نامه‌های عمارنه
نامه‌های عمارنه
نامه‌های عمارنه مجموعه‌ای از حدود ۳۸۰ لوح گلی هستند که در تل العمارنه، پایتخت فرعون اخناتون در مصر، پیدا شده‌اند. این نامه‌ها به خط میخی و به زبان اکدی نوشته شده‌اند و مربوط به دورهٔ حدود ۱۳۶۰–۱۳۳۲ پیش از میلاد می‌باشند.
محتوا
نامه‌های عمارنه شامل مکاتبات دیپلماتیک بین دربار مصر و پادشاهان و فرمانداران خاور نزدیک است. این مکاتبات عبارتند از: - نامه‌های شاهان بزرگ مانند بابل، آشور، میتانی و هیتی‌ها به فرعون مصر. - نامه‌های فرمانداران محلی کنعان و سوریه که تحت سلطه مصر بودند. - گزارش‌هایی درباره شورش‌ها، وضعیت شهرها و درخواست کمک در برابر تهدیدات.
اهمیت تاریخی
1. منبع اصلی شناخت روابط بین‌الملل در عصر برنز متأخر است. 2. نشان می‌دهد زبان اکدی یا بابلی زبان مشترک دیپلماسی منطقه بوده است. 3. اطلاعات مهمی درباره وضعیت سیاسی و شهری کنعان، از جمله اورشلیم، شکیم، صور و جازر ارائه می‌دهد. 4. برای پژوهش‌های کتاب مقدس ارزشمند است، زیرا تصویری از خاور نزدیک قبل از ورود اسرائیلیان ارائه می‌کند.
مثال‌های مهم
یکی از نامه‌ها از عبد-خِبا، فرماندار اورشلیم، به فرعون است که از او کمک می‌خواهد زیرا قبایل عبِرو / Habiru اطرافش را تهدید می‌کنند. برخی پژوهشگران این عبرو را با عِبری‌ها مرتبط می‌دانند، هرچند بحث‌های تاریخی در این مورد ادامه دارد.