یهودیه
یهودیه
یهودیه نامی است که در کتاب مقدس به یکی از مهم‌ترین مناطق جغرافیایی و تاریخی قوم اسرائیل اشاره دارد. این واژه در اصل به قبیله یهودا، فرزند چهارم یعقوب، و سپس به سرزمین و پادشاهی مرتبط با این قبیله اطلاق شده است. یهودیه در عهد قدیم و عهد جدید نقش محوری در تاریخ، فرهنگ و الاهیات قوم خدا دارد و به‌عنوان مرکز دینی و سیاسی اسرائیل در دوره‌های مختلف شناخته می‌شود.
ریشه‌شناسی
نام یهودیه از ریشه عبری الگو:Lang (Yehudah) گرفته شده است که به معنای ستایش یا شکرگزاری است. این نام ابتدا به یکی از فرزندان یعقوب (اسرائیل) داده شد و سپس به قبیله و سرزمینی که از او منشعب شد، تعمیم یافت. برخی محققان معتقدند که این نام به برکت و نقش محوری قبیله یهودا در تاریخ اسرائیل اشاره دارد، به‌ویژه به دلیل پیشگویی یعقوب که یهودا را به‌عنوان قبیله‌ای برجسته معرفی کرد.[۱]
در زبان‌های دیگر کتاب مقدس، این واژه معادل‌های زیر را دارد:
| زبان | ریشه | |
|---|---|---|
| عبری | יְהוּדָה (یهوداه) | |
| یونانی | Ἰουδαία (یودایا) | |
| آرامی | יְהוּד (یهود) | Yehud |
یهودیه در عهد قدیم
یهودیه در عهد قدیم ابتدا به‌عنوان سرزمین اختصاص‌یافته به قبیله یهودا شناخته می‌شد.[۲] این منطقه در جنوب سرزمین کنعان قرار داشت و شهرهای کلیدی مانند اورشلیم، بیت‌لحم و حبرون را در بر می‌گرفت. پس از تقسیم پادشاهی اسرائیل به دو بخش شمالی (اسرائیل) و جنوبی (یهودا) در زمان رحبعام، پسر سلیمان، یهودیه به‌عنوان نام پادشاهی جنوبی به پایتختی اورشلیم شناخته شد.[۳]
این پادشاهی تا زمان تبعید به بابل (۵۸۶ ق.م.) مرکز دینی و سیاسی قوم اسرائیل بود. معبد سلیمان در اورشلیم، که در این منطقه قرار داشت، قلب عبادت ایمانداران به خداوند بود.[۴] یهودیه همچنین به دلیل ارتباط با خاندان داوود و وعده‌های الاهیاتی مرتبط با مسیحا، اهمیت الاهیاتی ویژه‌ای داشت.[۵]
یهودیه در عهد جدید
در عهد جدید، یهودیه به منطقه‌ای جغرافیایی در جنوب فلسطین اشاره دارد که تحت حاکمیت روم قرار داشت. این منطقه شامل اورشلیم و شهرهای اطراف آن بود و به‌عنوان مرکز دینی یهودیان شناخته می‌شد. یهودیه در این دوره با مناطق جلیل و سامره هم‌مرز بود و اغلب در تضاد فرهنگی و دینی با سامره قرار داشت.[۶]
عیسی مسیح، که از قبیله یهودا بود، در بیت‌لحم یهودیه متولد شد و بخش مهمی از خدمت او در این منطقه، به‌ویژه در اورشلیم، انجام گرفت.[۷] یهودیه همچنین محل وقوع رویدادهای کلیدی مانند مصلوب شدن و رستاخیز عیسی بود.[۸]
تاریخ باستان‌شناسی
کاوش‌های باستان‌شناسی در یهودیه اطلاعات ارزشمندی درباره تاریخ این منطقه ارائه کرده‌اند. شهرهایی مانند حبرون، بیت‌لحم و اورشلیم شواهد متعددی از استقرار انسانی در دوره‌های کنعانی، اسرائیلی و رومی را نشان می‌دهند. به‌عنوان مثال، کاوش‌های تپه تل‌الخلیل (حبرون) و تل بیت‌لحم شواهد استقرار از عصر برنز میانی تا دوره رومی را تأیید می‌کنند.[۹] در اورشلیم، دیوار غربی (دیوار ندبه) و بقایای معبد دوم شواهد مهمی از اهمیت دینی و سیاسی یهودیه در دوره پیش و پس از تبعید ارائه می‌دهند.[۱۰]
یهودیه در دوران مدرن
امروزه، منطقه‌ای که در کتاب مقدس به‌عنوان یهودیه شناخته می‌شد، بخشی از کرانه باختری و اسرائیل مدرن است. شهرهای تاریخی مانند اورشلیم و بیت‌لحم همچنان اهمیت دینی و فرهنگی خود را حفظ کرده‌اند.
منابع
- ↑ پیدایش فصل ۴۹ آیه ۸-۱۲
- ↑ یوشع فصل ۱۵ آیات ۱-۱۲
- ↑ اول پادشاهان فصل ۱۲ آیات ۱۶-۲۰
- ↑ اول پادشاهان فصل ۸ آیات ۱-۱۱
- ↑ دوم سموئیل فصل ۷ آیات ۱۲-۱۶
- ↑ انجیل به قلم یوحنا فصل ۴ آیه ۹
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۲ آیات ۱-۶
- ↑ انجیل به قلم مرقس فصل ۱۵ آیات ۱-۴۷
- ↑ Aharoni, Y. (1979). The Archaeology of the Land of Israel. Philadelphia: Westminster Press.
- ↑ Mazar, E. (2009). The Palace of King David: Excavations at the Summit of the City of David. Jerusalem: Shoham Academic Press.