پرش به محتوا

باکره: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه کتاب مقدس
جز ۱ نسخه واردشده
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==باکره==
{{واژه}}
{| class="wikitable" style="width:100%; text-align:center"
== باکره ==
! زبان !! واژه اصلی !! تلفظ لاتین !! معنی واژه !! هجی فارسی
'''باکره''' (به عبری: בְּתוּלָה، به یونانی: παρθένος) واژه‌ای کلیدی در [[کتاب مقدس]] است که در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] و [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] با معانی تحت‌اللفظی و نمادین به کار رفته است. این واژه به معنای دختر پاکدامن و ازدواج‌نکرده است
|-
| [[عبری]] || בְּתוּלָה || B'tulah || دختر نابالغ یا عفیف || بتولا
|-
| [[آرامی]] || ܒܬܘܠܬܐ || Btultā || دوشیزه || بتولتا
|-
| [[یونانی]] || παρθένος || Parthenos || دختر باکره || پارتنوس
|}


'''باکره''' (به عبری: בְּתוּלָה، به یونانی: παρθένος) مفهومی کلیدی در [[کتاب مقدس]] است که هم در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] و هم در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] به اشکال مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. این واژه علاوه بر معنای تحت اللفظی "دختر ازدواج نکرده"، به عنوان نمادی از پاکی، وقف شدگی به خدا و حتی تصویری از [[قوم خدا]] به کار رفته است.
== ریشه‌شناسی ==
معادل صحیح پارسی دوشیزه یا دختر پاکدامن است که معنای اصلی واژه‌های عبری و یونانی را دقیق‌تر منتقل می‌کند.


== بررسی واژه شناسی ==
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;">
در متون [[عبری]]، واژهٔ «בְּתוּלָה» (بتولا) معمولاً به دخترانی اطلاق میشود که از نظر جنسی تجربه ای نداشته اند. در [[تورات]]، این اصطلاح گاه برای توصیف جوامع یا شهرهای تحت حمایت نیز استفاده شده است.<ref>[[کتاب مقدس_-_عهد_قدیم_-_تثنیه_-_فصل 22|تثنیه فصل ۲۲ آیات ۱۳–۲۹]]</ref> در یونانیِ [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، «παρθένος» (پارتنوس) علاوه بر معنای فیزیکی، به مفهوم «تعهد روحانی»، گسترش یافته و در الاهیات [[مسیح]] محور نقشی اساسی ایفا میکند.
  <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;">
    <tr>
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th>
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">בְּתוּלָה (بتولا)</td>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آرامی</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">ܒܬܘܠܬܐ (بتولتا)</td>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">παρθένος (پارتنوس)</td>
    </tr>
  </table>
</div>
 
== تحلیل زبانی ==
* '''عبری (בְּתוּלָה)''': ریشه این واژه احتمالاً از «بتل» به معنای جدا شدن یا ممتاز بودن گرفته شده است. در فرهنگ عبری، بتولا معمولاً به دختری اشاره دارد که ازدواج نکرده و از نظر جسمانی پاکدامن است. این واژه در برخی موارد معنای کلی‌تری مانند دختر جوان دارد، اما در متون تورات، تأکید بر پاکدامنی جنسی است.<ref>[[تثنیه فصل 22|تثنیه فصل ۲۲ آیه ۱۴]]</ref>
 
* '''آرامی (ܒܬܘܠܬܐ)''': این واژه در متون آرامی، مانند ترگوم‌ها، معادل عبری بتولا است و به دختری پاکدامن و ازدواج‌نکرده اشاره دارد.
 
* '''یونانی (παρθένος)''': در نسخه [[سبعینیه]] ترجمه یونانی عهد قدیم و عهد جدید، پارتنوس به معنای دختر باکره یا دختر پاکدامن به کار رفته است. این واژه در فرهنگ یونانی رومی نیز برای زنان جوان و پاکدامن، از جمله در اساطیر (مانند الهه آرتمیس)، استفاده می‌شد. در عهد جدید، این واژه معنای الاهیاتی عمیقی در اشاره به [[مریم مادر عیسی|مریم]]، مادر عیسی، پیدا می‌کند.<ref>[[انجیل به قلم لوقا فصل 1|لوقا فصل ۱ آیه ۲۷]]</ref>


== کاربرد در عهد قدیم ==
== کاربرد در عهد قدیم ==
* '''نماد قوم برگزیده''': در کتاب [[اشعیا]]، قوم اسرائیل به عنوان "باکرهٔ دختر [[صهیون]]" توصیف شده است: <br/> «ای دختر باکرهٔ صهیون ...» <ref>[[کتاب مقدس_-_عهد_قدیم_-_اشعیا_-_فصل 37|اشعیا فصل ۳۷ آیه ۲۲]]</ref>
واژه باکره در عهد قدیم در زمینه‌های حقوقی، اجتماعی و نمادین به کار رفته است:
* '''شرایط حقوقی''': در سفر [[کتاب مقدس - عهد قدیم - تثنیه|تثنیه]]، قوانین دقیقی برای اثبات باکرگی قبل از ازدواج ذکر شده که نشان دهندهٔ اهمیت اجتماعی این مفهوم است.<ref>[[کتاب مقدس_-_عهد_قدیم_-_تثنیه_-_فصل 22|تثنیه فصل ۲۲ آیه ۱۴]]</ref>
 
* '''کاربرد حقوقی''': در قوانین تورات، باکرگی نشانه‌ای از پاکدامنی و ارزش اجتماعی بود. قوانین مربوط به اثبات باکرگی در ازدواج، مانند آنچه در [[تثنیه]] آمده، نشان‌دهنده اهمیت این مفهوم در فرهنگ قوم اسرائیل است.<ref>[[تثنیه فصل 22|تثنیه فصل ۲۲ آیات ۱۳–۲۹]]</ref> برای نمونه، ربکا به‌عنوان دختر پاکدامن توصیف شده که هیچ مردی او را نشناخته بود.<ref>[[پیدایش فصل 24|پیدایش فصل ۲۴ آیه ۱۶]]</ref>
 
* '''کاربرد نمادین''': در متون نبوتی، [[قوم اسرائیل]] یا شهرهای مقدس مانند [[اورشلیم]] به‌عنوان دختر باکره صهیون توصیف شده‌اند، که نمادی از پاکی، تقدس و رابطه عهدی با خداست.<ref>[[اشعیا فصل 37|اشعیا فصل ۳۷ آیه ۲۲]]</ref>


== تحول معنایی در عهد جدید ==
== تحول معنایی در عهد جدید ==
* '''[[مریم باکره]]''': نقطهٔ اوج این مفهوم در [[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_متی|انجیل به قلم متی]] و [[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_لوقا|انجیل به قلم لوقا]] ظهور میکند که تولد [[عیسی مسیح]] از مریم باکره را به عنوان تحقق نبوت اشعیا توصیف میکنند: <br/> «همهٔ اینها واقع شد تا آنچه خداوند به زبان نبی گفته بود به حقیقت بپیوندد: اینک باکرهای آبستن خواهد شد» <ref>[[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_متی_-_فصل 1|متی فصل ۱ آیه ۲۲–۲۳]]</ref>
در عهد جدید، مفهوم باکره از معنای جسمانی به مفهومی الاهیاتی و روحانی تحول می‌یابد:
* '''استعاره های روحانی''': پولس رسول در [[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_2 قرنتیان|رساله دوم به قرنتیان]]، کلیسا را به "باکره ای پاک" تشبیه میکند که باید وفاداری خود را تنها به [[مسیح]] حفظ کند.<ref>[[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_2 قرنتیان_-_فصل 11|دوم قرنتیان فصل ۱۱ آیه ۲]]</ref>


== الهیات و تفسیر ==
* '''مریم باکره''': نقطه اوج این مفهوم در روایت تولد [[عیسی]] [[مسیح]] از [[مریم مادر عیسی|مریم]] است.  متی و لوقا [[مریم مادر عیسی|مریم]] را باکره (پارتنوس) توصیف می‌کنند که به‌صورت معجزه‌آسا از [[روح‌القدس]] باردار شد.<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 1|متی فصل ۱ آیات ۲۲–۲۳]]</ref><ref>[[انجیل به قلم لوقا فصل 1|لوقا فصل ۱ آیه ۲۷]]</ref> این رویداد به‌عنوان تحقق نبوت [[اشعیا نبی | اشعیا]] (اینک باکره‌ای آبستن خواهد شد) تفسیر شده است.<ref>[[اشعیا فصل 7|اشعیا فصل ۷ آیه ۱۴]]</ref>
{| class="wikitable"
! مکتب !! تفسیر
|-
| کاتولیک || تأکید بر تجرد مقدس و الگوبرداری از مریم
|-
| پروتستان || تمرکز بر معنای استعاری وفاداری به مسیح
|-
| ارتدوکس شرقی || ترکیبی از مفاهیم فیزیکی و روحانی
|}


== نمادگرایی در مکاشفه ==
* '''استعاره روحانی''': [[پولس رسول]] در رساله دوم به قرنتیان، [[کلیسا]] را به باکره‌ای پاک تشبیه می‌کند که به [[مسیح]]، به‌عنوان داماد، تقدیم شده است.<ref>[[رساله دوم به قرنتیان فصل 11|دوم قرنتیان فصل ۱۱ آیه ۲]]</ref> این استعاره بر پاکی روحانی و وفاداری ایمانداران به [[مسیح]] تأکید دارد.
در [[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_مکاشفه|کتاب مکاشفه]]، اصطلاح «۱۴۴۰۰۰ برگزیده» که «با زنان آلوده نشده اند» به عنوان «باکره هایی که پیروی از بره میکنند» توصیف شده اند.<ref>مکاشفه فصل ۱۴ آیه ۴]]</ref> این تصویر ترکیبی از پاکی جسمانی و روحانی است.


== منابع کتاب مقدسی ==
== پانویس ==
۱. [[کتاب مقدس_-_عهد_قدیم_-_پیدایش_-_فصل 24|پیدایش فصل ۲۴ آیه ۱۶]] (وصف ربکا)<br/>
۲. [[کتاب مقدس - عهد قدیم - لاویان - فصل ۲۱|لاویان فصل ۲۱ آیه ۳]] (قوانین کهانت)<br/>
۳. [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل ۱|دانیال فصل ۱ آیه ۱۳]] (دربارهٔ جوانان عبرانی)<br/>
۴. [[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_لوقا_-_فصل 1|لوقا فصل ۱ آیه ۲۷]] (فرشته و مریم)<br/>
۵. [[کتاب مقدس_-_عهد_جدید_-_1_قرنتیان_-_فصل 7|اول قرنتیان فصل ۷ آیه ۲۵]] (توصیه های پولس)<br/>


[[رده:مفاهیم کتاب مقدس]]
[[رده: واژه‌ کتاب مقدس]]
[[رده:الهیات مسیحی]]
[[رده: واژه‌ نامه کتاب مقدس]]
[[رده:واژهشناسی دینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۶

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

باکره

باکره (به عبری: בְּתוּלָה، به یونانی: παρθένος) واژه‌ای کلیدی در کتاب مقدس است که در عهد قدیم و عهد جدید با معانی تحت‌اللفظی و نمادین به کار رفته است. این واژه به معنای دختر پاکدامن و ازدواج‌نکرده است

ریشه‌شناسی

معادل صحیح پارسی دوشیزه یا دختر پاکدامن است که معنای اصلی واژه‌های عبری و یونانی را دقیق‌تر منتقل می‌کند.

زبان ریشه
عبری בְּתוּלָה (بتولا)
آرامی ܒܬܘܠܬܐ (بتولتا)
یونانی παρθένος (پارتنوس)

تحلیل زبانی

  • عبری (בְּתוּלָה): ریشه این واژه احتمالاً از «بتل» به معنای جدا شدن یا ممتاز بودن گرفته شده است. در فرهنگ عبری، بتولا معمولاً به دختری اشاره دارد که ازدواج نکرده و از نظر جسمانی پاکدامن است. این واژه در برخی موارد معنای کلی‌تری مانند دختر جوان دارد، اما در متون تورات، تأکید بر پاکدامنی جنسی است.[۱]
  • آرامی (ܒܬܘܠܬܐ): این واژه در متون آرامی، مانند ترگوم‌ها، معادل عبری بتولا است و به دختری پاکدامن و ازدواج‌نکرده اشاره دارد.
  • یونانی (παρθένος): در نسخه سبعینیه ترجمه یونانی عهد قدیم و عهد جدید، پارتنوس به معنای دختر باکره یا دختر پاکدامن به کار رفته است. این واژه در فرهنگ یونانی رومی نیز برای زنان جوان و پاکدامن، از جمله در اساطیر (مانند الهه آرتمیس)، استفاده می‌شد. در عهد جدید، این واژه معنای الاهیاتی عمیقی در اشاره به مریم، مادر عیسی، پیدا می‌کند.[۲]

کاربرد در عهد قدیم

واژه باکره در عهد قدیم در زمینه‌های حقوقی، اجتماعی و نمادین به کار رفته است:

  • کاربرد حقوقی: در قوانین تورات، باکرگی نشانه‌ای از پاکدامنی و ارزش اجتماعی بود. قوانین مربوط به اثبات باکرگی در ازدواج، مانند آنچه در تثنیه آمده، نشان‌دهنده اهمیت این مفهوم در فرهنگ قوم اسرائیل است.[۳] برای نمونه، ربکا به‌عنوان دختر پاکدامن توصیف شده که هیچ مردی او را نشناخته بود.[۴]
  • کاربرد نمادین: در متون نبوتی، قوم اسرائیل یا شهرهای مقدس مانند اورشلیم به‌عنوان دختر باکره صهیون توصیف شده‌اند، که نمادی از پاکی، تقدس و رابطه عهدی با خداست.[۵]

تحول معنایی در عهد جدید

در عهد جدید، مفهوم باکره از معنای جسمانی به مفهومی الاهیاتی و روحانی تحول می‌یابد:

  • مریم باکره: نقطه اوج این مفهوم در روایت تولد عیسی مسیح از مریم است. متی و لوقا مریم را باکره (پارتنوس) توصیف می‌کنند که به‌صورت معجزه‌آسا از روح‌القدس باردار شد.[۶][۷] این رویداد به‌عنوان تحقق نبوت اشعیا (اینک باکره‌ای آبستن خواهد شد) تفسیر شده است.[۸]
  • استعاره روحانی: پولس رسول در رساله دوم به قرنتیان، کلیسا را به باکره‌ای پاک تشبیه می‌کند که به مسیح، به‌عنوان داماد، تقدیم شده است.[۹] این استعاره بر پاکی روحانی و وفاداری ایمانداران به مسیح تأکید دارد.

پانویس