انجیل به قلم مرقس فصل 7
انجیل به قلم مرقس فصل ۷
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : و فریسیان و بعضی کاتبان از اورشلیم آمده، نزد او جمع شدند.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : چون بعضی از شاگردان او را دیدند که با دستهای ناپاک یعنی ناشسته نان می‌خورند، ملامت نمودند،
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : زیرا که فریسیان و همه یهود تمسک به تقلید مشایخ نموده، تا دستها را بدقت نشویند غذا نمی‌خورند،
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : و چون از بازارها آیند تا نشویند چیزی نمی‌خورند و بسیار رسوم دیگر هست که نگاه می‌دارند چون شستن پیاله‌‌‌ها و آفتابه‌‌‌ها و ظروف مس و کرسیها.
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : پس فریسیان و کاتبان از او پرسیدند: «چون است که شاگردان تو به تقلید مشایخ سلوک نمی‌نمایند بلکه به دستهای ناپاک نان می‌خورند؟»
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : در جواب ایشان گفت: «نیکو اخبار نمود اشعیا درباره شما ای ریاکاران، چنانکه مکتوب است: این قوم به لبهای خود مرا حرمت می‌دارند لیکن دلشان از من دور است.
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : پس مرا عبث عبادت می‌نمایند زیرا که رسوم انسانی را به جای فرایض تعلیم می‌دهند،
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : زیرا حکم خدا را ترک کرده، تقلید انسان را نگاه می‌دارند، چون شستن آفتابه‌‌‌ها و پیاله‌‌‌ها و چنین رسوم دیگر بسیار بعمل می‌آورید.»
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : پس بدیشان گفت که «حکم خدا را نیکو باطل ساخته‌اید تا تقلید خود را محکم بدارید.
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : از اینجهت که موسی گفت پدر و مادر خود را حرمت دار و هر که پدر یا مادر را دشنام دهد، البته هلاک گردد.
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : لیکن شما می‌گویید که هرگاه شخصی به پدر یا مادر خود گوید: «آنچه از من نفع یابی قربان یعنی هدیه برای خداست»
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : و بعد از این او را اجازت نمی‌دهید که پدر یا مادر خود را هیچ خدمت کند.
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : پس کلام خدا را به تقلیدی که خود جاری ساخته‌اید، باطل می‌سازید و کارهای مثل این بسیار بجا می‌آورید.»
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : پس آن جماعت را پیش خوانده، بدیشان گفت: «همه شما به من گوش دهید و فهم کنید.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : هیچ چیز نیست که از بیرون آدم داخل او گشته، بتواند او را نجس سازد بلکه آنچه از درونش صادر شود آن است که آدم را ناپاک می‌سازد.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : هر که گوش شنوا دارد بشنود.»
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : و چون از نزد جماعت به خانه در آمد، شاگردانش معنی مثل را از او پرسیدند.
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : بدیشان گفت: «مگر شما نیز همچنین بی فهم هستید و نمی‌دانید که آنچه از بیرون داخل آدم می‌شود، نمی‌تواند او را ناپاک سازد،
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : زیرا که داخل دلش نمی‌شود بلکه به شکم می‌رود و خارج می‌شود به مزبله‌ای که این همه خوراک را پاک می‌کند.»
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : و گفت: «آنچه از آدم بیرون آید، آن است که انسان را ناپاک می‌سازد،
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : زیرا که از درون دل انسان صادر می‌شود، خیالات بد و زنا و فسق و قتل و دزدی
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : و طمع و خباثت و مکر و شهوت پرستی و چشم بد و کفر و غرور و جهالت
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : تمامی این چیزهای بد از درون صادر می‌گردد و آدم را ناپاک می‌گرداند.»
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : پس از آنجا برخاسته به حوالی صور و صیدون رفته، به خانه درآمد و خواست که هیچ کس مطّلع نشود، لیکن نتوانست مخفی بماند،
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : از آنرو که زنی که دخترک وی روح پلید داشت، چون خبر او را بشنید، فورا آمده بر پایهای او افتاد.
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : و او زن یونانی از اهل فینیقیه صوریه بود. پس از وی استدعا نمود که دیو را از دخترش بیرون کند.
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : عیسی وی را گفت: «بگذار اول فرزندان سیر شوند زیرا نان فرزندان را گرفتن و پیش سگان انداختن نیکو نیست.»
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : آن زن در جواب وی گفت: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز پس خرده‌‌‌های فرزنـدان را از زیر سفره می‌خورند.»
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : وی را گفت؛ «بجهت این سخن برو که دیو از دخترت بیرون شد.»
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : پس چون به خانه خود رفت، دیو را بیرون شده و دختر را بر بستر خوابیده یافت.
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : و باز از نواحی صور روانه شده، از راه صیدون در میان حدود دیکاپولِس به دریای جلیل آمد.
|
| آیه ۳۲ |
| ترجمه قدیم : آنگاه کری را که لکنت زبان داشت نزد وی آورده، التماس کردند که دست بر او گذارد.
|
| آیه ۳۳ |
| ترجمه قدیم : پس او را از میان جماعت به خلوت برده، انگشتان خود را در گوشهای او گذاشت و آب دهان انداخته، زبانش را لمس نمود؛
|
| آیه ۳۴ |
| ترجمه قدیم : و به سوی آسمان نگریسته، آهی کشید و بدو گفت: «اَفتَحْ!» یعنی باز شو
|
| آیه ۳۵ |
| ترجمه قدیم : در ساعت گوشهای او گشاده و عقده زبانش حل شده، به درستی تکلم نمود.
|
| آیه ۳۶ |
| ترجمه قدیم : پس ایشان را قدغن فرمود که هیچ کس را خبر ندهند؛ لیکن چندان که بیشتر ایشان را قدغن نمود، زیادتر او را شهرت دادند.
|
| آیه ۳۷ |
| ترجمه قدیم : و بی نهایت متحیر گشتـه می‌گفتنـد: «همه کارهـا را نیکـو کرده است؛ کران را شنوا و گنگان را گویا می‌گرداند!»
|