انجیل به قلم مرقس فصل 16
انجیل به قلم مرقس فصل ۱۶
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : پس چون سَبَّت گذشته بود، مریم مجدلیه و مریم مادر یعقوب و سالومه حنوط خریده، آمدند تا او را تدهین کنند.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : و صبح روز یکشنبه را بسیار زود وقت طلوع آفتاب بر سر قبر آمدند.
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : و با یکدیگر می‌گفتند: «کیست که سنگ را برای ما از سر قبر بغلطاند؟»
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : چون نگریستند، دیدند که سنگ غلطانیده شده است زیرا بسیار بزرگ بود.
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : و چون به قبر درآمدند، جوانی را که جامه‌ای سفید در بر داشت بر جانب راست نشسته دیدند. پس متحیر شدند.
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : او بدیشان گفت: «ترسان مباشید! عیسی ناصری مصلوب را می‌طلبید؟ او برخاسته است! در اینجا نیست. آن موضعی را که او را نهاده بودند، ملاحظه کنید.
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : لیکن رفته، شاگردان او و پطرس را اطلاع دهید که پیش از شما به جلیل می‌رود. او را در آنجا خواهید دید، چنانکه به شما فرموده بود.»
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : پس بزودی بیرون شده از قبر گریختند زیرا لرزه و حیرت ایشان را فرو گرفته بود و به کسی هیچ نگفتند زیرا می‌ترسیدند.
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : و صبحگاهان، روز اولِ هفته چون برخاسته بود، نخستین به مریم مجدلیه که از او هفت دیو بیرون کرده بود ظاهر شد.
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : و او رفته اصحاب او را که گریه و ماتم می‌کردند خبر داد.
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : و ایشان چون شنیدند که زنده گشته و بدو ظاهر شده بود، باور نکردند.
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : و بعد از آن به صورت دیگر به دو نفر از ایشان در هنگامی که به دهات می‌رفتند، هویدا گردید.
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : ایشان رفته، دیگران را خبر دادند، لیکن ایشان را نیز تصدیق ننمودند.
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : و بعد از آن بدان یازده هنگامی که به غذا نشسته بودند ظاهر شد و ایشان را به سبب بی ایمانی و سخت دلی ایشان توبیخ نمود زیرا به آنانی که او را برخاسته دیده بودند، تصدیق ننمودند.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : پس بدیشان گفت: «در تمام عالم بروید و جمیع خلایق را به انجیل موعظه کنید.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : هر که ایمان آورده، تعمید یابد نجات یابد و اما هر که ایمان نیاورد بر او حکم خواهد شد
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : و این آیات همراه ایمانداران خواهد بود که به نام من دیوها را بیرون کنند و به زبانهای تازه حرف زنند
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : و مارها را بردارند و اگر زهر قاتلی بخورند، ضرری بدیشان نرساند و هرگاه دستها بر مریضان گذارند، شفا خواهند یافت.»
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : و خداوند بعد از آنکه به ایشان سخن گفته بود، به سوی آسمان مرتفع شده، به دست راست خدا بنشست.
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : و ایشان بیرون رفته، در هر جا موعظه می‌کردند و خداوند با ایشان کار می‌کرد و به آیاتی که همراه ایشان می‌بود، کلام را ثابت می‌گردانید.
|