پرش به محتوا

فرقه ابیا

از دانشنامه کتاب مقدس
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

ابیا

نام فرقه ابیا (Abijah) از زبان عبری باستان برگرفته شده و به معنای پدر من یهوه است یا یهوه پدر من است می‌باشد. این نام از دو بخش اصلی تشکیل شده: אָב (آب، به معنای پدر) و יה (یَه، کوتاه‌شدهٔ نام یهوه).

زبان ریشه تلفظ به فارسی
عبری אֲבִיָּה (از אָב + יה) اَبی‌یا
یونانی Ἀβιά اَبی‌آ
آرامی ندارد ـ

حضور در کتاب مقدس

فرقه یا نوبت‌کاری ابیا به عنوان یکی از بیست‌وچهار نوبت کاهنان در معبد اورشلیم، در تواریخ اول ذکر شده است.[۱] این فرقه هشتمین نوبت است و نام آن از ابیا، یکی از پسران هارون، گرفته شده. در عهد جدید، زکریا، پدر یحیی تعمیددهنده، از این فرقه معرفی می‌شود.[۲] همچنین، نام ابیا به عنوان پادشاه یهودا و پسر رحبعام نیز ظاهر می‌شود، اما فرقه کاهنی مستقیماً به نوبت‌کاری کاهنان اشاره دارد.

نقش تاریخی یا الاهیاتی

از دیدگاه تاریخی، فرقه ابیا بخشی از سازمان‌دهی کاهنان توسط داوود برای خدمت مداوم در معبد بود، که بر اساس قرعه‌کشی تعیین شد تا عدالت و نظم در عبادت حفظ شود.[۲]

پانویس