ابتدا و انتها
ابتدا انتها
عبارت ابتدا انتها در به عنوان یکی از القاب خداوند و عیسی مسیح به کار می‌رود است. این عبارت از اصطلاح یونانی آلفا و اُمگا (Alpha kai Omega) گرفته شده که در مکاشفه فصل ۱ آیه ۸، مکاشفه فصل ۲۱ آیه ۶، و مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۱۳ به کار رفته است. این لقب بر جاودانگی، حاکمیت الاهی، و کامل بودن عیسی مسیح دلالت دارد.
ریشه‌شناسی
عبارت ابتدا انتها ترجمه‌ای است از اصطلاح یونانی «آلفا و اُمگا»، که به ترتیب به اولین و آخرین حروف الفبای زبان یونانی اشاره دارند. در زبان عبری، معادل این مفهوم با استفاده از حروف א (الف) و י (یاء) بیان می‌شود، اگرچه در متون عبری عهد قدیم این ترکیب به صورت صریح به کار نرفته است. در فرهنگ یهودی-مسیحی، استفاده از اولین و آخرین حروف الفبا نمادی از جامعیت و کمال است.
| زبان | ریشه |
|---|---|
| عبری | א (الف) و י (یاء) |
| یونانی | Ἄλφα καὶ Ὦ (Alpha kai Omega) |
کاربرد در عهد جدید
عبارت آلفا و اُمگا در مکاشفه فصل ۱ آیه ۸ برای اولین بار به کار رفته است: من هستم آلفا و اُمگا، می‌گوید خداوند خدا، آنکه هست و آنکه بود و آنکه می‌آید، قادر مطلق.[۱] در این آیه، این لقب به خدا نسبت داده شده و بر جاودانگی و حاکمیت او تأکید دارد. در مکاشفه یوحنا فصل ۲۲ آیه ۱۳، این عنوان به عیسی مسیح نسبت داده می‌شود: «من الف و یا، اولین و آخرین، ابتدا و انتها هستم.»[۲] این کاربرد، در الاهیات مسیحی، به تثلیث و یگانگی ماهیت الاهی مسیح با خدا اشاره دارد.
اهمیت الاهیاتی
در الاهیات مسیحی، ابتدا انتها یا آلفا و اُمگا بر ویژگی‌های الاهی عیسی مسیح تأکید دارد، از جمله:
- جاودانگی: این لقب نشان‌دهنده آن است که مسیح از ازل بوده و تا ابد خواهد بود.
- کمال: به عنوان آغاز و انجام همه چیز، مسیح به عنوان خالق و تکمیل‌کننده خلقت شناخته می‌شود.
- حاکمیت: این عنوان بر اقتدار مطلق مسیح بر تاریخ و سرنوشت بشر تأکید دارد.