پرش به محتوا

عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه کتاب مقدس
صفحه‌ای تازه حاوی «==عیسی== '''عیسی''' نامی است که در کتاب مقدس، به‌ویژه در عهد جدید، به شخصیت محوری ایمان مسیحی، یعنی عیسی مسیح، اشاره دارد، که مسیحیان او را به‌عنوان پسر خدا ، ناجی جهان و مسیح موعود می‌شناسند. ==ریشه‌شناسی== نام...» ایجاد کرد
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{واژه}}
==عیسی==
==عیسی==


'''عیسی''' نامی است که در [[کتاب مقدس]]، به‌ویژه در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، به شخصیت محوری [[ایمان]] مسیحی، یعنی عیسی [[مسیح]]، اشاره دارد، که مسیحیان او را به‌عنوان [[پسر خدا]] ، ناجی جهان و [[مسیح موعود]] می‌شناسند.  
'''عیسی''' نامی است که در [[کتاب مقدس]]، به‌ویژه در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، به شخصیت محوری [[ایمان]] مسیحی، یعنی عیسی [[مسیح]]، اشاره دارد، که مسیحیان او را به‌عنوان [[پسر خدا]] ، ناجی جهان و مسیح موعود می‌شناسند.  


==ریشه‌شناسی==
==ریشه‌شناسی==
خط ۷: خط ۸:
*استفاده از واژه عیسی در ترجمه‌های پارسی [[کتاب مقدس]] ، نتیجه تأثیر زبان عربی اسلامی بر متون دینی در زبان پارسی بوده است.  
*استفاده از واژه عیسی در ترجمه‌های پارسی [[کتاب مقدس]] ، نتیجه تأثیر زبان عربی اسلامی بر متون دینی در زبان پارسی بوده است.  
به دیدگاه دانشنامه کتاب مقدس، معادل پارسی صحیح‌تر برای این نام می‌تواند تلفظ نام عبری یشوع باشد، که به ریشه عبری آن وفادارتر است.
به دیدگاه دانشنامه کتاب مقدس، معادل پارسی صحیح‌تر برای این نام می‌تواند تلفظ نام عبری یشوع باشد، که به ریشه عبری آن وفادارتر است.
*همانگونه که در بین مسیحیان عربزبان نیز نطدیک به ریشه نام اصلی یسوع مینویسند و میخوانند.
*همانگونه که در بین مسیحیان عرب نیز یسوع مینویسند و میخوانند نزدیک به ریشه نام اصلی.
*نام یوشع نیز از لحاظ نوشتاری و تلفظ هم ریشه در نام یِشوع است و اگر نام یوشع نگهداشته است در ترجمه ها چه نیک است که نام یِشوع نیز نگداشته شود برای پارسی زبانان
*نام یوشع نیز از لحاظ نوشتاری و تلفظ هم ریشه در نام یِشوع است و در نگارش های فارسی عهد جدید این نام نگهداشته شده است .
 
*واژه عیسی از طریق تأثیر زبان عربی اسلامی وارد [[زبان پارسی]] شده است. در قرآن و متون اسلامی، نام عیسی به‌عنوان معادل عربی یِشوع به کار رفته و از آنجا به ترجمه‌های پارسی [[کتاب مقدس]] راه یافته است. این امر به دلیل نفوذ فرهنگی و زبانی عربی اسلامی در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی شده پس از اسلام بوده است. با این حال، برای حفظ اصالت پارسی و وفاداری به ریشه عبری، استفاده از یشوع در متون پارسی می‌تواند دقیق‌تر باشد.


==جدول ریشه‌شناسی==
==جدول ریشه‌شناسی==
خط ۳۷: خط ۴۰:
</div>
</div>


- **عبری**: نام «یِشوع» (Yeshua) کوتاه‌شده «یِهوشوع» (Yehoshua) است که از دو بخش تشکیل شده: «یهوه» (نام خدا در عهد عتیق) و «شوع» (به معنای نجات). بنابراین، معنای تحت‌اللفظی آن «یهوه نجات‌دهنده است» یا «نجات از یهوه» است. این نام در عهد عتیق برای شخصیت‌هایی مانند یوشع بن‌نون، رهبر بنی‌اسرائیل پس از موسی، نیز به کار رفته است [[یوشع فصل 1|یوشع فصل ۱ آیه ۱]]<ref name="yoshua1">[[یوشع فصل 1|یوشع فصل ۱ آیه ۱]]</ref>.
*عبری: در [[زبان عبری]] این نام در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] برای شخصیت‌هایی مانند [[یوشع بن‌نون]] ، رهبر [[قوم اسرائیل|بنی‌اسرائیل]] پس از [[موسی]] ، نیز به کار رفته است [[یوشع فصل 1|یوشع فصل ۱ آیه ۱]]<ref name="yoshua1">[[یوشع فصل 1|یوشع فصل ۱ آیه ۱]]</ref>.


- **یونانی**: در عهد جدید، نام عیسی به صورت «Ἰησοῦς» (Iēsous) ترجمه شده که معادل یونانی «یشوع» عبری است. این شکل یونانی در نسخه سبعینتا (ترجمه یونانی عهد عتیق) نیز برای یوشع بن‌نون استفاده شده بود. این نشان‌دهنده پیوستگی میان نام‌های عبری و یونانی در سنت کتاب مقدسی است.
*یونانی: در در [[زبان یونانی]] [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، نام عیسی به صورت «Ἰησοῦς» (Iēsous) ترجمه شده که معادل یونانی یشوع عبری است. این شکل یونانی در نسخه [[ترجمه هفتادگان|سبعینتا]]  نیز برای [[یوشع بن‌نون]] استفاده شده بود.  


- **آرامی**: در زبان آرامی، که زبان رایج یهودیان در زمان عیسی بود، نام او به صورت «ܝܫܘܥ» (Yeshu) تلفظ می‌شد. این شکل نزدیک به تلفظ عبری است و در برخی متون آرامی مسیحی نیز دیده می‌شود.
*آرامی: در [[زبان آرامی]]، که زبان رایج [[یهودیان]] در زمان عیسی بود، نام او به صورت «ܝܫܘܥ» (Yeshu) تلفظ می‌شد. این شکل نزدیک به تلفظ عبری است و در برخی متون آرامی مسیحی نیز دیده می‌شود.


### چرا «عیسی» در پارسی؟
واژه «عیسی» از طریق تأثیر زبان عربی وارد زبان پارسی شده است. در قرآن و متون اسلامی، نام عیسی به‌عنوان معادل عربی «یِشوع» به کار رفته و از آنجا به ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس راه یافته است. این امر به دلیل نفوذ فرهنگی و زبانی عربی در منطقه پس از اسلام بوده است. با این حال، برای حفظ اصالت پارسی و وفاداری به ریشه عبری، استفاده از «یشوع» یا «یهوشوع» در متون پارسی می‌تواند دقیق‌تر باشد.


## زمینه تاریخی و فرهنگی


عیسی ناصری، که به عیسی مسیح معروف است، در حدود ۴ تا ۶ پیش از میلاد در بیت‌لحم یهودیه به دنیا آمد و در حدود ۳۰ تا ۳۳ میلادی در اورشلیم به صلیب کشیده شد. او در منطقه‌ای تحت حاکمیت امپراتوری روم و در میان جامعه یهودی زندگی می‌کرد. نام «یشوع» در آن زمان نامی رایج میان یهودیان بود و به دلیل معنای الاهیاتی آن (نجات‌دهنده) بسیار محبوب بود.
==زمینه تاریخی و فرهنگی==


### خانواده و پیشینه
یشوع ناصری، که به یشوع مسیح معروف است، در [[بیت‌لحم]] [[یهودیه]] به دنیا آمد و در حدود ۳۰ تا ۳۳ میلادی، در [[اورشلیم]] به [[صلیب]] کشیده شد. او در منطقه‌ای تحت حاکمیت امپراتوری روم و در میان جامعه یهودی زندگی می‌کرد.
بر اساس اناجیل، عیسی پسر مریم بود که از طریق روح‌القدس باردار شد [[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۸]]<ref name="matti1">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۸]]</ref>. یوسف، نامزد مریم، نقش پدر زمینی او را بر عهده گرفت. اناجیل شجره‌نامه عیسی را از طریق یوسف به داوود پادشاه و ابراهیم می‌رسانند، که این امر او را به‌عنوان مسیح موعود در سنت یهودی تأیید می‌کند [[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱-۱۶]]<ref name="matti2">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱-۱۶]]</ref>.
نام یشوع در آن زمان نامی رایج میان [[یهودیان]] بود.


### کاربرد نام در عهد جدید
==خانواده و پیشینه==
نام «عیسی» بیش از ۹۰۰ بار در عهد جدید ذکر شده است، اغلب همراه با القابی مانند «مسیح» (به معنای مسح‌شده)، «پسر خدا»، «پسر انسان» و «نجات‌دهنده». این القاب به نقش الاهیاتی او در ایمان مسیحی اشاره دارند. به عنوان مثال، فرشته به یوسف اعلام کرد که نام فرزند را «عیسی» بگذارد، زیرا «او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد» [[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱]]<ref name="matti3">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱]]</ref>.
بر اساس روایت راویان [[انجیل]]، یشوع پسر [[مریم مادر عیسی|مریم]] بود که از طریق [[روح‌القدس]] باردار شد [[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۸]]<ref name="matti1">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۸]]</ref>. [[یوسف همسر مریم|یوسف]] ، نامزد [[مریم مادر عیسی|مریم]]، نقش پدر زمینی او را بر عهده گرفت. [[نسب‌نامه‌|نسب نامه]] یشوع در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] را از طریق [[یوسف همسر مریم|یوسف]] به [[داود پادشاه]] و [[ابراهیم]] می‌رسانند، که این امر او را به‌عنوان [[مسیح]] موعود در سنت یهودی تأیید می‌کند [[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱-۱۶]]<ref name="matti2">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱-۱۶]]</ref>.


## اهمیت الاهیاتی
== نام در عهد جدید==
نام یشوع بیش از ۹۰۰ بار در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] ذکر شده است، اغلب همراه با القابی مانند مسیح (به معنای مسح‌شده)، [[پسر خدا]] ، [[پسر انسان]] و نجات‌دهنده.
این القاب به نقش الاهیاتی او در ایمان مسیحی اشاره دارند. به عنوان مثال، [[فرشته]] به [[یوسف پدر عیسی|یوسف]] اعلام کرد که نام فرزند را یشوع بگذارد، زیرا او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد [[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱]]<ref name="matti3">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱]]</ref>.


نام عیسی در الاهیات مسیحی جایگاهی محوری دارد. در دیدگاه پروتستان، عیسی به‌عنوان دومین شخص تثلیث (پسر خدا) شناخته می‌شود که برای نجات بشریت از گناه به جسم درآمد، مصلوب شد، و از مردگان برخاست [[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴]]<ref name="qorint1">[[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴]]</ref>. نام او نه‌تنها هویت انسانی او را نشان می‌دهد، بلکه به نقش الاهی او به‌عنوان ناجی اشاره دارد.
==اهمیت الاهیاتی==
نام یشوع نه تنها یک نام شخصی است، بلکه تجلی هویت و مأموریت خداوندی او به عنوان ناجی و واسطه [[فیض]] است. الاهیات مسیحی این است که یشوع هم کاملاً خدا و هم کاملاً انسان است؛ این عقیده به دو طبیعت یشوع معروف است. او به عنوان [[پسر خدا]] در [[تثلیث]]، در تجسد، مرگ بر [[صلیب]] و [[رستاخیز]] خود، کفاره گناهان را فراهم کرده و راه آشتی انسان با [[خداوند|خدا]] را باز کرده است.<ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 1|یوحنا فصل ۱ آیات ۱ تا ۱۴]]</ref><ref>[[رساله به رومیان فصل 5|رومیان فصل ۵ آیات ۸ تا ۱۱]]</ref>


### دیدگاه‌های فرقه‌ای
یشوع به‌عنوان دومین شخص تثلیث [[پسر خدا]] شناخته می‌شود که برای نجات بشریت از [[گناه]] به جسم درآمد انسان شد، مصلوب شد، و از مردگان برخاست [[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴]]<ref name="qorint1">[[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴]]</ref>. نام او نه‌تنها هویت انسانی او را نشان می‌دهد، بلکه به نقش الاهی او به‌عنوان ناجی اشاره دارد.
- **پروتستان**: تأکید بر نقش عیسی به‌عنوان ناجی و میانجی میان خدا و انسان [[رساله اول به تیموتائوس فصل 2|رساله اول به تیموتائوس فصل ۲ آیه ۵]]<ref name="timot1">[[رساله اول به تیموتائوس فصل 2|رساله اول به تیموتائوس فصل ۲ آیه ۵]]</ref>.
- **کاتولیک**: علاوه بر ناجی بودن، عیسی به‌عنوان سر کلیسا و واسطه فیض الهی مورد احترام است.
- **ارتدکس**: تأکید بر تجسد الاهی عیسی و اتحاد طبیعت الاهی و انسانی او.
- **کالوینیسم و آرمینیانیسم**: هر دو بر نقش عیسی به‌عنوان ناجی تأکید دارند، اما در مورد دامنه نجات (انتخاب یا اختیار) اختلاف‌نظر دارند.


## معادل‌ها و اشکال دیگر
نام عیسی در زبان‌های مختلف اشکال متفاوتی دارد:
- **انگلیسی**: Jesus
- **لاتین**: Iesus
- **عربی**: عيسى (ʿĪsā)
- **عبری مدرن**: ישו (Yeshu)
در برخی متون یهودی غیرمسیحی، مانند تلمود، از عیسی با نام «یشو» یاد شده است، که گاهی لحنی تحقیرآمیز داشته است. با این حال، در مسیحیت، این نام با احترام و تقدس به کار می‌رود.
## نتیجه‌گیری
نام «عیسی» در کتاب مقدس، که ریشه در «یشوع» عبری دارد، نه‌تنها یک نام شخصی، بلکه نمادی از نجات الاهی است. این نام در فرهنگ مسیحی و به‌ویژه در الاهیات پروتستان، بیانگر هویت مسیح به‌عنوان ناجی و پسر خداست. با وجود استفاده از واژه عربی «عیسی» در ترجمه‌های پارسی، بازگشت به معادل پارسی «یشوع» می‌تواند به حفظ اصالت زبانی و پیوند با ریشه عبری کمک کند. این نام، با تاریخچه غنی و معنای عمیق خود، همچنان محور ایمان و الاهیات مسیحی است.


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۸۶: خط ۷۳:
<ref name="matti3">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱]]</ref>
<ref name="matti3">[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱]]</ref>
<ref name="qorint1">[[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴]]</ref>
<ref name="qorint1">[[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴]]</ref>
<ref name="timot1">[[رساله اول به تیموتائوس فصل 2|رساله اول به تیموتائوس فصل ۲ آیه ۵]]</ref>
</references>
</references>
[[رده: واژه کتاب مقدس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۷

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

عیسی

عیسی نامی است که در کتاب مقدس، به‌ویژه در عهد جدید، به شخصیت محوری ایمان مسیحی، یعنی عیسی مسیح، اشاره دارد، که مسیحیان او را به‌عنوان پسر خدا ، ناجی جهان و مسیح موعود می‌شناسند.

ریشه‌شناسی

نام عیسی در ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس ، برای اشاره به عیسی مسیح استفاده شده است، با این حال، این واژه ریشه‌ای عربی دارد و جای کلمه عبری یِشوع ترجمه شده است.

  • استفاده از واژه عیسی در ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس ، نتیجه تأثیر زبان عربی اسلامی بر متون دینی در زبان پارسی بوده است.

به دیدگاه دانشنامه کتاب مقدس، معادل پارسی صحیح‌تر برای این نام می‌تواند تلفظ نام عبری یشوع باشد، که به ریشه عبری آن وفادارتر است.

  • همانگونه که در بین مسیحیان عرب نیز یسوع مینویسند و میخوانند نزدیک به ریشه نام اصلی.
  • نام یوشع نیز از لحاظ نوشتاری و تلفظ هم ریشه در نام یِشوع است و در نگارش های فارسی عهد جدید این نام نگهداشته شده است .
  • واژه عیسی از طریق تأثیر زبان عربی اسلامی وارد زبان پارسی شده است. در قرآن و متون اسلامی، نام عیسی به‌عنوان معادل عربی یِشوع به کار رفته و از آنجا به ترجمه‌های پارسی کتاب مقدس راه یافته است. این امر به دلیل نفوذ فرهنگی و زبانی عربی اسلامی در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی شده پس از اسلام بوده است. با این حال، برای حفظ اصالت پارسی و وفاداری به ریشه عبری، استفاده از یشوع در متون پارسی می‌تواند دقیق‌تر باشد.

جدول ریشه‌شناسی

زبان ریشه تلفظ
عبری יֵשׁוּעַ (یِشوع) Yeshua
یونانی Ἰησοῦς (ایِسوس) Iēsous
آرامی ܝܫܘܥ (یِشوع) Yeshu
  • آرامی: در زبان آرامی، که زبان رایج یهودیان در زمان عیسی بود، نام او به صورت «ܝܫܘܥ» (Yeshu) تلفظ می‌شد. این شکل نزدیک به تلفظ عبری است و در برخی متون آرامی مسیحی نیز دیده می‌شود.


زمینه تاریخی و فرهنگی

یشوع ناصری، که به یشوع مسیح معروف است، در بیت‌لحم یهودیه به دنیا آمد و در حدود ۳۰ تا ۳۳ میلادی، در اورشلیم به صلیب کشیده شد. او در منطقه‌ای تحت حاکمیت امپراتوری روم و در میان جامعه یهودی زندگی می‌کرد. نام یشوع در آن زمان نامی رایج میان یهودیان بود.

خانواده و پیشینه

بر اساس روایت راویان انجیل، یشوع پسر مریم بود که از طریق روح‌القدس باردار شد انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۸[۲]. یوسف ، نامزد مریم، نقش پدر زمینی او را بر عهده گرفت. نسب نامه یشوع در عهد جدید را از طریق یوسف به داود پادشاه و ابراهیم می‌رسانند، که این امر او را به‌عنوان مسیح موعود در سنت یهودی تأیید می‌کند انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱-۱۶[۳].

نام در عهد جدید

نام یشوع بیش از ۹۰۰ بار در عهد جدید ذکر شده است، اغلب همراه با القابی مانند مسیح (به معنای مسح‌شده)، پسر خدا ، پسر انسان و نجات‌دهنده. این القاب به نقش الاهیاتی او در ایمان مسیحی اشاره دارند. به عنوان مثال، فرشته به یوسف اعلام کرد که نام فرزند را یشوع بگذارد، زیرا او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۲۱[۴].

اهمیت الاهیاتی

نام یشوع نه تنها یک نام شخصی است، بلکه تجلی هویت و مأموریت خداوندی او به عنوان ناجی و واسطه فیض است. الاهیات مسیحی این است که یشوع هم کاملاً خدا و هم کاملاً انسان است؛ این عقیده به دو طبیعت یشوع معروف است. او به عنوان پسر خدا در تثلیث، در تجسد، مرگ بر صلیب و رستاخیز خود، کفاره گناهان را فراهم کرده و راه آشتی انسان با خدا را باز کرده است.[۵][۶]

یشوع به‌عنوان دومین شخص تثلیث پسر خدا شناخته می‌شود که برای نجات بشریت از گناه به جسم درآمد انسان شد، مصلوب شد، و از مردگان برخاست رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۳-۴[۷]. نام او نه‌تنها هویت انسانی او را نشان می‌دهد، بلکه به نقش الاهی او به‌عنوان ناجی اشاره دارد.


پانویس