لاوی

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

دکمه

لاوی

لاوی نامی در کتاب مقدس است که ریشه این واژه به فعل عبری לָוָה (lāwâ)، به معنای پیوستن یا همراه شدن، مرتبط است. که در متنهای یونانی و آرامی کتاب مقدس، این نام به صورت مشابه حفظ شده است.

زبان	ریشه	تلفظ به فارسی
عبری	לֵוִי (Levi)	لاوی
یونانی	Λευί (Leui)	لِوی
آرامی	לֵוָי (Levi)	لاوی

در کتاب مقدس

لاوی سومین پسر یعقوب و لیه بود و نامش به دلیل امید لیه به پیوستگی با همسرش انتخاب شد. او یکی از دوازده جد سبط اسرائیل است. لاوی به همراه برادرش شمعون به دلیل خشونت علیه شِکِمیان مورد نکوهش یعقوب قرار گرفت. قبیله لاوی بعدها به عنوان قبیله‌ای برگزیده برای خدمت کاهنی و وظایف مربوط به خیمه اجتماع و معبد انتخاب شد. این وظایف شامل نگهداری از خیمه، اجرای آیین‌های قربانی، آموزش شریعت، و خدمت در معبد بود.

در عهد جدید، قبیله لاوی به عنوان گروهی که وظایف کاهنی و خدماتی در معبد اورشلیم را بر عهده داشتند، ذکر شده است. برخی شخصیت‌ها، مانند برنابا، از این قبیله بودند.

نسل / پسران لاوی	فرزندان	شاخص‌های برجسته
گرشون	لِبنی، شِمعی	—
قهات	عمرام، یصهار، حبرون، عُزیئیل	موسی، هارون، میریام
مراری	مَحلی، موشی	—

هارون و فرزندانش به عنوان کاهنان اصلی (کهانت هارونی) منصوب شدند، در حالی که دیگر لاویان وظایف کمکی در معبد را بر عهده داشتند. تبار لاوی در کتاب مقدس به دقت ثبت شده است تا نقش این قبیله در خدمت مشخص شود.

نقش تاریخی یا الاهیاتی

قبیله لاوی به دلیل انتخاب خداوند برای خدمت ، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ اسرائیل دارد. برخلاف دیگر قبایل که زمین به ارث بردند، لاویان زمینی دریافت نکردند و خداوند خود میراث آن‌ها شمرده شد. این امر بر نقش روحانی و اختصاصی آن‌ها تأکید دارد. وظایف آن‌ها شامل حفظ تقدس خیمه و معبد، اجرای آیین‌های دینی، و آموزش شریعت به قوم بود.

پانویس