بیت فاجی
بیتفاجی
نام بیتفاجی از زبان آرامی گرفته شده و به معنای خانهٔ انجیرهای نارس است.
زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
---|---|---|
آرامی | בֵּית פַּגִּי | بِیت پَگّی |
یونانی | Βηθφαγή | بِتفَگِه |
عبری | בֵּית (مشابه آرامی) | بِیت |
این نام از ترکیب دو واژه آرامی בֵּית (بِیت، به معنای خانه) و פַּגִּי (پَگّی، به معنای انجیر نارس) تشکیل شده است. در زبان یونانی، این مکان به صورت Βηθφαγή (بِتفَگِه) ثبت شده است. در زبان عبری، معادل مستقیمی برای این نام ذکر نشده، اما واژه عبری בֵּית (بِیت) به معنای خانه در آن مشترک است.
جایگاه جغرافیایی و تاریخی
بیتفاجی روستایی کوچک در شرق کوه زیتون، نزدیک به اورشلیم و در مجاورت بیتعنیا (بتانی) واقع شده بود. این مکان در منطقه یهودیه قرار داشت و در مسیر جادهای بود که از اریحا به اورشلیم منتهی میشد، پس از عبور از دره یهوشافاط و نهر قدرون. از نظر تاریخی، بیتفاجی به دلیل نزدیکی به اورشلیم و نقش آن در رویدادهای عهد جدید، بهویژه در آیینهای مذهبی مسیحی، اهمیت دارد. باستانشناسان این مکان را در نزدیکی دامنه شرقی کوه زیتون شناسایی کردهاند، هرچند مکان دقیق آن همچنان موضوع بحث است.
کاربرد یا اهمیت در کتاب مقدس
بیتفاجی در عهد جدید بهعنوان مکانی کلیدی در رویداد ورود پیروزمندانه عیسی به اورشلیم ذکر شده است. بر اساس روایتهای راویان انجیل، عیسی پیش از ورود به اورشلیم، دو تن از شاگردان خود را به بیتفاجی فرستاد تا الاغی به همراه کرهاش را برای سواری او بیاورند.[۱] این رویداد، که بهعنوان ورود پیروزمندانه شناخته میشود، نمادی از فروتنی مسیح و تحقق پیشگوییهای عهد قدیم درباره پادشاه موعود است.[۲] بیتفاجی همچنین در مراسم نخل یکشنبه در سنتهای کاتولیک و ارتدوکس اهمیت دارد،