پادشاهی داود (حدود ۱۰۰۰ پیش از میلاد) به‌عنوان یک شهر مستقل کنعانی باقی ماند. داود با فتح یبوس، آن را به پایتخت پادشاهی متحد اسرائیل تبدیل کرد و نام آن را به شهر داود تغییر داد.[۵] او صندوق عهد را به این شهر آورد، که این عمل اورشلیم را به مرکز مذهبی قوم اسرائیل تبدیل کرد.[۶]
در زمان سلیمان، پسر داود، اورشلیم با ساخت معبد سلیمان (معبد اول) به اوج شکوه خود رسید.[۷] این معبد به‌عنوان محل حضور خدا و مرکز عبادت قوم اسرائیل شناخته می‌شد. اورشلیم در این دوره نه‌تنها پایتخت سیاسی، بلکه مرکز الاهیاتی و فرهنگی اسرائیل بود. پس از تقسیم پادشاهی به دو بخش شمالی (اسرائیل) و جنوبی (یهودا) در حدود ۹۳۰ پیش از میلاد، اورشلیم همچنان پایتخت یهودا باقی ماند.[۸]
در سال ۵۸۷ پیش از میلاد، اورشلیم توسط بابلی‌ها به رهبری نبوکدنصر فتح شد و معبد سلیمان ویران گردید.[۹] این واقعه، که به اسارت بابل معروف است، نقطه عطفی در تاریخ اورشلیم بود. پس از بازگشت یهودیان از تبعید در زمان کوروش پارسی (حدود ۵۳۸ پیش از میلاد)، معبد دوم ساخته شد و اورشلیم بار دیگر احیا شد.[۱۰] در دوره پساتبعید، اورشلیم تحت حاکمیت پارسیان و سپس یونانیان قرار گرفت و اهمیت دینی آن حفظ شد.
اورشلیم در عهد جدید
در عهد جدید، اورشلیم به‌عنوان مرکز زندگی و خدمت عیسی مسیح نقش برجسته‌ای دارد. عیسی بارها به این شهر سفر کرد، در معبد تعلیم داد، و در نهایت در نزدیکی اورشلیم مصلوب شد.[۱۱] وقایع کلیدی مانند ورود پیروزمندانه عیسی به اورشلیم، شام آخر، محاکمه، و مصلوب شدن او همگی در این شهر یا اطراف آن رخ دادند.[۱۲]
اورشلیم همچنین محل نزول روح‌القدس در روز پنطیکاست و آغاز کلیسای اولیه بود.[۱۳] این شهر در دوره اولیه مسیحیت به‌عنوان مرکز تصمیم‌گیری‌های الاهیاتی و تشکیل شوراها، مانند شورای اورشلیم، شناخته می‌شد.[۱۴] از نظر الاهیاتی، اورشلیم در عهد جدید به‌عنوان نمادی از پادشاهی خدا و شهر آسمانی نیز توصیف می‌شود.[۱۵] این مفهوم نشان‌دهنده پیوند عمیق میان اورشلیم زمینی و آسمانی در تفکر مسیحی است.
باستان‌شناسی اورشلیم
از نظر باستان‌شناسی، اورشلیم یکی از مهم‌ترین سایت‌های خاورمیانه است. کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه اوفِل (شهر داود) و اطراف کوه معبد، شواهدی از سکونت در این منطقه از عصر برنز (حدود ۳۰۰۰ پیش از میلاد) را نشان می‌دهد.[۱۶] دیوارهای شهر داود، سیستم‌های آبرسانی مانند تونل حزقیا، و بقایای معبد دوم از جمله کشفیات کلیدی هستند.[۱۷]
در دوره رومی، اورشلیم تحت حاکمیت هیرودیس کبیر بازسازی شد و معبد دوم گسترش یافت، که بقایای آن در دیوار غربی (دیوار ندبه) قابل مشاهده است.[۱۸] کاوش‌های اخیر در نزدیکی دروازه دمشق و منطقه باغ جتسیمانی نیز اطلاعات ارزشمندی درباره اورشلیم در زمان عهد جدید ارائه کرده‌اند.
پانویس
- ↑ Gesenius, W. (1979). Hebrew-Chaldee Lexicon to the Old Testament. Grand Rapids: Baker Academic.
- ↑ Sarna, N. M. (1989). Genesis: The JPS Torah Commentary. Philadelphia: Jewish Publication Society.
- ↑ Moran, W. L. (1992). The Amarna Letters. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
- ↑ یوشع فصل ۱۵ آیه ۸
- ↑ دوم سموئیل فصل ۵ آیه ۶-۹
- ↑ دوم سموئیل فصل ۶ آیه ۱۲-۱۷
- ↑ اول پادشاهان فصل ۶ آیه ۱-۳۸
- ↑ اول پادشاهان فصل ۱۲ آیه ۲۷-۳۳
- ↑ دوم پادشاهان فصل ۲۵ آیه ۸-۱۰
- ↑ عزرا فصل ۳ آیه ۸-۱۳
- ↑ انجیل به قلم لوقا فصل ۱۹ آیه ۴۱-۴۴; انجیل به قلم یوحنا فصل ۲ آیه ۱۳-۲۲
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۲۱ آیه ۱-۱۱; انجیل به قلم مرقس فصل ۱۴ آیه ۱۲-۲۶
- ↑ اعمال رسولان فصل ۲ آیه ۱-۴
- ↑ اعمال رسولان فصل ۱۵ آیه ۱-۲۹
- ↑ کتاب مکاشفه فصل ۲۱ آیه ۲
- ↑ Mazar, E. (2009). The Palace of King David: Excavations at the Summit of the City of David. Jerusalem: Shoham Academic Research and Publication.
- ↑ Reich, R. (2011). Excavating the City of David: Where Jerusalem’s History Began. Jerusalem: Israel Exploration Society.
- ↑ Finkelstein, I., & Silberman, N. A. (2001). The Bible Unearthed. New York: Free Press.