صهیون: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «{{واژه}} == صهیون== '''صِیّون''' (یا صهیون) در کتاب مقدس به یکی از تپه‌های اورشلیم و به طور نمادین به کل شهر یا قوم اسرائیل اشاره دارد. ریشه این واژه در عبری به צִיּוֹן (ṣiyyôn) بازمی‌گردد که احتمالاً به معنای دژ، قلعه یا مکان مرتفع ا...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== صهیون== | == صهیون== | ||
'''صِیّون''' (یا صهیون) در [[کتاب مقدس]] به یکی از تپه‌های [[اورشلیم]] و به طور نمادین به کل شهر یا [[قوم اسرائیل]] اشاره دارد. ریشه این واژه در [[زبان عبری|عبری]] به צִיּוֹן (ṣiyyôn) بازمی‌گردد که احتمالاً به معنای دژ، قلعه یا مکان مرتفع است.<ref>Strong, J. (1890). Strong's Exhaustive Concordance of the Bible, H6726.</ref> در [[ترجمه هفتادگان |ترجمه هفتادگان]]، معادل آن Σιών (Sion) است. در متون [[زبان آرامی|آرامی]] و سریانی نیز به صورت | '''صِیّون''' (یا صهیون) در [[کتاب مقدس]] به یکی از تپه‌های [[اورشلیم]] و به طور نمادین به کل شهر یا [[قوم اسرائیل]] اشاره دارد. ریشه این واژه در [[زبان عبری|عبری]] به צִיּוֹן (ṣiyyôn) بازمی‌گردد که احتمالاً به معنای دژ، قلعه یا مکان مرتفع است.<ref>Strong, J. (1890). Strong's Exhaustive Concordance of the Bible, H6726.</ref> در [[ترجمه هفتادگان |ترجمه هفتادگان]]، معادل آن Σιών (Sion) است. در متون [[زبان آرامی|آرامی]] و سریانی نیز به صورت ܨܝܘܢ (Ṣiyōn) ظاهر می‌شود. برخی پژوهش‌های زبان‌شناختی پیشنهاد می‌کنند که این واژه ممکن است با ریشه‌های سامی مرتبط با حفاظت یا ارتفاع ارتباط داشته باشد.<ref>Brown, F., Driver, S. R., & Briggs, C. A. (1906). *A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament* (BDB), p. 851.</ref> | ||
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | <div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
== جایگاه جغرافیایی و تاریخی == | == جایگاه جغرافیایی و تاریخی == | ||
صهیون در اصل به تپه‌ای در بخش جنوب شرقی [[اورشلیم]] اشاره دارد که دژ یبوسیان در آن قرار داشت و توسط [[داوود]] فتح شد <ref name="sam5">[[دوم سموئیل فصل 5|دوم سموئیل فصل ۵ آیه ۷]]</ref>. این مکان، که به [[اورشلیم|شهر داوود]] معروف شد، هسته اولیه [[اورشلیم]] را تشکیل داد.<ref>Aharoni, Y. (1979). | صهیون در اصل به تپه‌ای در بخش جنوب شرقی [[اورشلیم]] اشاره دارد که دژ یبوسیان در آن قرار داشت و توسط [[داوود]] فتح شد <ref name="sam5">[[دوم سموئیل فصل 5|دوم سموئیل فصل ۵ آیه ۷]]</ref>. این مکان، که به [[اورشلیم|شهر داوود]] معروف شد، هسته اولیه [[اورشلیم]] را تشکیل داد.<ref>Aharoni, Y. (1979). The Land of the Bible: A Historical Geography, p. 198.</ref> با گسترش شهر، صهیون به طور نمادین به کل [[اورشلیم]] و به‌ویژه [[معبد]] خدا اطلاق شد <ref name="maz48">[[مزامیر فصل 48|مزامیر فصل ۴۸ آیه ۲]]</ref>. کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه اُفِل و شهر [[داوود]] تأیید می‌کنند که این منطقه در دوره پادشاهی [[یهودا]] مرکز سیاسی و مذهبی بوده است.<ref>Mazar, E. (2009). The Palace of King David: Excavations at the Summit of the City of David, p. 67.</ref> | ||
== کاربرد یا اهمیت در کتاب مقدس == | == کاربرد یا اهمیت در کتاب مقدس == | ||
در عهد عتیق، صهیون به‌عنوان نماد حضور [[خداوند|خدا]]، قدوسیت و وعده‌های الهی برای [[قوم اسرائیل]] به کار رفته است <ref name="maz132">[[مزامیر فصل | در عهد عتیق، صهیون به‌عنوان نماد حضور [[خداوند|خدا]]، قدوسیت و وعده‌های الهی برای [[قوم اسرائیل]] به کار رفته است <ref name="maz132">[[مزامیر فصل 132|مزامیر فصل ۱۳۲ آیه ۱۳-۱۴]]</ref>. انبیا صهیون را مرکز عدالت الهی و [[نجات]] [[قوم اسرائیل|قوم خدا]] توصیف کرده‌اند<ref name="ash2">[[اشعیا فصل 2|اشعیا فصل ۲ آیه ۲-۴]]</ref>؛ <ref name="yoe3">[[یوئیل فصل 3|یوئیل فصل ۳ آیه ۱۶]]</ref>. | ||
در عهد جدید، صهیون مفهومی معنوی‌تر یافته و به اورشلیم آسمانی یا پادشاهی الهی اشاره دارد<ref name="ebr12">[[رساله به عبرانیان فصل 12|رساله به عبرانیان فصل ۱۲ آیه ۲۲]]</ref>؛ <ref name="mak14">[[کتاب مکاشفه فصل 14|کتاب مکاشفه فصل ۱۴ آیه ۱]]</ref>. این تغییر معنا نشان‌دهنده گسترش مفهوم صهیون از یک مکان جغرافیایی به جامعه ایمانی و ملکوت خدا است.<ref>Hays, R. B. (2016). | در عهد جدید، صهیون مفهومی معنوی‌تر یافته و به اورشلیم آسمانی یا پادشاهی الهی اشاره دارد<ref name="ebr12">[[رساله به عبرانیان فصل 12|رساله به عبرانیان فصل ۱۲ آیه ۲۲]]</ref>؛ <ref name="mak14">[[کتاب مکاشفه فصل 14|کتاب مکاشفه فصل ۱۴ آیه ۱]]</ref>. این تغییر معنا نشان‌دهنده گسترش مفهوم صهیون از یک مکان جغرافیایی به جامعه ایمانی و ملکوت خدا است.<ref>Hays, R. B. (2016). Echoes of Scripture in the Letters of Paul, p. 112.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | [[رده: واژه کتاب مقدس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۹
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
صهیون
صِیّون (یا صهیون) در کتاب مقدس به یکی از تپه‌های اورشلیم و به طور نمادین به کل شهر یا قوم اسرائیل اشاره دارد. ریشه این واژه در عبری به צִיּוֹן (ṣiyyôn) بازمی‌گردد که احتمالاً به معنای دژ، قلعه یا مکان مرتفع است.[۱] در ترجمه هفتادگان، معادل آن Σιών (Sion) است. در متون آرامی و سریانی نیز به صورت ܨܝܘܢ (Ṣiyōn) ظاهر می‌شود. برخی پژوهش‌های زبان‌شناختی پیشنهاد می‌کنند که این واژه ممکن است با ریشه‌های سامی مرتبط با حفاظت یا ارتفاع ارتباط داشته باشد.[۲]
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | צִיּוֹן (ṣiyyôn) | صِیّون |
| یونانی | Σιών (Sion) | سیون |
| آرامی/سریانی | ܨܝܘܢ (Ṣiyōn) | صِیّون |
جایگاه جغرافیایی و تاریخی
صهیون در اصل به تپه‌ای در بخش جنوب شرقی اورشلیم اشاره دارد که دژ یبوسیان در آن قرار داشت و توسط داوود فتح شد [۳]. این مکان، که به شهر داوود معروف شد، هسته اولیه اورشلیم را تشکیل داد.[۴] با گسترش شهر، صهیون به طور نمادین به کل اورشلیم و به‌ویژه معبد خدا اطلاق شد [۵]. کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه اُفِل و شهر داوود تأیید می‌کنند که این منطقه در دوره پادشاهی یهودا مرکز سیاسی و مذهبی بوده است.[۶]
کاربرد یا اهمیت در کتاب مقدس
در عهد عتیق، صهیون به‌عنوان نماد حضور خدا، قدوسیت و وعده‌های الهی برای قوم اسرائیل به کار رفته است [۷]. انبیا صهیون را مرکز عدالت الهی و نجات قوم خدا توصیف کرده‌اند[۸]؛ [۹].
در عهد جدید، صهیون مفهومی معنوی‌تر یافته و به اورشلیم آسمانی یا پادشاهی الهی اشاره دارد[۱۰]؛ [۱۱]. این تغییر معنا نشان‌دهنده گسترش مفهوم صهیون از یک مکان جغرافیایی به جامعه ایمانی و ملکوت خدا است.[۱۲]
پانویس
- ↑ Strong, J. (1890). Strong's Exhaustive Concordance of the Bible, H6726.
- ↑ Brown, F., Driver, S. R., & Briggs, C. A. (1906). *A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament* (BDB), p. 851.
- ↑ دوم سموئیل فصل ۵ آیه ۷
- ↑ Aharoni, Y. (1979). The Land of the Bible: A Historical Geography, p. 198.
- ↑ مزامیر فصل ۴۸ آیه ۲
- ↑ Mazar, E. (2009). The Palace of King David: Excavations at the Summit of the City of David, p. 67.
- ↑ مزامیر فصل ۱۳۲ آیه ۱۳-۱۴
- ↑ اشعیا فصل ۲ آیه ۲-۴
- ↑ یوئیل فصل ۳ آیه ۱۶
- ↑ رساله به عبرانیان فصل ۱۲ آیه ۲۲
- ↑ کتاب مکاشفه فصل ۱۴ آیه ۱
- ↑ Hays, R. B. (2016). Echoes of Scripture in the Letters of Paul, p. 112.