پرش به محتوا

ابتدا و انتها: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه کتاب مقدس
جز ۱ نسخه واردشده
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
== الف و یاء (ابتداء و انتها) ==
{{واژه}}
'''الف و یاء''' (یونانی: Αλφα και Ωμέγα، انگلیسی: Alpha and Omega) عنوانی است که در [[کتاب مکاشفه|مکاشفه یوحنا]] از [[عهد جدید]] به [[عیسی مسیح]] نسبت داده میشود. این عبارت به معنای «'''ابتداء و انتها'''» یا «'''ازلی و ابدی'''» است و به مفهوم حاکمیت مطلق و جاودانگی الهی اشاره دارد.<ref name="McGrath">{{cite book|title=مفاهیم کلیدی در الهیات مسیحی|last=مکگراث|first=آلیستر|publisher=انتشارات دانشگاه آکسفورد|year=2001|isbn=0-19-280088-8|page=45}}</ref>
== ابتدا انتها ==


=== کاربرد در کتاب مقدس ===
عبارت ابتدا انتها در به عنوان یکی از القاب [[خداوند]] و [[عیسی]] [[مسیح]] به کار می‌رود است. این عبارت از اصطلاح یونانی آلفا و اُمگا (Alpha kai Omega) گرفته شده که در [[کتاب مکاشفه فصل 1|مکاشفه فصل ۱ آیه ۸]]، [[کتاب مکاشفه فصل 21|مکاشفه فصل ۲۱ آیه ۶]]، و [[کتاب مکاشفه فصل 22|مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۱۳]] به کار رفته است. این لقب بر جاودانگی، حاکمیت الاهی، و کامل بودن [[عیسی]] [[مسیح]] دلالت دارد.
این عنوان در دو آیه زیر در [[مکاشفه یوحنا]] ذکر شده است:
{{نقل قول|باز مرا گفت: «تمام شد! من الف و یاء و ابتدا و انتها هستم. من به هر که تشنه باشد، از چشمهٔ آب حیات، مفت خواهم داد.»|کتاب=مکاشفه|باب=۲۱|آیه=۶|ترجمه=هزاره نو}}


{{نقل قول|من الف و یاء و ابتدا و انتها و اول و آخر هستم.|کتاب=مکاشفه|باب=۲۲|آیه=۱۳|ترجمه=مژده}}
=== ریشه‌شناسی ===


=== تفسیرهای الهیاتی ===
عبارت ابتدا انتها ترجمه‌ای است از اصطلاح یونانی «آلفا و اُمگا»، که به ترتیب به اولین و آخرین حروف الفبای [[زبان یونانی]] اشاره دارند. در [[زبان عبری]]، معادل این مفهوم با استفاده از حروف א (الف) و י (یاء) بیان می‌شود، اگرچه در متون عبری [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] این ترکیب به صورت صریح به کار نرفته است. در فرهنگ [[یهودیان|یهودی]]-[[مسیحیان|مسیحی]]، استفاده از اولین و آخرین حروف الفبا نمادی از جامعیت و کمال است.
به گفته الهیدانانی مانند [[آلیستر مکگراث]]، این عبارت تأکیدی بر باور مسیحیت به [[ازلیت مسیح]] و حاکمیت او بر کل تاریخ هستی است.<ref name="McGrath"/> برخی مفسران مانند [[ریچارد بائوکام]] نیز آن را نمادی از وحدت بین [[تثلیث|پدر، پسر و روح القدس]] میدانند.<ref>{{cite book|title=تفسیر مکاشفه|last=بائوکام|first=ریچارد|publisher=Baker Academic|year=2015|isbn=978-0801027184|page=320}}</ref>


=== در فرهنگ مسیحی ===
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;">
این عبارت در [[هنر مسیحی|آثار هنری]]، [[سرودهای مذهبی]]، و معماری کلیساها (مثلاً در [[نقش برجسته]]های محرابها) بهکار رفته است.<ref>{{cite web|title=نمادهای مسیحی در هنر اروپا|url=https://example.com|website=موزه هنرهای مذهبی|access-date=2023-10-01}}</ref>
  <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;">
    <tr>
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th>
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">א (الف) و י (یاء)</td>
    </tr>
    <tr>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td>
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Ἄλφα καὶ Ὦ (Alpha kai Omega)</td>
    </tr>
    <tr>
  </table>
</div>


== منابع ==
=== کاربرد در عهد جدید ===
{{پانویس}}


== جستارهای وابسته ==
عبارت آلفا و اُمگا در [[کتاب مکاشفه فصل 1|مکاشفه فصل ۱ آیه ۸]] برای اولین بار به کار رفته است: من هستم آلفا و اُمگا، می‌گوید خداوند خدا، آنکه هست و آنکه بود و آنکه می‌آید، قادر مطلق.<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 1|مکاشفه فصل ۱ آیه ۸]]</ref> در این آیه، این لقب به [[خداوند|خدا]] نسبت داده شده و بر جاودانگی و حاکمیت او تأکید دارد. در [[کتاب مکاشفه فصل 22|مکاشفه یوحنا فصل ۲۲ آیه ۱۳]]، این عنوان به [[عیسی]] [[مسیح]] نسبت داده می‌شود: «من الف و یا، اولین و آخرین، ابتدا و انتها هستم.»<ref>[[کتاب مکاشفه فصل 22|مکاشفه یوحنا فصل ۲۲ آیه ۱۳]]</ref> این کاربرد، در الاهیات مسیحی، به تثلیث و یگانگی ماهیت الاهی [[مسیح]] با [[خداوند|خدا]] اشاره دارد.
* [[حروف یونانی در مسیحیت]]
* [[عنوانهای مسیح در عهد جدید]]


[[رده:الهیات مسیحی]]
=== اهمیت الاهیاتی ===
[[رده:کتاب مقدس]]
 
[[رده:مکاشفه یوحنا]]
در الاهیات مسیحی، ابتدا انتها یا آلفا و اُمگا بر ویژگی‌های الاهی [[عیسی]] [[مسیح]] تأکید دارد، از جمله:
* '''جاودانگی:''' این لقب نشان‌دهنده آن است که [[مسیح]] از ازل بوده و تا ابد خواهد بود.
* '''کمال:''' به عنوان آغاز و انجام همه چیز، [[مسیح]] به عنوان [[تثلیث|خالق]] و تکمیل‌کننده خلقت شناخته می‌شود.
* '''حاکمیت:''' این عنوان بر اقتدار مطلق [[مسیح]] بر تاریخ و سرنوشت بشر تأکید دارد.
 
=== پانویس ===
<references />
 
[[رده: واژه کتاب مقدس]]
[[رده: واژه نامه کتاب مقدس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۴

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

ابتدا انتها

عبارت ابتدا انتها در به عنوان یکی از القاب خداوند و عیسی مسیح به کار می‌رود است. این عبارت از اصطلاح یونانی آلفا و اُمگا (Alpha kai Omega) گرفته شده که در مکاشفه فصل ۱ آیه ۸، مکاشفه فصل ۲۱ آیه ۶، و مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۱۳ به کار رفته است. این لقب بر جاودانگی، حاکمیت الاهی، و کامل بودن عیسی مسیح دلالت دارد.

ریشه‌شناسی

عبارت ابتدا انتها ترجمه‌ای است از اصطلاح یونانی «آلفا و اُمگا»، که به ترتیب به اولین و آخرین حروف الفبای زبان یونانی اشاره دارند. در زبان عبری، معادل این مفهوم با استفاده از حروف א (الف) و י (یاء) بیان می‌شود، اگرچه در متون عبری عهد قدیم این ترکیب به صورت صریح به کار نرفته است. در فرهنگ یهودی-مسیحی، استفاده از اولین و آخرین حروف الفبا نمادی از جامعیت و کمال است.

زبان ریشه
عبری א (الف) و י (یاء)
یونانی Ἄλφα καὶ Ὦ (Alpha kai Omega)

کاربرد در عهد جدید

عبارت آلفا و اُمگا در مکاشفه فصل ۱ آیه ۸ برای اولین بار به کار رفته است: من هستم آلفا و اُمگا، می‌گوید خداوند خدا، آنکه هست و آنکه بود و آنکه می‌آید، قادر مطلق.[۱] در این آیه، این لقب به خدا نسبت داده شده و بر جاودانگی و حاکمیت او تأکید دارد. در مکاشفه یوحنا فصل ۲۲ آیه ۱۳، این عنوان به عیسی مسیح نسبت داده می‌شود: «من الف و یا، اولین و آخرین، ابتدا و انتها هستم.»[۲] این کاربرد، در الاهیات مسیحی، به تثلیث و یگانگی ماهیت الاهی مسیح با خدا اشاره دارد.

اهمیت الاهیاتی

در الاهیات مسیحی، ابتدا انتها یا آلفا و اُمگا بر ویژگی‌های الاهی عیسی مسیح تأکید دارد، از جمله:

  • جاودانگی: این لقب نشان‌دهنده آن است که مسیح از ازل بوده و تا ابد خواهد بود.
  • کمال: به عنوان آغاز و انجام همه چیز، مسیح به عنوان خالق و تکمیل‌کننده خلقت شناخته می‌شود.
  • حاکمیت: این عنوان بر اقتدار مطلق مسیح بر تاریخ و سرنوشت بشر تأکید دارد.

پانویس