انجیل به قلم متی فصل 5
انجیل به قلم متی فصل ۵
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : و گروهی بسیار دیده، بر فراز کوه آمد. و وقتی که او بنشست، شاگردانش نزد او حاضر شدند.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : آنگاه د‌هان خود را گشوده، ایشان را تعلیم داد و گفت،
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال ماتمیان، زیرا ایشان تسلّی خواهند یافت.
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا ایشان سیر خواهند شد.
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال رحم‌کنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهد شد.
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال پاکدلان، زیرا ایشان خدا را خواهند دید.
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال صلح‌کنندگان، زیرا ایشان پسران خدا خوانده خواهند شد.
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : خوشا به حال زحمتکشان برای عدالت، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، و به‌خاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند.
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است، زیراکه به همین‌طور بر انبیای قبل از شما جفا می‌رسانیدند.
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : شما نمک جهانید! لیکن اگر نمک فاسد گردد به کدام چیز باز نمکین شود؟ دیگر مصرفی ندارد جز آنکه بیرون افکنده، پایمال مردم شود.
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : شما نور عالمید. شهری که بر کوهی بنا شود، نتوان پنهان کرد.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : و چراغ را نمی‌افروزند تا آن را زیر پیمانه نهند، بلکه تا بر چراغدان گذارند؛ آنگاه به همه‌ی کسانی که در خانه باشند، روشنایی می‌بخشد.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : همچنین بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده، پدر شما را که در آسمان است، تمجید نمایند
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صُحُف انبیا را باطل سازم. نیامده‌ام تا باطل نمایم، بلکه تا تمام کنم.
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : زیرا هر آینه به شما می‌گویم تا آسمان و زمین زایل نشود، همزه یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود.
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : پس هرکه یکی از این احکام کوچک‌ترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد، در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود. امّا هرکه به عمل آورد، و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : زیرا به شما می‌گویم تا عدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان افزون نشود به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد.
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : شنیده‌اید که به اولین گفته شده است، قتل مکن؛ و هرکه قتل کند، سزاوار حکم شود.
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : لیکن من به شما می‌گویم، هرکه به برادر خود بی‌سبب خشم گیرد، مستوجب حکم باشد و هرکه برادر خود را راقا گوید، مستوجب قصاص باشد و هرکه احمق گوید، مستحّق آتش جهنّم بُوَد.
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : پس هرگاه هدیه خود را به قربانگاه ببری و آنجا به‌خاطرت آید که برادرت بر تو حقّی دارد،
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : هدیه خود را پیش قربانگاه واگذار و رفته، اوّل با برادر خویش صلح نما و بعد آمده، هدیه خود را بگذران.
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : با مدّعی خود مادامی که با وی در راه هستی صلح کن، مبادا مدّعی، تو را به قاضی سپارد و قاضی، تو را به داروغه تسلیم کند، و در زندان افکنده شوی.
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : هرآینه به تو می‌گویم که تا فَلس آخر را ادا نکنی، هرگز ازآنجا بیرون نخواهی آمد.
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : شنیده‌اید که به اولین گفته شده است، زنا مکن.
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : لیکن من به شما می‌گویم، هر کس به زنی نظر شهوت اندازد، همان دم در دل خود با او زنا کرده است.
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : پس اگر چشم راستت تو را بلغزاند، قلعش کن و از خود دور انداز؛ زیرا تو را بهتر آن است، که عضوی از اعضایت تباه گردد، از آنکه تمام بدنت در جهنّم افکنده شود.
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : و اگر دست راستت تو را بلغزاند، قطعش کن و از خود دور انداز، زیرا تو را مفیدتر آن است، که عضوی از اعضای تو نابود شود، از آنکه کلّ جسدت در دوزخ افکنده شود.
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : و گفته شده است، هرکه از زن خود مفارقت جوید، طلاق نامه‌ای بدو بدهد.
|
| آیه ۳۲ |
| ترجمه قدیم : لیکن من به شما می‌گویم، هر کس بغیر علّت زنا، زن خود را از خود جدا کند، باعث زنا کردن او می‌باشد و هرکه زن مُطَلَّقه را نکاح کند، زنا کرده باشد.
|
| آیه ۳۳ |
| ترجمه قدیم : باز شنیده‌اید که به اولین گفته شده است، که، قسم دروغ مخور، بلکه قسم‌های خود را به خداوند وفا کن.
|
| آیه ۳۴ |
| ترجمه قدیم : لیکن من به شما می‌گویم، هرگز قسم مخورید، نه به آسمان، زیراکه عرش خداست،
|
| آیه ۳۵ |
| ترجمه قدیم : و نه به زمین، زیراکه پای‌انداز او است، و نه به اورْشلیم، زیراکه شهر پادشاه عظیم است،
|
| آیه ۳۶ |
| ترجمه قدیم : و نه به سر خود قسم یاد کن، زیراکه مویی را سفید یا سیاه نمی‌توانی کرد.
|
| آیه ۳۷ |
| ترجمه قدیم : بلکه سخن شما بلی بلی و نی نی باشد، زیراکه زیاده بر این از شریر است.
|
| آیه ۳۸ |
| ترجمه قدیم : شنیده‌اید که گفته شده است، چشمی به چشمی و دندانی به دندانی؛
|
| آیه ۳۹ |
| ترجمه قدیم : لیکن من به شما می‌گویم، با شریر مقاومت مکنید، بلکه هرکه به رخساره‌ی راست تو طپانچه زند، دیگری را نیز به‌سویِ او بگردان،
|
| آیه ۴۰ |
| ترجمه قدیم : و اگر کسی خواهد با تو دعوا کند، و قبای تو را بگیرد، عبای خود را نیز بدو واگذار،
|
| آیه ۴۱ |
| ترجمه قدیم : و هرگاه کسی تو را برای یک میل مجبور سازد، دو میل همراه او برو.
|
| آیه ۴۲ |
| ترجمه قدیم : هر کس از تو سوال کند، بدو ببخش و از کسی که قرض از تو خواهد، روی خود را مگردان.
|
| آیه ۴۳ |
| ترجمه قدیم : شنیده‌اید که گفته شده است، همسایه‌ی خود را محبّت نما و با دشمن خود عداوت کن.
|
| آیه ۴۴ |
| ترجمه قدیم : امّا من به شما می‌گویم که دشمنان خود را محبّت نمایید، و برای لعن‌کنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید، و به هرکه به شما فحش دهد و جفا رساند، دعای خیر کنید،
|
| آیه ۴۵ |
| ترجمه قدیم : تا پدر خود را که در آسمان است، پسران شوید، زیراکه آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع می‌سازد و باران بر عادلان و ظالمان می‌باراند.
|
| آیه ۴۶ |
| ترجمه قدیم : زیرا هرگاه آنانی را محبّت نمایید که شما را محبّت می‌نمایند، چه اجر دارید؟ آیا باجگیران چنین نمی‌کنند؟
|
| آیه ۴۷ |
| ترجمه قدیم : و هرگاه برادران خود را فقط سلام گویید چه فضیلت دارید؟ آیا باجگیران چنین نمی‌کنند؟
|
| آیه ۴۸ |
| ترجمه قدیم : پس شما کامل باشید، چنان‌که پدر شما که در آسمان است، کامل است.
|