سران کاهنان
سران کاهنان
واژه سران کاهنان در کتاب مقدس به گروهی از رهبران دینی یهود اشاره دارد که در نظام مذهبی و اجتماعی قوم اسرائیل نقش برجسته‌ای داشتند.
- یونانی: در عهد جدید، واژه οἱ ἀρχιερεῖς (به‌صورت جمع) برای اشاره به گروهی از کاهنان ارشد، شامل کاهن اعظم وقت، کاهنان اعظم سابق، و اعضای خاندان‌های کاهنی برجسته مانند خاندان حنا و قیافا به کار می‌رود. این واژه از ἀρχι- (به معنای پیشوا یا رهبر) و ἱερεύς (به معنای کاهن) تشکیل شده است.[۱]
زمینه تاریخی و فرهنگی
در عهد عتیق
کاهن اعظم بالاترین مقام مذهبی بود که از نسل هارون، برادر موسی، انتخاب می‌شد.[۲] او مسئول انجام مراسم قربانی در معبد، به‌ویژه در روز کفاره (یوم کیپور)، بود که در آن برای گناهان قوم اسرائیل طلب آمرزش می‌کرد.[۳] کاهن اعظم همچنین نقش میانجی بین خدا و قوم را داشت و لباس ویژه‌ای شامل افود و سینه‌پوش بر تن می‌کرد که نشان‌دهنده مقام والای او بود.[۴] در دوره پادشاهی اسرائیل و یهودا، کاهنان اعظم گاهی نفوذ سیاسی نیز داشتند.
در عهد جدید
در دوره دوم معبد (۵۱۶ ق.م تا ۷۰ م)، نظام کاهنی تحت تأثیر سلطه رومیان و پادشاهان هیرودی قرار داشت. واژه یونانی οἱ ἀρχιερεῖς نه‌تنها به کاهن اعظم وقت، بلکه به گروهی از کاهنان ارشد، کاهنان اعظم سابق، و اعضای خاندان‌های کاهنی برجسته مانند خاندان حنا و قیافا اشاره دارد.[۵] برای نمونه، حنا، کاهن اعظم بین سال‌های ۶ تا ۱۵ میلادی، حتی پس از برکناری نفوذ خود را حفظ کرد و دامادش قیافا، کاهن اعظم بین سال‌های ۱۸ تا ۳۶ میلادی، در محاکمه عیسی نقش کلیدی داشت.[۶] این گروه در شورای سنهدرین عضویت داشتند و در تصمیم‌گیری‌های مذهبی و سیاسی، از جمله آزار و اذیت رسولان اولیه، دخیل بودند.[۷]
در این دوره، انتصاب کاهنان اعظم توسط مقامات سیاسی انجام می‌شد، که گاهی به کاهش تقدس این مقام و افزایش فساد منجر شد، برخلاف نظام کاهنی عهد قدیم که کاهن اعظم معمولاً به‌طور مادام‌العمر از نسل هارون خدمت می‌کرد.[۸]