انجیل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
== | ==انجیل== | ||
'''انجیل''' | '''انجیل''' واژهای است که در زبان پارسی برای اشاره به بخش دوم [[کتاب مقدس]] [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] و بهویژه چهار روایت زندگی، مرگ، و [[رستاخیز]] [[عیسی]] [[مسیح]] (انجیل به روایت های راویان متی، مرقس، لوقا، و یوحنا) به کار میرود. این واژه از ریشه عربی إنجيل گرفته شده که خود برگرفته از واژه یونانی «εὐαγγέλιον» (اوانگلیون) که به پارسی به معنای خبر خوش یا بشارت است. | ||
== ریشهشناسی == | |||
واژه انجیل در اصل از کلمه یونانی «εὐαγγέλιον» (euangelion) مشتق شده که از دو بخش eu (خوب) و angelion (پیام یا خبر) تشکیل شده و به معنای خبر خوش یا بشارت است. در عبری، واژهای مشابه وجود ندارد، اما مفهوم بشارت در عهد عتیق با واژههایی مانند «בְּשׂוֹרָה» (بِسورا) به معنای خبر خوب مرتبط است. در آرامی، معادل دقیقی برای این واژه مشخص نیست، اما در متون مسیحی آرامیزبان، از واژههای مشابه یونانی استفاده شده است. | |||
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | |||
<table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | |||
<tr> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">تلفظ به فارسی</th> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">בְּשׂוֹרָה </td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">بِسورا</td> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">εὐαγγέλιον </td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">اوانگلیون</td> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آرامی</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">نامشخص (مشابه یونانی)</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">-</td> | |||
</tr> | |||
</table> | |||
</div> | |||
== | == کاربرد در عهد عتیق == | ||
در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]]، مفهوم بشارت یا خبر خوش به ندرت به معنای امروزی آن (مرتبط با [[عیسی]] [[مسیح]]) به کار رفته، اما واژه عبری بِسورا در مواردی برای اشاره به اخبار خوشایند، مانند پیروزی در جنگ یا رهایی [[قوم اسرائیل|قوم]] استفاده شده است.<ref>[[دوم سموئیل فصل 18|دوم سموئیل فصل ۱۸ آیه ۲۰]]</ref> این مفهوم زمینهساز درک مسیحی از انجیل در عهد جدید شد، بهویژه در پیشگوییهایی مانند [[اشعیا نبی|اشعیا]] که از آمدن منجی و بشارت رهایی سخن میگوید.<ref>[[اشعیا فصل 52|اشعیا فصل ۵۲ آیه ۷]]</ref> | |||
| [[ | |||
== | == کاربرد در عهد جدید == | ||
در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، انجیل به معنای بشارت [[نجات]] از طریق [[عیسی]] [[مسیح]] است. این واژه در بیش از ۷۰ مورد در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] به کار رفته و بهویژه در نوشتههای [[پولس رسول]] و در چهار روایت انجیل برجسته است. [[عیسی]] [[مسیح]] خود را بشارتدهنده خبر خوش [[پادشاهی آسمان|پادشاهی خدا]] معرفی کرد.<ref>[[انجیل به قلم مرقس فصل 1|انجیل به قلم مرقس فصل ۱ آیه ۱۴ تا ۱۵]]</ref> چهار روایت های انجیل (متی، مرقس، لوقا، و یوحنا) به عنوان روایتهای اصلی زندگی و تعالیم [[مسیح]] شناخته میشوند و هر یک از منظری خاص به بشارت [[مسیح]] میپردازند.<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱]]</ref><ref>[[انجیل به قلم یوحنا فصل 20|انجیل به قلم یوحنا فصل ۲۰ آیه ۳۱]]</ref> | |||
| | |||
[[پولس رسول]] از انجیل به عنوان پیام اصلی [[نجات]] از طریق [[ایمان]] به مرگ و رستاخیز مسیح سخن میگوید.<ref>[[رساله اول به قرنتیان فصل 15|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۵ آیه ۱ تا ۴]]</ref> او همچنین تأکید میکند که این بشارت برای همه ملتها ([[یهودیان|یهودی]] و [[غیر یهودی]]) است.<ref>[[رساله به رومیان فصل 1|رساله به رومیان فصل ۱ آیه ۱۶]]</ref> در اعمال رسولان، بشارت به عنوان پیام محوری رسالت مسیحیان معرفی شده است.<ref>[[اعمال فصل 8|اعمال فصل ۸ آیه ۱۲]]</ref> | |||
== | == اهمیت الاهیاتی == | ||
انجیل هسته مرکزی ایمان مسیحی است، زیرا پیام [[نجات]] از [[گناه]] و آشتی با [[خداوند]] از طریق [[عیسی]] [[مسیح]] را منتقل میکند. | |||
انجیل همچنین مکاشفه وحدت میان سه شخص [[تثلیث]] ([[پدر]]، [[پسر خدا|پسر]]، و [[روحالقدس]]) است: | |||
*پدر نقشه نجات را طراحی کرد | |||
*پسر آن را اجرا کرد | |||
*روحالقدس آن را به ایمانداران الهام میبخشد. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: | [[رده:واژه کتاب مقدس]] | ||
[[رده: | [[رده:واژه نامه کتاب مقدس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۱۱
انجیل
انجیل واژهای است که در زبان پارسی برای اشاره به بخش دوم کتاب مقدس عهد جدید و بهویژه چهار روایت زندگی، مرگ، و رستاخیز عیسی مسیح (انجیل به روایت های راویان متی، مرقس، لوقا، و یوحنا) به کار میرود. این واژه از ریشه عربی إنجيل گرفته شده که خود برگرفته از واژه یونانی «εὐαγγέλιον» (اوانگلیون) که به پارسی به معنای خبر خوش یا بشارت است.
ریشهشناسی
واژه انجیل در اصل از کلمه یونانی «εὐαγγέλιον» (euangelion) مشتق شده که از دو بخش eu (خوب) و angelion (پیام یا خبر) تشکیل شده و به معنای خبر خوش یا بشارت است. در عبری، واژهای مشابه وجود ندارد، اما مفهوم بشارت در عهد عتیق با واژههایی مانند «בְּשׂוֹרָה» (بِسورا) به معنای خبر خوب مرتبط است. در آرامی، معادل دقیقی برای این واژه مشخص نیست، اما در متون مسیحی آرامیزبان، از واژههای مشابه یونانی استفاده شده است.
زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
---|---|---|
عبری | בְּשׂוֹרָה | بِسورا |
یونانی | εὐαγγέλιον | اوانگلیون |
آرامی | نامشخص (مشابه یونانی) | - |
کاربرد در عهد عتیق
در عهد قدیم، مفهوم بشارت یا خبر خوش به ندرت به معنای امروزی آن (مرتبط با عیسی مسیح) به کار رفته، اما واژه عبری بِسورا در مواردی برای اشاره به اخبار خوشایند، مانند پیروزی در جنگ یا رهایی قوم استفاده شده است.[۱] این مفهوم زمینهساز درک مسیحی از انجیل در عهد جدید شد، بهویژه در پیشگوییهایی مانند اشعیا که از آمدن منجی و بشارت رهایی سخن میگوید.[۲]
کاربرد در عهد جدید
در عهد جدید، انجیل به معنای بشارت نجات از طریق عیسی مسیح است. این واژه در بیش از ۷۰ مورد در عهد جدید به کار رفته و بهویژه در نوشتههای پولس رسول و در چهار روایت انجیل برجسته است. عیسی مسیح خود را بشارتدهنده خبر خوش پادشاهی خدا معرفی کرد.[۳] چهار روایت های انجیل (متی، مرقس، لوقا، و یوحنا) به عنوان روایتهای اصلی زندگی و تعالیم مسیح شناخته میشوند و هر یک از منظری خاص به بشارت مسیح میپردازند.[۴][۵]
پولس رسول از انجیل به عنوان پیام اصلی نجات از طریق ایمان به مرگ و رستاخیز مسیح سخن میگوید.[۶] او همچنین تأکید میکند که این بشارت برای همه ملتها (یهودی و غیر یهودی) است.[۷] در اعمال رسولان، بشارت به عنوان پیام محوری رسالت مسیحیان معرفی شده است.[۸]
اهمیت الاهیاتی
انجیل هسته مرکزی ایمان مسیحی است، زیرا پیام نجات از گناه و آشتی با خداوند از طریق عیسی مسیح را منتقل میکند.
انجیل همچنین مکاشفه وحدت میان سه شخص تثلیث (پدر، پسر، و روحالقدس) است:
- پدر نقشه نجات را طراحی کرد
- پسر آن را اجرا کرد
- روحالقدس آن را به ایمانداران الهام میبخشد.