شَئَلتِیئیل
شَئَلتِیئیل (به عبری: שְׁאַלְתִּיאֵל؛ به یونانی: Σαλαθιήλ؛ به فارسی: شَئَلتِیئیل یا شِئَلتی‌ئیل) شخصیتی از تبار سلطنتی یهودا و پدر یا نیای زروبابل است. او در ۱ تواریخ فصل ۳ آیه ۱۷ و عزرا فصل ۳ آیه ۲ ذکر شده است و نام او در انجیل به قلم متی فصل ۱ آیات ۱۲ و ۱۳ نیز آمده است. او یکی از اجداد عیسی مسیح در نسب‌نامه انجیل است.
ریشه‌شناسی و تلفظ
| زبان |
شکل نوشتاری |
تلفظ |
توضیح ریشه‌شناختی
|
| عبری |
שְׁאַלְתִּיאֵל |
شَئَلتِیئیل |
از ریشهٔ «שָׁאַל» (پرسیدن، درخواستن) و «אֵל» (خدا)؛ به‌معنای «درخواست خدا» یا «خدا درخواست را شنید»
|
| یونانی |
Σαλαθιήλ |
سالاثیئیل |
معادل یونانی‌شدهٔ نام عبری
|
| فارسی |
شَئَلتِیئیل / شِئَلتی‌ئیل |
– |
شکل رایج در متون فارسی کتاب مقدس
|
اعضای خانواده
وقایع مهم
| واقعه |
توضیح
|
| بازگشت نسل او از تبعید |
فرزند او زروبابل از بازماندگان تبعید بابل بود که به رهبری بازگشت‌کنندگان به یهودا منصوب شد.
|
| ورود به نسب‌نامه مسیح |
در هر دو نسب‌نامه انجیل متی و لوقا، شَئَلتِیئیل از اجداد مسیح شمرده شده است.
|
جایگاه در متون مقدس
شَئَلتِیئیل از نوادگان داوود است که نامش در زمان تبعید بابلی به‌عنوان یکی از وارثان پادشاهی یهودا ثبت شده است. در برخی متون، پدر زروبابل شمرده شده، و در برخی دیگر، به‌دلیل رسم تَبَنّی، ممکن است تفاوت‌هایی در نام پدر او دیده شود. با آن‌که خود او ظاهراً در تبعید ماند، اما نسل او (از جمله زروبابل) به رهبری مردم یهود در بازسازی اورشلیم کمک کردند.
منابع کتاب مقدس
یادداشت‌ها
- در برخی متون، پدر زروبابل «فدایا» (פְּדָיָה) ذکر شده که ممکن است ناشی از رسم تَبَنّی یا تفاوت روایات نسب‌نامه‌ای باشد.
- تلفظ صحیح عبری «שְׁאַלְתִּיאֵל» به‌صورت *شَئَلتِیئیل* است، نه شَلتئیل یا شِلتائیل.
