انجیل به قلم مرقس فصل 2
انجیل به قلم مرقس فصل ۲
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : و بعد از چندی، باز وارد کفرناحوم شده، چون شهرت یافت که در خانه است،
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : بی درنگ جمعی ازدحام نمودند بقسمی که بیرون در نیز گنجایش نداشت و برای ایشان کلام را بیان می‌کرد.
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : که ناگاه بعضی نزد وی آمده مفلوجی را به دست چهار نفر برداشته، آوردند.
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : و چون به سبب جمعیت نتوانستند نزد او برسند، طاق جایی را که او بود باز کرده و شکافته، تختی را که مفلوج بر آن خوابیده بود، به زیر هشتند.
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : عیسی چون ایمان ایشان را دید، مفلوج را گفت: «ای فرزند، گناهان تو آمرزیده شد.»
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : لیکن بعضی از کاتبان که در آنجا نشسته بودند، در دل خود تفکر نمودند
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : که «چرا این شخص چنین کفر می‌گوید؟ غیر از خدای واحد، کیست که بتواند گناهان را بیامرزد؟»
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : در ساعت عیسی در روح خود ادراک نموده که با خود چنین فکر می‌کنند، بدیشان گفت: «از بهر چه این خیالات را به خاطر خود راه می‌دهید؟
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : کدام سهل‌تر است؟ مفلوج را گفتن گناهان تو آمرزیده شد؟ یا گفتن برخیز و بستر خود را برداشته بخرام؟
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : لیکن تا بدانید که پسر انسان را استطاعت آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست...» مفلوج را گفت:
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : «تو را می‌گویم برخیز و بستر خود را برداشته، به خانه خود برو!»
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : او برخاست و بی تأمل بستر خود را برداشته، پیش روی همه روانه شد بطوری که همه حیران شده، خدا را تمجید نموده، گفتند: «مثل این امر هرگز ندیده بودیم!»
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : و باز به کناره دریا رفت و تمام آن گروه نزد او آمدند و ایشان را تعلیم می‌داد.
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : و هنگامی که می‌رفت لاوی ابن حلفی را بر باجگاه نشسته دید. بدو گفت: «از عقب من بیا!» پس برخاسته، در عقب وی شتافت.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : و وقتی که او در خانه وی نشسته بود، بسیاری از باجگیران و گناهکاران با عیسی و شاگردانش نشستند زیرا بسیار بودند و پیروی او می‌کردند.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : و چون کاتبان و فریسیان او را دیدند که با باجگیران و گناهکاران می‌خورد، به شاگردان او گفتند: «چرا با باجگیران و گناهکاران اکل و شرب می‌نماید؟»
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : عیسی چون این را شنید، بدیشان گفت: «تندرستان احتیاج به طبیب ندارند بلکه مریضان. و من نیامدم تا عادلان را بلکه تا گناهکاران را به توبه دعوت کنم.»
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : و شاگردان یحیی و فریسیان روزه می‌داشتند. پس آمده، بدو گفتند: «چون است که شاگردان یحیی و فریسیان روزه می‌دارند و شاگردان تو روزه نمی‌دارند؟»
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : عیسی بدیشان گفت: «آیا ممکن است پسران خانه عروسی مادامی که داماد با ایشان است روزه بدارند؟ زمانی که داماد را با خود دارند، نمی‌توانند روزه دارند.
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : لیکن ایامی می‌آید که داماد از ایشان گرفته شود. در آن ایام روزه خواهند داشت.
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : و هیچ کس بر جامه کهنه، پاره‌ای از پارچه نو وصله نمی‌کند،
|