انجیل به قلم لوقا فصل 16: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
و به شاگردان خود نیز گفت: «شخصی دولتمند را ناظری بود که از او نزد وی شکایت بردند که اموال او را تلف می‌کرد. | و به [[شاگردان]] خود نیز گفت: «شخصی دولتمند را ناظری بود که از او نزد وی شکایت بردند که اموال او را تلف می‌کرد. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
ناظر با خود گفت چه کنم زیرا مولایم نظارت را از من می‌گیرد؟ طاقت زمین کندن ندارم و از گدایی نیز عار دارم. | ناظر با خود گفت چه کنم زیرا مولایم نظارت را از من می‌گیرد؟ طاقت [[زمین]] کندن ندارم و از گدایی نیز عار دارم. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
«هیچ خادم نمی‌تواند دو آقا را خدمت کند. زیرا یا از یکی نفرت می‌کند و با دیگری محبت، یا با یکی می‌پیوندد و دیگری را حقیر می‌شمارد. خدا و مامونا را نمی‌توانید خدمت نمایید.» | «هیچ خادم نمی‌تواند دو آقا را خدمت کند. زیرا یا از یکی نفرت می‌کند و با دیگری محبت، یا با یکی می‌پیوندد و دیگری را حقیر می‌شمارد. [[خداوند|خدا]] و [[شیطان|مامونا]] را نمی‌توانید خدمت نمایید.» | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
و فریسیانی که زر دوست بودند همه این سخنان را شنیده، او را استهزا نمودند. | و [[فریسیان|فریسیانی]] که زر دوست بودند همه این سخنان را شنیده، او را استهزا نمودند. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
به ایشان گفت: «شما هستید که خود را پیش مردم عادل می‌نمایید، لیکن خدا عارف دلهای شماست. زیرا که آنچه نزد انسان مرغوب است، نزد خدا مکروه است. | به ایشان گفت: «شما هستید که خود را پیش مردم عادل می‌نمایید، لیکن [[خداوند|خدا]] عارف دلهای شماست. زیرا که آنچه نزد انسان مرغوب است، نزد [[خداوند|خدا]] مکروه است. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
تورات و انبیا تا به یحیی بود و از آن وقت بشارت به ملکوت خدا داده می‌شود و هر کس به جد و جهد داخل آن می‌گردد. | [[تورات]] و انبیا تا به [[یحیی تعمید دهنده|یحیی]] بود و از آن وقت بشارت به [[پادشاهی آسمان|ملکوت خدا]] داده می‌شود و هر کس به جد و جهد داخل آن می‌گردد. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
لیکن آسانتر است که آسمان و زمین زایل شود، از آنکه یک نقطه از تورات ساقط گردد. | لیکن آسانتر است که [[آسمان]] و [[زمین]] زایل شود، از آنکه یک نقطه از [[تورات]] ساقط گردد. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
هر که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند زانی بود و هر که زن مطلقه مردی را به نکاح خویش درآورد، زنا کرده باشد. | هر که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند زانی بود و هر که زن مطلقه مردی را به نکاح خویش درآورد، [[زنا]] کرده باشد. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
باری آن فقیر بمرد و | باری آن فقیر بمرد و [[فرشتگان]]، او را به آغوش [[ابراهیم]] بردند و آن دولتمند نیز مرد و او را دفن کردند. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۸۴: | خط ۱۸۴: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
پس چشمان خود را در عالم اموات گشوده، خود را در عذاب یافت، و ابراهیم را از دور و ایلعازر را در آغوشش دید. | پس چشمان خود را در عالم اموات گشوده، خود را در عذاب یافت، و [[ابراهیم]] را از دور و ایلعازر را در آغوشش دید. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۱۹۲: | خط ۱۹۲: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
آنگاه به آواز بلند گفت، ای پدر من | آنگاه به آواز بلند گفت، ای پدر من [[ابراهیم]]، بر من ترحم فرما و ایلعازر را بفرست تا سر انگشت خود را به آب تر ساخته زبان مرا خنک سازد، زیرا در این نار معذبم. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۲۰۰: | خط ۲۰۰: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
ابراهیم گفت، ای فرزند به خاطر آور که تو در ایام زندگانی چیزهای نیکوی خود را یافتی و همچنین ایلعازر چیزهای بد را، لیکن او الحال در تسلی است و تو در عذاب. | [[ابراهیم]] گفت، ای فرزند به خاطر آور که تو در ایام زندگانی چیزهای نیکوی خود را یافتی و همچنین ایلعازر چیزهای بد را، لیکن او الحال در تسلی است و تو در عذاب. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۲۳۲: | خط ۲۳۲: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
ابراهیم وی را گفت، موسی و انبیا را دارند؛ سخن ایشان را بشنوند. | [[ابراهیم]] وی را گفت، [[موسی]] و انبیا را دارند؛ سخن ایشان را بشنوند. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۲۴۰: | خط ۲۴۰: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
گفت، نه ای پدر ما | گفت، نه ای پدر ما [[ابراهیم]]، لیکن اگر کسی از مردگان نزد ایشان رود، [[توبه]] خواهند کرد. | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
| خط ۲۴۸: | خط ۲۴۸: | ||
|- | |- | ||
| '''ترجمه قدیم :'''<br /> | | '''ترجمه قدیم :'''<br /> | ||
وی را گفت، هرگاه موسی و انبیا را نشنوند، اگر کسی از مردگان نیز برخیزد، هدایت نخواهند پذیرفت.» | وی را گفت، هرگاه [[موسی]] و انبیا را نشنوند، اگر کسی از مردگان نیز برخیزد، هدایت نخواهند پذیرفت.» | ||
<br /><br /> | <br /><br /> | ||
'''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | '''ترجمه دانشنامه کتاب مقدس:'''<br /> | ||
....... | ....... | ||
|-} | |-} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۵۷
انجیل به قلم لوقا فصل ۱۶
| آیه ۱ |
|---|
| ترجمه قدیم : و به شاگردان خود نیز گفت: «شخصی دولتمند را ناظری بود که از او نزد وی شکایت بردند که اموال او را تلف می‌کرد.
|
| آیه ۲ |
| ترجمه قدیم : پس او را طلب نموده، وی را گفت، این چیست که درباره تو شنیده‌ام؟ حساب نظارت خود را باز بده زیرا ممکن نیست که بعد از این نظارت کنی.
|
| آیه ۳ |
| ترجمه قدیم : ناظر با خود گفت چه کنم زیرا مولایم نظارت را از من می‌گیرد؟ طاقت زمین کندن ندارم و از گدایی نیز عار دارم.
|
| آیه ۴ |
| ترجمه قدیم : دانستم چه کنم تا وقتی که از نظارت معزول شوم، مرا به خانه خود بپذیرند.
|
| آیه ۵ |
| ترجمه قدیم : پس هر یکی از بدهکاران آقای خود را طلبیده، به یکی گفت آقایم از تو چند طلب دارد؟
|
| آیه ۶ |
| ترجمه قدیم : گفت صد رطل روغن. بدو گفت سیاهه خود را بگیر و نشسته پنجاه رطل بزودی بنویس.
|
| آیه ۷ |
| ترجمه قدیم : باز دیگری را گفت از تو چقدر طلب دارد؟ گفت صد کیل گندم. وی را گفت سیاهه خود را بگیر و هشتاد بنویس.
|
| آیه ۸ |
| ترجمه قدیم : «پس آقایش، ناظر خائن را آفرین گفت، زیرا عاقلانه کار کرد. زیرا ابنای این جهان در طبقه خویش از ابنای نور عاقل‌تر هستند.
|
| آیه ۹ |
| ترجمه قدیم : و من شما را می‌گویم دوستان از مال بی انصافی برای خود پیدا کنید تا چون فانی گردید شما را به خیمه‌‌‌های جاودانی بپذیرند.
|
| آیه ۱۰ |
| ترجمه قدیم : آنکه در اندک امین باشد در امر بزرگ نیز امین بود و آنکه در قلیل خائن بود در کثیر هم خائن باشد.
|
| آیه ۱۱ |
| ترجمه قدیم : و هرگاه در مال بی انصافی امین نبودید، کیست که مال حقیقی را به شما بسپارد؟
|
| آیه ۱۲ |
| ترجمه قدیم : و اگر در مال دیگری دیانت نکردید، کیست که مال خاص شما را به شما دهد؟
|
| آیه ۱۳ |
| ترجمه قدیم : «هیچ خادم نمی‌تواند دو آقا را خدمت کند. زیرا یا از یکی نفرت می‌کند و با دیگری محبت، یا با یکی می‌پیوندد و دیگری را حقیر می‌شمارد. خدا و مامونا را نمی‌توانید خدمت نمایید.»
|
| آیه ۱۴ |
| ترجمه قدیم : و فریسیانی که زر دوست بودند همه این سخنان را شنیده، او را استهزا نمودند.
|
| آیه ۱۵ |
| ترجمه قدیم : به ایشان گفت: «شما هستید که خود را پیش مردم عادل می‌نمایید، لیکن خدا عارف دلهای شماست. زیرا که آنچه نزد انسان مرغوب است، نزد خدا مکروه است.
|
| آیه ۱۶ |
| ترجمه قدیم : تورات و انبیا تا به یحیی بود و از آن وقت بشارت به ملکوت خدا داده می‌شود و هر کس به جد و جهد داخل آن می‌گردد.
|
| آیه ۱۷ |
| ترجمه قدیم : لیکن آسانتر است که آسمان و زمین زایل شود، از آنکه یک نقطه از تورات ساقط گردد.
|
| آیه ۱۸ |
| ترجمه قدیم : هر که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند زانی بود و هر که زن مطلقه مردی را به نکاح خویش درآورد، زنا کرده باشد.
|
| آیه ۱۹ |
| ترجمه قدیم : «شخصی دولتمند بود که ارغوان و کتان می‌پوشید و هر روزه در عیاشی با جلال بسر می‌برد.
|
| آیه ۲۰ |
| ترجمه قدیم : و فقیری مقروح بود ایلعازر نام که او را بر درگاه او می‌گذاشتند،
|
| آیه ۲۱ |
| ترجمه قدیم : و آرزو می‌داشت که از پاره‌‌‌هایی که از خوان آن دولتمند می‌ریخت، خود را سیر کند. بلکه سگان نیز آمده زبان بر زخمهای او می‌مالیدند.
|
| آیه ۲۲ |
| ترجمه قدیم : باری آن فقیر بمرد و فرشتگان، او را به آغوش ابراهیم بردند و آن دولتمند نیز مرد و او را دفن کردند.
|
| آیه ۲۳ |
| ترجمه قدیم : پس چشمان خود را در عالم اموات گشوده، خود را در عذاب یافت، و ابراهیم را از دور و ایلعازر را در آغوشش دید.
|
| آیه ۲۴ |
| ترجمه قدیم : آنگاه به آواز بلند گفت، ای پدر من ابراهیم، بر من ترحم فرما و ایلعازر را بفرست تا سر انگشت خود را به آب تر ساخته زبان مرا خنک سازد، زیرا در این نار معذبم.
|
| آیه ۲۵ |
| ترجمه قدیم : ابراهیم گفت، ای فرزند به خاطر آور که تو در ایام زندگانی چیزهای نیکوی خود را یافتی و همچنین ایلعازر چیزهای بد را، لیکن او الحال در تسلی است و تو در عذاب.
|
| آیه ۲۶ |
| ترجمه قدیم : و علاوه بر این، در میان ما و شما ورطه عظیمی است، چنانچه آنانی که می‌خواهند از اینجا به نزد شما عبور کنند، نمی‌توانند و نه نشینندگان آنجا نزد ما توانند گذشت.
|
| آیه ۲۷ |
| ترجمه قدیم : گفت، ای پدر به تو التماس دارم که او را به خانه پدرم بفرستی.
|
| آیه ۲۸ |
| ترجمه قدیم : زیرا که مرا پنج برادر است تا ایشان را آگاه سازد، مبادا ایشان نیز به این مکان عذاب بیایند.
|
| آیه ۲۹ |
| ترجمه قدیم : ابراهیم وی را گفت، موسی و انبیا را دارند؛ سخن ایشان را بشنوند.
|
| آیه ۳۰ |
| ترجمه قدیم : گفت، نه ای پدر ما ابراهیم، لیکن اگر کسی از مردگان نزد ایشان رود، توبه خواهند کرد.
|
| آیه ۳۱ |
| ترجمه قدیم : وی را گفت، هرگاه موسی و انبیا را نشنوند، اگر کسی از مردگان نیز برخیزد، هدایت نخواهند پذیرفت.»
|