زکریا کاهن

ریشه‌شناسی نام

نام زکریا ریشه در زبان عبری دارد و به معنای خداوند به یاد می‌آورد است. این نام از ترکیب دو بخش زَکَر (به معنای یاد کردن) و یه (کوتاه‌شده نام خداوند) تشکیل شده است. در عهد جدید، شکل یونانی آن زاخاریاس ظاهر می‌شود که معادل عبری آن است.

زبان	ریشه	تلفظ به فارسی
عبری	זְכַרְיָה (از זָכַר + יָהּ)	زکریا
یونانی	Ζαχαρίας	زاخاریاس
آرامی	مشابه عبری، زכریا	زکریا

حضور در کتاب مقدس

زکریا کاهن از نوادگان هارون و متعلق به گروه کاهنان آبیا بود. او همسر الیزابت بود که هر دو سالخورده و بدون فرزند بودند. در زمان خدمت در معبد، فرشته جبرئیل به او ظاهر شد و خبر تولد پسری به نام یوحنا را داد. زکریا به دلیل عدم باور اولیه، تا زمان تولد فرزند زبانش بسته شد. پس از تولد یوحنا، زبان او باز شد و سرود ستایشی ادا کرد.

نقش تاریخی یا الاهیاتی

زکریا به عنوان پدر یوحنا تعمیددهنده ، نقشی کلیدی در تاریخ نجات ایفا می‌کند. او نمادی از وفاداری به خداوند در میان کاهنان یهود است، اما همچنین نشان‌دهنده ضعف انسانی در برابر وعده‌های الهی. سرود او، پیشگویی از آمدن مسیح به عنوان نجات‌دهنده از خاندان داوود می‌کند و بر تحقق وعده‌های عهد قدیم تأکید دارد. از دیدگاه الاهیاتی، در سنت‌های پروتستان، کاتولیک و ارتدوکس، زکریا نمونه‌ای از فیض خداوند در غلبه بر ناباروری و شک است، بدون اختلاف عمده‌ای میان فرقه‌ها در تفسیر نقش او.