ابگتا
اَبَگْتا
اَبَگْتا (به عبری: אַבְגְּתָא، تلفظ به فارسی: اَوَگْتا) یکی از خواجه‌سرایان دربار پادشاه اخشورش (احتمالاً خشایارشا) بود که در کتاب استر در عهد قدیم به او اشاره شده است.[۱] او به عنوان یکی از هفت خواجه‌سرایی معرفی می‌شود که به دستور پادشاه برای خدمت به [[ملکه استر|ملکه [[استر]]]] فرستاده شدند. نقش او در روایت کتاب استر، هرچند کوتاه، نشان‌دهنده ساختار دربار شاهنشاهی ایران در دوره هخامنشی و اهمیت خواجه‌سرایان در نظام اداری آن دوران است.[۲]
ریشه‌شناسی
نام اَوَگْتا احتمالاً ریشه در زبان‌های ایرانی و آرامی دارد. بخش اَوَ ممکن است با واژه پارسی باستان بَغ (به معنای خدا) مرتبط باشد، و گْتا می‌تواند به معنای هدیه یا برگزیده باشد.[۳] در آرامی، این نام به معنای هدیه‌دهنده یا خادم وفادار تفسیر شده است.[۴] نام‌های مشابه در کتیبه‌های هخامنشی نیز دیده شده‌اند که نشان‌دهنده تأثیر فرهنگ ایرانی بر نام‌گذاری در این دوره است.
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | אַבְגְּתָא | اَوَگْتا |
| یونانی | غایب در ترجمه هفتادگان | - |
| آرامی | אַבְגְּתָא | اَوَگْتا |
کاربرد در عهد عتیق
اَوَگْتا در استر فصل ۱ آیه ۱۰ به عنوان یکی از هفت خواجه‌سرای دربار اخشورش ذکر شده است که به دستور پادشاه برای خدمت به ملکه وشتی و سپس استر فرستاده شدند.[۵] این آیه نشان می‌دهد که اَوَگْتا و دیگر خواجه‌سرایان نقش کلیدی در اجرای دستورات پادشاه و مدیریت امور داخلی دربار داشتند.[۶] نام او در کنار دیگر خواجه‌سرایان مانند هاربونا و بیگتا در این روایت ظاهر می‌شود، که نشان‌دهنده جایگاه ویژه این گروه در ساختار دربار هخامنشی است.
اطلاعات درباره زندگی شخصی اَبَگْتا بسیار محدود است، و نقش او در داستان عمدتاً به اجرای دستور پادشاه در جریان ضیافتی که منجر به برکناری ملکه وشتی شد، خلاصه می‌شود.[۷] با این حال، حضور او در این روایت، تصویری از نظام اداری و تشریفاتی دربار هخامنشی ارائه می‌دهد.
حضور اَوَگْتا در روایت کتاب مقدس به عنوان بخشی از زمینه‌سازی برای ظهور ملکه استر و نجات قوم یهود، اهمیت نمادین دارد و اَوَگْتا و دیگر خواجه‌سرایان به عنوان ابزارهایی در دست خدا برای پیشبرد نقشه خداوند دیده می‌شوند.
پانویس
- ↑ استر فصل ۱ آیه ۱۰
- ↑ Berlin, Adele. The JPS Bible Commentary: Esther. Jewish Publication Society, 2001, p. 45.
- ↑ Kent, Roland G. Old Persian: Grammar, Texts, Lexicon. American Oriental Society, 1953, p. 176.
- ↑ Berlin, Adele. The JPS Bible Commentary: Esther. Jewish Publication Society, 2001, p. 45.
- ↑ استر فصل ۱ آیه ۱۰
- ↑ Breneman, Mervin. Ezra, Nehemiah, Esther. B&H Publishing Group, 1993, p. 320.
- ↑ استر فصل ۱ آیه ۱۰