حنا
خاندان حنّا یکی از خاندان‌های پرنفوذ کاهنی در اورشلیم سدهٔ نخست میلادی بود. این خاندان از طریق حنّا (کاهن اعظم) پایه‌گذاری شد و نفوذ مذهبی و سیاسی گسترده‌ای در شورای سنهدرین و روابط با قدرت روم داشت.
حنّا نخستین فرد برجستهٔ این خاندان بود که در سال ۶ میلادی به فرمان حاکم رومی کوپونیوس به‌عنوان کاهن اعظم منصوب شد.[۱] او تا سال ۱۵ میلادی در مقام کاهن اعظم باقی ماند، اما پس از برکناری نیز قدرت واقعی را در دست داشت.
نقش در عهد جدید
در متون عهد جدید او را یکی از رهبران مذهبی دخیل در محاکمه عیسی معرفی می‌کنند. در انجیل به قلم یوحنا فصل ۱۸ آیه ۱۳ آمده است که عیسی پس از دستگیری، نخست نزد حنّا برده شد و سپس نزد قیافا که در آن زمان کاهن اعظم رسمی بود.[۲] این نشان می‌دهد که اگرچه قیافا مقام رسمی داشت، ولی حنّا همچنان قدرت و نفوذ اصلی در پشت‌پردهٔ خاندان کاهنی را حفظ کرده بود.
خاندان کاهنی
حنّا دارای پنج پسر و یک داماد بود که همگی در مقاطعی به مقام کاهن اعظم رسیدند.[۳] این امر خاندان او را به یکی از نیرومندترین خاندان‌های مذهبی یهود در قرن نخست میلادی بدل کرد.
جدول خاندان کاهنی
| نام | نسبت خانوادگی | سال‌های کاهنی | منابع |
|---|---|---|---|
| حنّا (کاهن اعظم) | پدر | ۶–۱۵ میلادی | [۱] |
| قیافا | داماد (شوهر دختر حنّا) | ۱۸–۳۶ میلادی | [۲]؛ [۴] |
| العازر بن حنّا | پسر | ۱۶–۱۷ میلادی | [۴] |
| یوناتان بن حنّا | پسر | ۳۶–۳۷ میلادی | [۵] |
| تئوفیل بن حنّا | پسر | ۳۷–۴۱ میلادی | [۶] |
| متیاس بن حنّا | پسر | ۴۲ میلادی | [۷] |
| حنّان بن حنّا (معروف به حنّان پسر حنّان) | پسر | ۶۳ میلادی | [۳] |
اهمیت تاریخی
خاندان حنّا نمونه‌ای روشن از پیوند میان قدرت مذهبی یهود و نفوذ سیاسی روم است. این خاندان برای چندین دهه مرکز کهانت در اورشلیم بود و در حوادث سرنوشت‌ساز دوران عیسی مسیح و کلیسای نخستین نقش پررنگی داشت.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ یوسفوس، تاریخ یهودیان، کتاب ۱۸، فصل ۲، بند ۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ انجیل به قلم یوحنا فصل ۱۸ آیه ۱۳
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ یوسفوس، تاریخ یهودیان، کتاب ۲۰، فصل ۹، بند ۱.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ یوسفوس، تاریخ یهودیان، کتاب ۱۸، فصل ۲، بند ۲.
- ↑ یوسفوس، تاریخ یهودیان، کتاب ۱۸، فصل ۴، بند ۳.
- ↑ یوسفوس، تاریخ یهودیان، کتاب ۱۹، فصل ۶، بند ۲.
- ↑ یوسفوس، تاریخ یهودیان، کتاب ۲۰، فصل ۱، بند ۱.