عیسی
عیسی
عیسی نامی است که در کتاب مقدس، به‌ویژه در عهد جدید، به شخصیت محوری ایمان مسیحی، یعنی عیسی مسیح، اشاره دارد، که مسیحیان او را به‌عنوان پسر خدا ، ناجی جهان و مسیح موعود می‌شناسند.
ریشه‌شناسی
نام عیسی در ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس ، برای اشاره به عیسی مسیح استفاده شده است، با این حال، این واژه ریشه‌ای عربی دارد و جای کلمه عبری یِشوع ترجمه شده است.
- استفاده از واژه عیسی در ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس ، نتیجه تأثیر زبان عربی اسلامی بر متون دینی در زبان پارسی بوده است.
به دیدگاه دانشنامه کتاب مقدس، معادل پارسی صحیح‌تر برای این نام می‌تواند تلفظ نام عبری یشوع باشد، که به ریشه عبری آن وفادارتر است.
- همانگونه که در بین مسیحیان عرب نیز یسوع مینویسند و میخوانند نزدیک به ریشه نام اصلی.
- نام یوشع نیز از لحاظ نوشتاری و تلفظ هم ریشه در نام یِشوع است و در نگارش های فارسی عهد جدید این نام نگهداشته شده است .
- واژه عیسی از طریق تأثیر زبان عربی اسلامی وارد زبان پارسی شده است. در قرآن و متون اسلامی، نام عیسی به‌عنوان معادل عربی یِشوع به کار رفته و از آنجا به ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس راه یافته است. این امر به دلیل نفوذ فرهنگی و زبانی عربی اسلامی در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی شده پس از اسلام بوده است. با این حال، برای حفظ اصالت پارسی و وفاداری به ریشه عبری، استفاده از یشوع در متون پارسی می‌تواند دقیق‌تر باشد.
جدول ریشه‌شناسی
| زبان | ریشه | تلفظ |
|---|---|---|
| عبری | יֵשׁוּעַ (یِشوع) | Yeshua |
| یونانی | Ἰησοῦς (ایِسوس) | Iēsous |
| آرامی | ܝܫܘܥ (یِشوع) | Yeshu |
- عبری: در زبان عبری این نام در عهد قدیم برای شخصیت‌هایی مانند یوشع بن‌نون ، رهبر بنی‌اسرائیل پس از موسی ، نیز به کار رفته است یوشع فصل ۱ آیه ۱[۱].
- یونانی: در در زبان یونانی عهد جدید، نام عیسی به صورت «Ἰησοῦς» (Iēsous) ترجمه شده که معادل یونانی یشوع عبری است. این شکل یونانی در نسخه سبعینتا نیز برای یوشع بن‌نون استفاده شده بود.
- آرامی: در زبان آرامی، که زبان رایج یهودیان در زمان عیسی بود، نام او به صورت «ܝܫܘܥ» (Yeshu) تلفظ می‌شد. این شکل نزدیک به تلفظ عبری است و در برخی متون آرامی مسیحی نیز دیده می‌شود.
زمینه تاریخی و فرهنگی
یشوع ناصری، که به یشوع مسیح معروف است، در بیت‌لحم یهودیه به دنیا آمد و در حدود ۳۰ تا ۳۳ میلادی، در اورشلیم به صلیب کشیده شد. او در منطقه‌ای تحت حاکمیت امپراتوری روم و در میان جامعه یهودی زندگی می‌کرد. نام یشوع در آن زمان نامی رایج میان یهودیان بود.
خانواده و پیشینه
بر اساس روایت راویان انجیل، یشوع پسر مریم بود که از طریق روح‌القدس باردار شد انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۸[۲]. یوسف ، نامزد مریم، نقش پدر زمینی او را بر عهده گرفت. نسب نامه یشوع در عهد جدید را از طریق یوسف به داود پادشاه و ابراهیم می‌رسانند، که این امر او را به‌عنوان مسیح موعود در سنت یهودی تأیید می‌کند انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱-۱۶[۳].
نام در عهد جدید
نام یشوع بیش از ۹۰۰ بار در عهد جدید ذکر شده است، اغلب همراه با القابی مانند مسیح (به معنای مسح‌شده)، پسر خدا ، پسر انسان و نجات‌دهنده. این القاب به نقش الاهیاتی او در ایمان مسیحی اشاره دارند. به عنوان مثال، فرشته به یوسف اعلام کرد که نام فرزند را یشوع بگذارد، زیرا او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱[۴].
اهمیت الاهیاتی
نام یشوع نه تنها یک نام شخصی است، بلکه تجلی هویت و مأموریت خداوندی او به عنوان ناجی و واسطه فیض است. الاهیات مسیحی این است که یشوع هم کاملاً خدا و هم کاملاً انسان است؛ این عقیده به دو طبیعت یشوع معروف است. او به عنوان پسر خدا در تثلیث، در تجسد، مرگ بر صلیب و رستاخیز خود، کفاره گناهان را فراهم کرده و راه آشتی انسان با خدا را باز کرده است.[۵][۶]
یشوع به‌عنوان دومین شخص تثلیث پسر خدا شناخته می‌شود که برای نجات بشریت از گناه به جسم درآمد انسان شد، مصلوب شد، و از مردگان برخاست رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴[۷]. نام او نه‌تنها هویت انسانی او را نشان می‌دهد، بلکه به نقش الاهی او به‌عنوان ناجی اشاره دارد.