اشکلون
اشکلون
اشکلون نام شهری در کتاب مقدس است که در زبان عبری به صورت אַשְׁקְלוֹן (آشقلون) شناخته می‌شود. این واژه در کتاب مقدس و تاریخ باستان به عنوان یکی از شهرهای مهم فلسطینیان در منطقه ساحلی جنوبی کنعان ظاهر می‌شود.
ریشه‌شناسی
نام آشقلون احتمالاً از ریشه‌های سامی مشتق شده و معنای آن به طور دقیق مشخص نیست، اما برخی پژوهشگران آن را با واژه‌های مرتبط با وزن یا بازرگانی مرتبط می‌دانند، زیرا این شهر بندری مرکز تجارت بوده است. در زبان‌های کنعانی و فنیقی، این نام به شکل‌های مشابهی دیده می‌شود. در یونانی، این واژه به صورت Ἀσκάλων (آسکالون) آمده است.
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | אַשְׁקְלוֹן | آشقلون |
| یونانی | Ἀσκάλων | آسکالون |
| آرامی | نامشخص (شبیه به عبری) | - |
کاربرد در عهد عتیق
اشکلون یکی از پنج شهر اصلی فلسطینیان بود.[۱] این شهر به دلیل موقعیت ساحلی‌اش، مرکز تجارت و قدرت نظامی فلسطینیان بود. در عهد قدیم، اشکلون اغلب به عنوان شهری مخالف بنی‌اسرائیل ذکر شده است. به عنوان مثال، در داستان شمشون، او به این شهر رفت و در آنجا با قدرت الهی دشمنان را شکست داد.[۲]
پس از فتح کنعان، اشکلون در قلمرو قبیله یهودا قرار گرفت، اما بنی‌اسرائیل نتوانستند آن را به طور کامل تسخیر کنند.[۳] در دوره پادشاهی، این شهر به عنوان نماد قدرت فلسطینیان و گاه تحت تسلط امپراتوری‌های بزرگ‌تر مانند مصر و بابل بود. پیامبران نیز از اشکلون به عنوان شهری که به دلیل گناهانش مورد داوری خداوند قرار می‌گیرد، یاد کرده‌اند.[۴][۵]
کاربرد در عهد جدید
در عهد جدید، آشکلون به طور مستقیم ذکر نشده است، اما اهمیت تاریخی آن به عنوان یکی از شهرهای فلسطینیان در پس‌زمینه رویدادهای عهد جدید باقی می‌ماند. برخی مفسران معتقدند که این شهر در دوره رومی به عنوان بندری فعال همچنان نقش فرهنگی و تجاری داشت، اگرچه تمرکز عهد جدید بیشتر بر شهرهایی مانند اورشلیم و قیصریه است.