انجیل به قلم لوقا فصل 17
انجیل به قلم لوقا فصل ۱۷
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : و شاگردان خود را گفت: «لابد است از وقوع لغزشها، لیکن وای بر آن کسی که باعث آنها شود.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد.
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : احتراز کنید و اگر برادرت به تو خطا ورزد او را تنبیه کن و اگر توبه کند او را ببخش.
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : و هرگاه در روزی هفت کرت به تو گناه کند و در روزی هفت مرتبه، برگشته به تو گوید توبه می‌کنم، او را ببخش.»
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.»
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانه خردلی می‌داشتید، به این درخت افراغ می‌گفتید که کنده شده، در دریا نشانده شود، اطاعت شما می‌کرد
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : «اما کیست از شما که غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید، به وی گوید، بزودی بیا و بنشین.
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : بلکه آیا بدو نمی‌گوید چیزی درست کن تا شام بخورم و کمر خود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم و بعد از آن تو بخور و بیاشام؟
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : آیا از آن غلام منت می‌کشد از آنکه حکمهای او را بجا آورد؟ گمان ندارم.
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مأمور شده‌اید عمل کردید، گویید که غلامان بی منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود بجا آوردیم.»
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرد از میانه سامره و جلیل می‌رفت.
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : و چون به قریه‌ای داخل می‌شد، ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : به آواز بلند گفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.»
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : او به ایشان نظر کرده، گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : و پیش قدم او به روی در افتاده، وی را شکر کرد. و او از اهل سامره بود.
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : عیسی ملتفت شده گفت: «آیا ده نفر طاهر نشدند؟ پس آن نُه کجا شدند؟
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : آیا هیچ کس یافت نمی‌شود که برگشته خدا را تمجید کند جز این غریب؟»
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.»
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می‌آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی‌آید
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : و نخواهند گفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.»
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : و به شاگردان خود گفت: «ایامی می‌آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید و نخواهید دید.
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید.
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : زیرا چون برق که از یک جانب زیر آسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در یوم خود همچنین خواهد بود.
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : لیکن اول لازم است که او زحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود.
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : «و چنانکه در ایام نوح واقع شد، همانطور در زمان پسر انسان نیز خواهد بود،
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : که می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن و شوهر می‌گرفتند تا روزی که چون نوح داخل کشتی شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت.
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : و همچنان که در ایام لوط شد که به خوردن و آشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می‌بودند،
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : تا روزی که چون لوط از سدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه را هلاک ساخت.
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : بر همین منوال خواهد بود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : در آن روز هر که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه، نزول نکند تا آنها را بردارد؛ و کسی که در صحرا باشد همچنین برنگردد.
|
| آیه ۳۲ |
| ترجمه قدیم : زن لوط را بیاد آورید.
|
| آیه ۳۳ |
| ترجمه قدیم : هر که خواهد جان خود را برهاند، آن را هلاک خواهد کرد و هر که آن را هلاک کند آن را زنده نگاه خواهد داشت.
|
| آیه ۳۴ |
| ترجمه قدیم : به شما می‌گویم در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.
|
| آیه ۳۵ |
| ترجمه قدیم : و دو زن که در یک جا دستآس کنند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.
|
| آیه ۳۶ |
| ترجمه قدیم : و دو نفر که در مزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.»
|
| آیه ۳۷ |
| ترجمه قدیم : در جواب وی گفتند: «کجا ای خداوند.» گفت: «در هر جایی که لاش باشد، در آنجا کرکسان جمع خواهند شد.»
|