پرش به محتوا

زروبابل: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه کتاب مقدس
جز ۱ نسخه واردشده
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''زِرُبّابِل'''
{{واژه}}
[[عبری]]: זְרֻבָּבֶל، [[یونانی]]: Ζοροβάβελ، [[فارسی]]: زروبابل)، از نسل پادشاهان [[یهودا]]، پسر شَأَلتئیل و رهبر بازگشت نخست از تبعید [[بابل]] به [[اورشلیم]]، و نوهٔ [[یکنیا | یَکُنْیا]] (یَهُویاکین) است. او نقش مهمی در بازسازی [[معبد دوم ]] ایفا کرد.


== ریشه‌شناسی و تلفظ ==
== زروبابل ==
{| class="wikitable" style="width:100%;"
نام زروبابل (به عبری: זְרֻבָּבֶל، Zerubbavel) از ریشه‌های [[زبان عبری|عبری]] و [[زبان اکدی باستان|اکدی]] (بابلی) گرفته شده و به معنای بذر بابل یا نسل بابل است، که احتمالاً به تولد یا پرورش او در [[تبعید بابل]] اشاره دارد.
! زبان !! شکل نوشتاری !! تلفظ !! توضیح ریشه‌شناختی
|-
| [[عبری]] || זְרֻבָּבֶל || Zərubbāvel || از دو بخش «زِرُ» نسل، نژاد) و «بابل»؛ به‌معنای «نژادهٔ بابل» یا «فرزند بابل»؛ برخی آن را به‌معنای «کسی که در بابل زاده شد» نیز دانسته‌اند.
|-
| [[یونانی]] || Ζοροβάβελ || Zorobábel || انتقال تلفظ از عبری در متن لوقا و نسب‌نامه‌ها
|-
| [[فارسی]] || زِرُبّابِل || Zerubbabel || معرب و سپس فارسی‌شده از عبری و یونانی
|}


== اعضای خانواده ==
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;">
{| class="wikitable" style="width:100%;"
  <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;">
! نسبت خانوادگی !! نام
    <tr>
|-
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th>
| پدر || [[شئلتییل | شِئَلتیئیل]]
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th>
|-
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">تلفظ به فارسی</th>
| پدربزرگ (از پدر) || [[یکنیا | یَکُنْیا]]
    </tr>
|-
    <tr>
| پدرِ احتمالی (در برخی منابع) || [[فداته | فِدایَه]] (مطابق تاریخ‌نگاری کتاب مقدس)
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td>
|-
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">זְרֻבָּבֶל (Zerubbavel)</td>
| فرزند || [[ابیهود]] (طبق [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۳]])
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">زروبابل</td>
|}
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Ζοροβαβελ (Zorobabel)</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">زوروبابل</td>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آرامی</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">-</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">-</td>
    </tr>
  </table>
</div>


== وقایع مهم ==
ریشه عبری زروبابل از دو بخش تشکیل شده است: זֶרַע (zera‘) به معنای بذر یا نسل، و בָּבֶל (Bavel) که به [[بابل]] اشاره دارد. در [[زبان یونانی]]، این نام در سپتواجینت به صورت «زوروبابل» آمده است. معادل [[زبان آرامی]] مشخصی برای این نام در متون موجود ذکر نشده است.
{| class="wikitable" style="width:100%;"
! واقعه !! توضیح
|-
| رهبری بازگشت از تبعید بابل || زِرُبّابِل نخستین گروه از تبعیدیان یهودی را از [[بابل]] به یهودا بازگرداند.
|-
| بازسازی معبد اورشلیم (هیکل دوم) || او بنای اولیهٔ معبد دوم را پایه‌گذاری کرد و پروژه را آغاز نمود (عزرا فصل ۳ و ۵).
|-
| انتخاب به‌عنوان فرماندار یهودا || به عنوان پَخاه (فرماندار) منصوب شد و با حمایت پیامبران [[حجی |حجّی]] و [[زکریا]] بازسازی را ادامه داد.
|}


== شرح معنای واژه ==
== حضور در کتاب مقدس ==
زِرُبّابِل، نماد [[امید]]، بازگشت و احیای قوم خدا در دوران پس از [[تبعید]] است. او نقش کلیدی در حفظ پیوند میان نسل سلطنتی داوودی و بازسازی هویت عبری پس از اسارت ایفا می‌کند. در ادبیات نبوی، مانند در کتاب [[حجی |حجّی]]، زروبابل چون "خاتم [[خدا]]وند" خوانده شده است که ممکن است نگاهی به وعدهٔ آینده‌ای مسیحایی باشد.
زروبابل، نوه [[یکنیا|یَکُنیا]] (یهویاکین)، یکی از رهبران [[قوم اسرائیل]] در بازگشت از [[تبعید بابل]] به [[اورشلیم]] بود. او به‌عنوان فرماندار [[یهودیه]] تحت حاکمیت پارسیان منصوب شد و نقش کلیدی در بازسازی معبد [[اورشلیم]] (معبد دوم) ایفا کرد.<ref>[[عزرا فصل 3|عزرا فصل ۳ آیه ۲]]</ref> زروبابل همراه با یشوع، کاهن اعظم، هدایت بازسازی معبد را بر عهده داشت که در نهایت در سال ۵۱۶ ق.م تکمیل شد.<ref>[[عزرا فصل 6|عزرا فصل ۶ آیه ۱۵]]</ref> نام او همچنین در کتب انبیا، مانند [[حجی]] و [[زکریا]]، به‌عنوان شخصیتی برجسته که [[خداوند]] او را برای احیای [[قوم اسرائیل]] برگزیده، ذکر شده است.<ref>[[حجی فصل 1|حجی فصل ۱ آیه ۱]]</ref><ref>[[زکریا فصل 4|زکریا فصل ۴ آیه ۹]]</ref>


== منابع کتاب مقدس ==
زروبابل در [[نسب‌نامه‌|شجره‌نامه]] [[عیسی]] [[مسیح]] در عهد جدید نیز ظاهر می‌شود، که نشان‌دهنده جایگاه او در دودمان [[داوود]] است.<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱۲]]</ref>
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - 2 پادشاهان - فصل 25|۲ پادشاهان فصل ۲۵ آیات ۲۷ تا ۳۰]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - 2 تواریخ - فصل 36|۲ تواریخ فصل ۳۶ آیه ۲۳]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - عزرا - فصل 2|عزرا فصل ۲ آیه ۲]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - عزرا - فصل 3|عزرا فصل ۳ آیات ۱ تا ۱۰]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - عزرا - فصل 5|عزرا فصل ۵ آیه ۲]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - حجی - فصل 1|حجّی فصل ۱ آیه ۱ و ۱۴]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - حجی - فصل 2|حجّی فصل ۲ آیات ۲ تا ۲۳]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - زکریا - فصل 4|زکریا فصل ۴ آیات ۶ تا ۱۰]]
* [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیات ۱۲ و ۱۳]]
* [[کتاب مقدس - عهد جدید - لوقا - فصل 3|انجیل به قلم لوقا فصل ۳ آیه ۲۷]]


== یادداشت‌ها ==
== نقش تاریخی یا الاهیاتی ==
* در برخی منابع، پدر زِرُبّابِل «فِدایَه» دانسته شده است، که ممکن است ناشی از تفاوت‌های نسب‌نامه‌ای یا سنت‌های متنی باشد.
از نظر تاریخی، زروبابل نمادی از امید و احیای [[قوم اسرائیل]] پس از [[تبعید بابل]] است. رهبری او در بازسازی [[معبد |معبد دوم]]، نقطه عطفی در تاریخ یهودیت محسوب می‌شود، زیرا [[معبد]] به‌عنوان مرکز عبادت و هویت دینی [[قوم اسرائیل]] بازسازی شد. نقش او به‌عنوان فرماندار نیز نشان‌دهنده همکاری میان [[یهودیان]] و امپراتوری پارسیان است که به بازگشت تبعیدیان کمک کرد.
* در نبوت‌های حجّی و زکریا، زِرُبّابِل به عنوان حامل طرح بازسازی الهی معرفی می‌شود و نزد برخی از مفسران نقش پیش‌تصویری (typological) برای مسیح دارد.
 
در کتاب حجی، خداوند او را انگشتری مهر خود می‌خواند، که نشانه‌ای از برگزیدگی و وعده الهی برای دودمان [[داوود]] است.<ref name="حجی۲">[[حجی فصل 2|حجی فصل ۲ آیه ۲۳]]</ref> این عنوان در الاهیات مسیحی به‌عنوان اشاره‌ای به [[مسیح]]، که از نسل [[داوود]] و زروبابل است، تفسیر شده است.د.
 
==پانویس==
 
[[رده: واژه کتاب مقدس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۰۷

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

زروبابل

نام زروبابل (به عبری: זְרֻבָּבֶל، Zerubbavel) از ریشه‌های عبری و اکدی (بابلی) گرفته شده و به معنای بذر بابل یا نسل بابل است، که احتمالاً به تولد یا پرورش او در تبعید بابل اشاره دارد.

زبان ریشه تلفظ به فارسی
عبری זְרֻבָּבֶל (Zerubbavel) زروبابل
یونانی Ζοροβαβελ (Zorobabel) زوروبابل
آرامی - -

ریشه عبری زروبابل از دو بخش تشکیل شده است: זֶרַע (zera‘) به معنای بذر یا نسل، و בָּבֶל (Bavel) که به بابل اشاره دارد. در زبان یونانی، این نام در سپتواجینت به صورت «زوروبابل» آمده است. معادل زبان آرامی مشخصی برای این نام در متون موجود ذکر نشده است.

حضور در کتاب مقدس

زروبابل، نوه یَکُنیا (یهویاکین)، یکی از رهبران قوم اسرائیل در بازگشت از تبعید بابل به اورشلیم بود. او به‌عنوان فرماندار یهودیه تحت حاکمیت پارسیان منصوب شد و نقش کلیدی در بازسازی معبد اورشلیم (معبد دوم) ایفا کرد.[۱] زروبابل همراه با یشوع، کاهن اعظم، هدایت بازسازی معبد را بر عهده داشت که در نهایت در سال ۵۱۶ ق.م تکمیل شد.[۲] نام او همچنین در کتب انبیا، مانند حجی و زکریا، به‌عنوان شخصیتی برجسته که خداوند او را برای احیای قوم اسرائیل برگزیده، ذکر شده است.[۳][۴]

زروبابل در شجره‌نامه عیسی مسیح در عهد جدید نیز ظاهر می‌شود، که نشان‌دهنده جایگاه او در دودمان داوود است.[۵]

نقش تاریخی یا الاهیاتی

از نظر تاریخی، زروبابل نمادی از امید و احیای قوم اسرائیل پس از تبعید بابل است. رهبری او در بازسازی معبد دوم، نقطه عطفی در تاریخ یهودیت محسوب می‌شود، زیرا معبد به‌عنوان مرکز عبادت و هویت دینی قوم اسرائیل بازسازی شد. نقش او به‌عنوان فرماندار نیز نشان‌دهنده همکاری میان یهودیان و امپراتوری پارسیان است که به بازگشت تبعیدیان کمک کرد.

در کتاب حجی، خداوند او را انگشتری مهر خود می‌خواند، که نشانه‌ای از برگزیدگی و وعده الهی برای دودمان داوود است.[۶] این عنوان در الاهیات مسیحی به‌عنوان اشاره‌ای به مسیح، که از نسل داوود و زروبابل است، تفسیر شده است.د.

پانویس