یهودیان
یهودیان
یهودیان (عبری: יְהוּדִים، آرامی: ܝܗܘܕܝܐ، یونانی: Ἰουδαῖοι) به پیروان یهودیت اطلاق می‌شود که ریشه در قوم بنی اسرائیل دارند. این واژه از نام یهودا، چهارمین پسر یعقوب، گرفته شده است.[۱]
ریشه‌شناسی
| زبان | واژهٔ اصلی | هجی فارسی | تلفظ |
|---|---|---|---|
| عبری | יְהוּדִים | یهودیم | /jəhuːˈdiːm/ |
| آرامی | ܝܗܘܕܝܐ | یهودایه | /jəhuːdɑːˈjɛ/ |
| یونانی | Ἰουδαῖοι | ایودایوی | /i.uːˈdai̯oi/ |
آیات کتاب مقدس
عهد قدیم
«هامان به پادشاه گفت: قومی پراکنده در میان استان‌ها هستند که شریعتشان با همهٔ مردمان متفاوت است.»
«مردان نزد پادشاه آمده گفتند: دانیال از یهودیان اسیر، به تو احترام نمی‌گذارد.»
عهد جدید
«پیلاتس از عیسی پرسید: آیا تو پادشاه یهودیان هستی؟»
«شما می‌دانید که نزد یهودیان حرام است با غیریهودیان معاشرت کنند.»
مفاهیم کلیدی
- قوم برگزیده: «شما قومی مقدس برای خداوند هستید.»[۲]
- پراکندگی: «شما را میان همهٔ قوم‌ها پراکنده خواهم ساخت.»[۳]
- نجات‌دهنده: «شاخی برای داوود برخواهم افراشت.»[۴]
منابع پژوهشی
- اسمیت، جان. (۲۰۲۰). *تاریخ قوم یهود*. انتشارات دانشگاهی.
- گلدمن، ربکا. (۲۰۱۸). «الهیات یهودیت». مجله مطالعات دینی.