میگسار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ۱ نسخه واردشده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
= مستی - میگساری = | = مستی - میگساری = | ||
'''مستی''' و '''میگساری''' در [[کتاب مقدس]] مفاهیمی هستند که به مصرف بیش‌ازحد [[شراب]] یا نوشیدنی‌های الکلی و حالت ناشی از آن اشاره دارند. این واژه‌ها در [[کتاب مقدس]]، به‌ویژه در زبان‌های [[عبری]] و [[یونانی]]، با معانی و زمینه‌های ایمانی، اخلاقی و اجتماعی خاصی به کار رفته‌اند. | '''مستی''' و '''میگساری''' در [[کتاب مقدس]] مفاهیمی هستند که به مصرف بیش‌ازحد [[شراب]] یا نوشیدنی‌های الکلی و حالت ناشی از آن اشاره دارند. این واژه‌ها در [[کتاب مقدس]]، به‌ویژه در زبان‌های [[زبان عبری|عبری]] و [[زبان یونانی|یونانی]]، با معانی و زمینه‌های ایمانی، اخلاقی و اجتماعی خاصی به کار رفته‌اند. | ||
== ریشه‌شناسی واژه == | == ریشه‌شناسی واژه == | ||
واژه‌های مستی و میگساری در ترجمه‌های فارسی کتاب | واژه‌های مستی و میگساری در ترجمه‌های فارسی [[کتاب مقدس]]، معادل‌هایی برای اصطلاحات عبری و یونانی هستند که به مصرف الکل و حالت مستی اشاره دارند | ||
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | <div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | ||
<table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
</tr> | </tr> | ||
<tr> | <tr> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">[[عبری]]</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">[[زبان عبری]]</td> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">שִׁכָּר (شیکار)</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">שִׁכָּר (شیکار)</td> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Shikkar</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Shikkar</td> | ||
</tr> | </tr> | ||
<tr> | <tr> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">[[یونانی]]</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">[[زبان یونانی]]</td> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">μέθη (مِتِه)</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">μέθη (مِتِه)</td> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Methe</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Methe</td> | ||
</tr> | </tr> | ||
<tr> | <tr> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">[[آرامی]]</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">[[زبان آرامی]]</td> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">שִׁכְרָא (شیکرا)</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">שִׁכְרָא (شیکرا)</td> | ||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Shikra</td> | <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Shikra</td> | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
*'''عبری (שִׁכָּר - Shikkar)''': این واژه در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] به معنای مستی یا حالت ناشی از مصرف بیش‌ازحد [[شراب]] است. ریشه آن به فعل «שָׁכַר» (شاکار) بازمی‌گردد که به معنای مست شدن یا تحت تأثیر الکل قرار گرفتن است. این واژه اغلب در زمینه‌های منفی به کار رفته و با بی‌بندوباری یا [[گناه]] مرتبط است.<ref>[[ اشعیا فصل 28|اشعیا فصل ۲۸ آیات ۱ تا ۷]]</ref> | |||
* '''یونانی (μέθη - Methe)''': در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، واژه یونانی مِتِه به معنای مستی یا میگساری استفاده شده است. این واژه به حالت از دست دادن کنترل بر خود به دلیل مصرف الکل اشاره دارد و معمولاً در فهرست گناهانی که [[ایمانداران]] باید از آن اجتناب کنند، ذکر می‌شود.<ref>[[رساله به غلاطیان فصل 5|غلاطیان فصل ۵ آیات ۱۹ تا ۲۱]]</ref> | |||
*'''آرامی (שִׁכְרָא - Shikra)''': این واژه در متون آرامی، که در بخش‌هایی از [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] (مانند [[دانیال]] و [[عزرا]]) یافت می‌شود، به معنای نوشیدنی مست‌کننده یا حالت مستی است. کاربرد آن مشابه عrijke عبری است و به ندرت در متون آرامی کتاب مقدس دیده می‌شود. | |||
== در کتاب مقدس == | == در کتاب مقدس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
=== عهد قدیم === | === عهد قدیم === | ||
در عهد قدیم، مستی معمولاً به‌عنوان نشانه‌ای از [[گناه]]، بی‌توجهی به [[خدا]] یا قضاوت خداوند به تصویر کشیده شده است. برای مثال: | در عهد قدیم، مستی معمولاً به‌عنوان نشانه‌ای از [[گناه]]، بی‌توجهی به [[خدا]] یا قضاوت [[خداوند]] به تصویر کشیده شده است. برای مثال: | ||
*در اشعیا، مستی رهبران [[قوم اسرائیل]] به‌عنوان نشانه‌ای از انحراف معنوی و اخلاقی ذکر شده است.<ref>[[اشعیا فصل 28|اشعیا فصل ۲۸ آیات ۱ تا ۷]]</ref> | |||
* در پیدایش، مستی [[نوح]] پس از طوفان به‌عنوان یک ضعف انسانی نشان داده شده که به نتایج منفی منجر می‌شود.<ref>[[پیدایش فصل 9|پیدایش فصل ۹ آیات ۲۰ تا ۲۷]]</ref> | |||
=== عهد جدید === | === عهد جدید === | ||
در عهد جدید، مستی و میگساری به صراحت به‌عنوان گناهانی معرفی می‌شوند که ایمانداران باید از آن‌ها دوری کنند. [[پولس رسول]] در نامه‌های خود، میگساری را در کنار گناهانی مانند | در عهد جدید، مستی و میگساری به صراحت به‌عنوان گناهانی معرفی می‌شوند که [[ایمانداران]] باید از آن‌ها دوری کنند. [[پولس رسول]] در نامه‌های خود، میگساری را در کنار گناهانی مانند [[بت]]پرستی و فساد اخلاقی قرار می‌دهد.<ref>[[رساله به غلاطیان فصل 5|رساله به غلاطیان فصل ۵ آیات ۱۹ تا ۲۱]]</ref> او همچنین [[ایمانداران]] را تشویق می‌کند که به جای مستی با [[شراب]]، با [[روح‌القدس|روح القدس]] پر شوند.<ref>[[رساله به افسسیان - فصل 5|رساله به افسسیان فصل ۵ آیات ۱۸]]</ref> | ||
== زمینه فرهنگی و تاریخی == | == زمینه فرهنگی و تاریخی == | ||
در فرهنگ | در فرهنگ عبری باستان، [[شراب]] بخشی از زندگی روزمره بود و در آیین‌ها و ضیافت‌ها مصرف می‌شد. با این حال، مستی بیش‌ازحد به‌عنوان نشانه‌ای از ضعف اخلاقی تلقی می‌شد. در فرهنگ یونانی-رومی زمان عهد جدید، میگساری در جشن‌های [[بت]]پرستانه رایج بود، و نویسندگان عهد جدید به ایمانداران هشدار می‌دادند که از این رفتار دوری کنند تا شاهد [[ایمان]] مسیحی باشند. | ||
مستی و میگساری در [[کتاب مقدس]] به‌عنوان رفتارهایی معرفی می‌شوند که با زندگی [[مقدس]] و خداترسانه در تضاد هستند. اگرچه [[شراب]] در برخی زمینه‌ها به‌عنوان نعمتی از خدا تلقی شده، تأکید [[کتاب مقدس]] بر خویشتنداری و پرهیز از مستی است. ایمانداران تشویق می‌شوند که به جای تسلیم شدن به مستی، با [[روح القدس]] پر شوند و زندگی‌ای در راستای اراده خدا داشته باشند. | مستی و میگساری در [[کتاب مقدس]] به‌عنوان رفتارهایی معرفی می‌شوند که با زندگی [[مقدس]] و خداترسانه در تضاد هستند. اگرچه [[شراب]] در برخی زمینه‌ها به‌عنوان نعمتی از خدا تلقی شده، تأکید [[کتاب مقدس]] بر خویشتنداری و پرهیز از مستی است. ایمانداران تشویق می‌شوند که به جای تسلیم شدن به مستی، با [[روح‌القدس|روح القدس]] پر شوند و زندگی‌ای در راستای اراده خدا داشته باشند. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۵۵
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
مستی - میگساری
مستی و میگساری در کتاب مقدس مفاهیمی هستند که به مصرف بیش‌ازحد شراب یا نوشیدنی‌های الکلی و حالت ناشی از آن اشاره دارند. این واژه‌ها در کتاب مقدس، به‌ویژه در زبان‌های عبری و یونانی، با معانی و زمینه‌های ایمانی، اخلاقی و اجتماعی خاصی به کار رفته‌اند.
ریشه‌شناسی واژه
واژه‌های مستی و میگساری در ترجمه‌های فارسی کتاب مقدس، معادل‌هایی برای اصطلاحات عبری و یونانی هستند که به مصرف الکل و حالت مستی اشاره دارند
| زبان | ریشه | تلفظ |
|---|---|---|
| زبان عبری | שִׁכָּר (شیکار) | Shikkar |
| زبان یونانی | μέθη (مِتِه) | Methe |
| زبان آرامی | שִׁכְרָא (شیکرا) | Shikra |
- عبری (שִׁכָּר - Shikkar): این واژه در عهد قدیم به معنای مستی یا حالت ناشی از مصرف بیش‌ازحد شراب است. ریشه آن به فعل «שָׁכַר» (شاکار) بازمی‌گردد که به معنای مست شدن یا تحت تأثیر الکل قرار گرفتن است. این واژه اغلب در زمینه‌های منفی به کار رفته و با بی‌بندوباری یا گناه مرتبط است.[۱]
- یونانی (μέθη - Methe): در عهد جدید، واژه یونانی مِتِه به معنای مستی یا میگساری استفاده شده است. این واژه به حالت از دست دادن کنترل بر خود به دلیل مصرف الکل اشاره دارد و معمولاً در فهرست گناهانی که ایمانداران باید از آن اجتناب کنند، ذکر می‌شود.[۲]
- آرامی (שִׁכְרָא - Shikra): این واژه در متون آرامی، که در بخش‌هایی از عهد قدیم (مانند دانیال و عزرا) یافت می‌شود، به معنای نوشیدنی مست‌کننده یا حالت مستی است. کاربرد آن مشابه عrijke عبری است و به ندرت در متون آرامی کتاب مقدس دیده می‌شود.
در کتاب مقدس
مستی و میگساری در کتاب مقدس به‌عنوان رفتارهایی بررسی می‌شوند که اغلب با عواقب منفی همراه هستند
عهد قدیم
در عهد قدیم، مستی معمولاً به‌عنوان نشانه‌ای از گناه، بی‌توجهی به خدا یا قضاوت خداوند به تصویر کشیده شده است. برای مثال:
- در اشعیا، مستی رهبران قوم اسرائیل به‌عنوان نشانه‌ای از انحراف معنوی و اخلاقی ذکر شده است.[۳]
- در پیدایش، مستی نوح پس از طوفان به‌عنوان یک ضعف انسانی نشان داده شده که به نتایج منفی منجر می‌شود.[۴]
عهد جدید
در عهد جدید، مستی و میگساری به صراحت به‌عنوان گناهانی معرفی می‌شوند که ایمانداران باید از آن‌ها دوری کنند. پولس رسول در نامه‌های خود، میگساری را در کنار گناهانی مانند بت‌پرستی و فساد اخلاقی قرار می‌دهد.[۵] او همچنین ایمانداران را تشویق می‌کند که به جای مستی با شراب، با روح القدس پر شوند.[۶]
زمینه فرهنگی و تاریخی
در فرهنگ عبری باستان، شراب بخشی از زندگی روزمره بود و در آیین‌ها و ضیافت‌ها مصرف می‌شد. با این حال، مستی بیش‌ازحد به‌عنوان نشانه‌ای از ضعف اخلاقی تلقی می‌شد. در فرهنگ یونانی-رومی زمان عهد جدید، میگساری در جشن‌های بت‌پرستانه رایج بود، و نویسندگان عهد جدید به ایمانداران هشدار می‌دادند که از این رفتار دوری کنند تا شاهد ایمان مسیحی باشند.
مستی و میگساری در کتاب مقدس به‌عنوان رفتارهایی معرفی می‌شوند که با زندگی مقدس و خداترسانه در تضاد هستند. اگرچه شراب در برخی زمینه‌ها به‌عنوان نعمتی از خدا تلقی شده، تأکید کتاب مقدس بر خویشتنداری و پرهیز از مستی است. ایمانداران تشویق می‌شوند که به جای تسلیم شدن به مستی، با روح القدس پر شوند و زندگی‌ای در راستای اراده خدا داشته باشند.