پسر خدا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ۱ نسخه واردشده |
|||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
== پسر خدا == | == پسر خدا == | ||
'''پسر خدا''' یکی از بنیادی‌ترین القاب [[عیسی]] [[مسیح]] در [[کتاب مقدس]] است که از منظر الاهیات مسیحی، جایگاهی یگانه و غیرقابل‌مقایسه با هر چیزی را دارد. این عنوان نه‌تنها نشانهٔ رابطهٔ منحصر به‌فرد [[عیسی]] با [[ | '''پسر خدا''' یکی از بنیادی‌ترین القاب [[عیسی]] [[مسیح]] در [[کتاب مقدس]] است که از منظر الاهیات مسیحی، جایگاهی یگانه و غیرقابل‌مقایسه با هر چیزی را دارد. این عنوان نه‌تنها نشانهٔ رابطهٔ منحصر به‌فرد [[عیسی]] با [[پدر|خدای پدر]] است، بلکه هویت او را به‌عنوان دومین اقنوم [[تثلیث]]، مکاشفهٔ نهایی [[خداوند]] و نجات‌دهندهٔ بشر تعریف می‌کند<ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 1 |انجیل به قلم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۴]]</ref>. | ||
== کاربرد در عهد قدیم == | == کاربرد در عهد قدیم == | ||
در عهد | در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]]، پسر خدا مفهومی نوعی دارد و کاربردهای متفاوتی دارد که پایه‌های مفهومی لقب در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] را شکل می‌دهد: | ||
* اسرائیل به‌عنوان قوم | * اسرائیل به‌عنوان [[قوم اسرائیل|قوم برگزیده]]، پسر خدا خوانده می‌شود که نشانگر رابطه ویژهٔ انتخاب‌شده با [[خداوند]] است<ref>[[خروج فصل 4 |خروج فصل ۴ آیه ۲۲]]</ref>. | ||
* در [[ | * در [[مزامیر فصل 1 |مزامیر فصل ۲ آیه ۷]]، [[خداوند]] به پادشاه [[داوود]] می‌گوید: تو پسر من هستی؛ امروز تو را مولود ساختم. این بخش در عهد جدید به‌عنوان نبوّت [[مسیح]] تفسیر می‌شود<ref>[[اعمال فصل 13|اعمال رسولان فصل ۱۳ آیه ۳۳]]</ref>. | ||
* فرشتگان نیز به‌عنوان | * [[فرشتگان]] نیز به‌عنوان پسران خدا در [[ایوب فصل 1 |ایوب فصل ۱ آیه ۶]] یاد شده‌اند که نمایانگر موجودات روحانی خدمتگزار [[خداوند|خدا]] هستند. | ||
== کاربرد در عهد جدید == | == کاربرد در عهد جدید == | ||
در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، لقب | در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، لقب پسر خدا به‌عنوان شناختی منحصر به‌فرد، شخصی، و الاهیاتی به [[عیسی]] [[مسیح]] نسبت داده می‌شود که وجوه گوناگونی دارد: | ||
* [[خدا]] در هنگام [[تعمید]] [[عیسی]] شهادت می‌دهد: | * [[خداوند|خدا]] در هنگام [[تعمید]] [[عیسی]] شهادت می‌دهد: این است پسر محبوب من که تجلی رابطهٔ بین [[خداوند|خدا]] و [[عیسی]] است<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 3 |انجیل به قلم متی فصل ۳ آیه ۱۷]]</ref>. | ||
* [[شیطان|شیاطین]] او را با این عنوان می‌شناسند و اطاعت می‌کنند که نشان‌دهندهٔ اقتدار [[ | * [[شیطان|شیاطین]] او را با این عنوان می‌شناسند و اطاعت می‌کنند که نشان‌دهندهٔ اقتدار [[خداوند]]ی او بر نیروهای [[شیطان|شر]] است<ref>[[انجیل به قلم مرقس فصل 5 | انجیل به قلم مرقس فصل ۵ آیه ۷]]</ref>. | ||
* | * [[رسولان]]، از جمله [[پطرس]]، [[ایمان]] خود را بر اساس این شناخت ابراز می‌کنند<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 16 |متی فصل ۱۶ آیه ۱۶]]</ref>. | ||
* دشمنان در جریان محاکمه [[عیسی]] [[مسیح]] ، این لقب را به‌عنوان اتهام بر او نیز به کار می‌برند که دلالت بر اهمیت و تهدید هویتی [[مسیح]] دارد<ref>[[ | * دشمنان در جریان محاکمه [[عیسی]] [[مسیح]] ، این لقب را به‌عنوان اتهام بر او نیز به کار می‌برند که دلالت بر اهمیت و تهدید هویتی [[مسیح]] دارد<ref>[[انجیل به قلم مرقس فصل 14 | مرقس فصل ۱۴ آیه ۶۱ تا ۶۴]]</ref>. | ||
* سربازان رومی زیر [[صلیب]] اعتراف می‌کنند: | * سربازان رومی زیر [[صلیب]] اعتراف می‌کنند: به‌راستی این پسر خدا بود که خود گواهی غیرمنتظره‌ای بر [[تثلیث|خدا]] بودن [[مسیح]] است<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 27 | متی فصل ۲۷ آیه ۵۴]]</ref>. | ||
== القاب مرتبط با پسر خدا == | == القاب مرتبط با پسر خدا == | ||
القاب متعدد که به [[عیسی]] [[مسیح]] داده شده، هر کدام بیانگر جنبه‌ای از شخصیت و مأموریت او به عنوان پسر خدا هستند | القاب متعدد که در [[کتاب مقدس]] به [[عیسی]] [[مسیح]] داده شده، هر کدام بیانگر جنبه‌ای از شخصیت و مأموریت او به عنوان پسر خدا هستند | ||
شناخت [[عیسی]] به‌عنوان پسر حقیقی، نه به‌معنای فرزند زیستی، بلکه مشارکت کامل در [[الوهیت]] و رابطهٔ ابدی در [[تثلیث]] با [[پدر]] است<ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 20 | انجیل به قلم یوحنا فصل ۲۰ آیه ۳۱]]</ref>. | |||
شناخت [[عیسی]] به‌عنوان پسر حقیقی، نه به‌معنای فرزند زیستی، بلکه مشارکت کامل در الوهیت و رابطهٔ ابدی در [[تثلیث]] با پدر است<ref>[[ | |||
== ابعاد مکمل == | == ابعاد مکمل == | ||
* '''شهادت خداوند''': [[پدر]] در [[تعمید]]، [[تجلی]] [[مسیح]] و [[رستاخیز]]، پسر بودن [[عیسی]] [[ مسیح]] را تأیید می‌کند<ref>[[ | * '''شهادت خداوند''': [[پدر]] در [[تعمید]]، [[تجلی]] [[مسیح]] و [[رستاخیز]]، پسر بودن [[عیسی]] [[ مسیح]] را تأیید می‌کند<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 3 | انجیل به قلم متی فصل ۳ آیه ۱۷]]، [[انجیل به قلم متی فصل 17 |متی فصل ۱۷ آیه ۵]]، [[رساله به رومیان فصل 1 |رومیان فصل ۱ آیه ۴]]</ref>. | ||
* '''جغرافیای مکاشفه''': از [[بیت لحم]] تولد گرفته تا [[جلجتا]] [[رستاخیز]] و صعود، همه وقایع به نام پسر خدا جهت می‌دهند. | * '''جغرافیای مکاشفه''': از [[بیت‌لحم|بیت لحم]] تولد گرفته تا [[جلجتا]] [[رستاخیز]] و صعود، همه وقایع به نام پسر خدا جهت می‌دهند. | ||
* '''پسر خدا و عهد''': [[مسیح]] واسطه [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] است که رابطه انسان با [[خدا]] را نوسازی کرد<ref>[[ | * '''پسر خدا و عهد''': [[مسیح]] واسطه [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] است که رابطه انسان با [[خداوند|خدا]] را نوسازی کرد<ref>[[رساله به عبرانیان فصل 9 |عبرانیان فصل ۹ آیه ۱۵]]</ref>. | ||
* '''پسر در داوری''': پسر حق داوری نهایی بر انسان‌ها را دارد<ref>[[ | * '''پسر در داوری''': پسر حق داوری نهایی بر انسان‌ها را دارد<ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 5 | انجیل به قلم یوحنا فصل ۵ آیه ۲۲]]</ref>. | ||
* '''شهادت | * '''شهادت روح القدس''': [[روح‌القدس|روح القدس]] به عنوان گواهی‌دهندهٔ پسر بودن [[عیسی]] ظاهر می‌شود<ref>[[رساله اول یوحنا فصل 5|رساله اول یوحنا فصل ۵ آیه ۶ تا ۹]]</ref>. | ||
* '''پسر خدا و شیاطین''': [[ارواح پلید]] نیز پسر بودن [[عیسی]] را می‌شناسند و اطاعت می‌کنند<ref>[[ | * '''پسر خدا و شیاطین''': [[دیو|ارواح پلید]] نیز پسر بودن [[عیسی]] را می‌شناسند و اطاعت می‌کنند<ref>[[انجیل به قلم مرقس فصل 5 |انجیل به قلم مرقس فصل ۵ آیه ۷]]</ref>. | ||
* '''پسر خدا و زندگی جاودان''': [[ایمان]] به پسر شرط ورود به حیات است<ref>[[ | * '''پسر خدا و زندگی جاودان''': [[ایمان]] به پسر شرط ورود به حیات است<ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 3 |انجیل به قلم یوحنا فصل ۳ آیه ۱۶]]</ref>. | ||
* '''پسر و نقش میانجیگری''': پسر | * '''پسر و نقش میانجیگری''': پسر خدا واسطه [[فیض]] و [[نجات]] میان انسان و [[خداوند|خدا ]] است<ref>[[رساله اول به تیموتائوس فصل 2 |رساله اول به تیموتائوس فصل ۲ آیه ۵]]</ref>. | ||
* '''پسر خدا در [[دعا]] و عبادت''': [[عیسی]] به عنوان پسر خدا موضوع [[دعا]] و | * '''پسر خدا در [[دعا]] و عبادت''': [[عیسی]] به عنوان پسر خدا موضوع [[دعا]] و پرستش است<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 5 |کتاب مکاشفه فصل ۵ آیه ۱۳]]</ref>. | ||
=== در یهودیت === | === در یهودیت === | ||
یهودیت سنتی، مفهوم | یهودیت سنتی، مفهوم پسر خدا را به صورت استعاری و نمادین می‌داند و هویت حقیقی و ذات‌گرایانهٔ آن را در مورد [[عیسی]] نمی‌پذیرد، چون [[خداوند|خدا]] را یگانه و بی‌مانند می‌داند<ref>[[تثنیه فصل 6 |تثنیه فصل ۶ آیه ۴]]</ref>. | ||
== نتیجه‌گیری == | == نتیجه‌گیری == | ||
لقب | لقب پسر خدا هستهٔ [[ایمان]] مسیحی است؛ مفهومی که نه صرفاً عنوانی شاعرانه، بلکه مکاشفه‌ای الهی دربارهٔ ذات، مأموریت، و رابطهٔ جاودانهٔ [[مسیح]] با [[پدر| پدر]] است. بدون این شناخت، نه [[تثلیث]] معنا می‌یابد و نه [[نجات]]. | ||
==تثلیث و غیر تثلیثی در خدا بودن عیسی مسیح== | |||
در سنت‌های اصلی مسیحی، شامل [[پروتستان]]، [[کاتولیک]] و [[ارتدکس]]، خدا بودن [[عیسی]] [[مسیح]] و جایگاه او در [[تثلیث]] به‌طور کامل پذیرفته شده است. ایمان مسیحی واقعی بر اساس [[کتاب مقدس]] مستلزم باور به تثلیث—[[پدر]]، [[پسر خدا|پسر]] و روح‌القدس—است. کسانی که این باور را ندارند و خود را مسیحی غیر تثلیثی معرفی می‌کنند، از نظر آموزهٔ [[کتاب مقدس]] و سنت مسیحی نمی‌توانند پیروان حقیقی مسیح قلمداد شوند، زیرا بدون [[ایمان]] به [[تثلیث]]، اساس مسیحیت رعایت نشده و بنابراین اصطلاح مسیحی برای آن‌ها دقیق نیست . | |||
بنابراین، کاربرد این اصطلاح (مسیحیان غیرتثلیثی) درستیِ الهیاتی ندارد و متأسفانه در میان مسیحیان پارسی‌زبان، این اصطلاحِ غیرکتاب‌مقدسی ـ که ریشه در حکمت ندارد ـ برای این کسانی که به تثلیث باور ندارند بسیار به کار می‌رود. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۸
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
پسر خدا
پسر خدا یکی از بنیادی‌ترین القاب عیسی مسیح در کتاب مقدس است که از منظر الاهیات مسیحی، جایگاهی یگانه و غیرقابل‌مقایسه با هر چیزی را دارد. این عنوان نه‌تنها نشانهٔ رابطهٔ منحصر به‌فرد عیسی با خدای پدر است، بلکه هویت او را به‌عنوان دومین اقنوم تثلیث، مکاشفهٔ نهایی خداوند و نجات‌دهندهٔ بشر تعریف می‌کند[۱].
کاربرد در عهد قدیم
در عهد قدیم، پسر خدا مفهومی نوعی دارد و کاربردهای متفاوتی دارد که پایه‌های مفهومی لقب در عهد جدید را شکل می‌دهد:
- اسرائیل به‌عنوان قوم برگزیده، پسر خدا خوانده می‌شود که نشانگر رابطه ویژهٔ انتخاب‌شده با خداوند است[۲].
- در مزامیر فصل ۲ آیه ۷، خداوند به پادشاه داوود می‌گوید: تو پسر من هستی؛ امروز تو را مولود ساختم. این بخش در عهد جدید به‌عنوان نبوّت مسیح تفسیر می‌شود[۳].
- فرشتگان نیز به‌عنوان پسران خدا در ایوب فصل ۱ آیه ۶ یاد شده‌اند که نمایانگر موجودات روحانی خدمتگزار خدا هستند.
کاربرد در عهد جدید
در عهد جدید، لقب پسر خدا به‌عنوان شناختی منحصر به‌فرد، شخصی، و الاهیاتی به عیسی مسیح نسبت داده می‌شود که وجوه گوناگونی دارد:
- خدا در هنگام تعمید عیسی شهادت می‌دهد: این است پسر محبوب من که تجلی رابطهٔ بین خدا و عیسی است[۴].
- شیاطین او را با این عنوان می‌شناسند و اطاعت می‌کنند که نشان‌دهندهٔ اقتدار خداوندی او بر نیروهای شر است[۵].
- رسولان، از جمله پطرس، ایمان خود را بر اساس این شناخت ابراز می‌کنند[۶].
- دشمنان در جریان محاکمه عیسی مسیح ، این لقب را به‌عنوان اتهام بر او نیز به کار می‌برند که دلالت بر اهمیت و تهدید هویتی مسیح دارد[۷].
- سربازان رومی زیر صلیب اعتراف می‌کنند: به‌راستی این پسر خدا بود که خود گواهی غیرمنتظره‌ای بر خدا بودن مسیح است[۸].
القاب مرتبط با پسر خدا
القاب متعدد که در کتاب مقدس به عیسی مسیح داده شده، هر کدام بیانگر جنبه‌ای از شخصیت و مأموریت او به عنوان پسر خدا هستند شناخت عیسی به‌عنوان پسر حقیقی، نه به‌معنای فرزند زیستی، بلکه مشارکت کامل در الوهیت و رابطهٔ ابدی در تثلیث با پدر است[۹].
ابعاد مکمل
- شهادت خداوند: پدر در تعمید، تجلی مسیح و رستاخیز، پسر بودن عیسی مسیح را تأیید می‌کند[۱۰].
- جغرافیای مکاشفه: از بیت لحم تولد گرفته تا جلجتا رستاخیز و صعود، همه وقایع به نام پسر خدا جهت می‌دهند.
- پسر خدا و عهد: مسیح واسطه عهد جدید است که رابطه انسان با خدا را نوسازی کرد[۱۱].
- پسر در داوری: پسر حق داوری نهایی بر انسان‌ها را دارد[۱۲].
- شهادت روح القدس: روح القدس به عنوان گواهی‌دهندهٔ پسر بودن عیسی ظاهر می‌شود[۱۳].
- پسر خدا و شیاطین: ارواح پلید نیز پسر بودن عیسی را می‌شناسند و اطاعت می‌کنند[۱۴].
- پسر خدا و زندگی جاودان: ایمان به پسر شرط ورود به حیات است[۱۵].
- پسر و نقش میانجیگری: پسر خدا واسطه فیض و نجات میان انسان و خدا است[۱۶].
- پسر خدا در دعا و عبادت: عیسی به عنوان پسر خدا موضوع دعا و پرستش است[۱۷].
در یهودیت
یهودیت سنتی، مفهوم پسر خدا را به صورت استعاری و نمادین می‌داند و هویت حقیقی و ذات‌گرایانهٔ آن را در مورد عیسی نمی‌پذیرد، چون خدا را یگانه و بی‌مانند می‌داند[۱۸].
نتیجه‌گیری
لقب پسر خدا هستهٔ ایمان مسیحی است؛ مفهومی که نه صرفاً عنوانی شاعرانه، بلکه مکاشفه‌ای الهی دربارهٔ ذات، مأموریت، و رابطهٔ جاودانهٔ مسیح با پدر است. بدون این شناخت، نه تثلیث معنا می‌یابد و نه نجات.
تثلیث و غیر تثلیثی در خدا بودن عیسی مسیح
در سنت‌های اصلی مسیحی، شامل پروتستان، کاتولیک و ارتدکس، خدا بودن عیسی مسیح و جایگاه او در تثلیث به‌طور کامل پذیرفته شده است. ایمان مسیحی واقعی بر اساس کتاب مقدس مستلزم باور به تثلیث—پدر، پسر و روح‌القدس—است. کسانی که این باور را ندارند و خود را مسیحی غیر تثلیثی معرفی می‌کنند، از نظر آموزهٔ کتاب مقدس و سنت مسیحی نمی‌توانند پیروان حقیقی مسیح قلمداد شوند، زیرا بدون ایمان به تثلیث، اساس مسیحیت رعایت نشده و بنابراین اصطلاح مسیحی برای آن‌ها دقیق نیست . بنابراین، کاربرد این اصطلاح (مسیحیان غیرتثلیثی) درستیِ الهیاتی ندارد و متأسفانه در میان مسیحیان پارسی‌زبان، این اصطلاحِ غیرکتاب‌مقدسی ـ که ریشه در حکمت ندارد ـ برای این کسانی که به تثلیث باور ندارند بسیار به کار می‌رود.
منابع
- ↑ انجیل به قلم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۴
- ↑ خروج فصل ۴ آیه ۲۲
- ↑ اعمال رسولان فصل ۱۳ آیه ۳۳
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۳ آیه ۱۷
- ↑ انجیل به قلم مرقس فصل ۵ آیه ۷
- ↑ متی فصل ۱۶ آیه ۱۶
- ↑ مرقس فصل ۱۴ آیه ۶۱ تا ۶۴
- ↑ متی فصل ۲۷ آیه ۵۴
- ↑ انجیل به قلم یوحنا فصل ۲۰ آیه ۳۱
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۳ آیه ۱۷، متی فصل ۱۷ آیه ۵، رومیان فصل ۱ آیه ۴
- ↑ عبرانیان فصل ۹ آیه ۱۵
- ↑ انجیل به قلم یوحنا فصل ۵ آیه ۲۲
- ↑ رساله اول یوحنا فصل ۵ آیه ۶ تا ۹
- ↑ انجیل به قلم مرقس فصل ۵ آیه ۷
- ↑ انجیل به قلم یوحنا فصل ۳ آیه ۱۶
- ↑ رساله اول به تیموتائوس فصل ۲ آیه ۵
- ↑ کتاب مکاشفه فصل ۵ آیه ۱۳
- ↑ تثنیه فصل ۶ آیه ۴