داوود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز جایگزینی متن - '\[\[کتاب\s*[_\s\-]*مقدس\s*[_\s\-]*(عهد\s*[_\s\-]*(جدید|قدیم))\s*[_\s\-]*([^|\]]+?)\s*[_\s\-]*فصل\s*[_\s\-]*(\d+)\s*\|\s*(.+?)\]\] ' به ' $4' |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
==داوود== | |||
داوود، یکی از شخصیت‌ها در [[کتاب مقدس]]، به عنوان دومین پادشاه اسرائیل و چهره‌ای کلیدی در سنت‌های یهودی و مسیحی شناخته می‌شود. | |||
== | == ریشه‌شناسی == | ||
داوود | نام داوود از ریشه عبری «דָּוִד» (دَوید) گرفته شده است که به معنای محبوب یا دوست‌داشتنی است. این نام در متون [[زبان عبری]] [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] به کار رفته و در زبان‌های دیگر نیز معادل‌هایی دارد. در یونانی، این نام به صورت Δαυΐδ (دَاوید) و در لاتین Davidus ظاهر می‌شود. | ||
[[ | |||
=== | <div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | ||
<table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | |||
<tr> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">تلفظ به فارسی</th> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">דָּוִד</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">دَوید</td> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Δαυΐδ</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">دَاوید</td> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آرامی</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">-</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">-</td> | |||
</tr> | |||
</table> | |||
</div> | |||
== | == کاربرد در کتاب مقدس == | ||
نام داوود در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] به عنوان پادشاه اسرائیل و شخصیتی چندوجهی به کار رفته است. او ابتدا به عنوان چوپانی جوان معرفی می‌شود که با شجاعت، [[جالوت]] (جلیات)، جنگجوی فلسطینی، را شکست داد.<ref>[[اول سموئیل فصل 17|اول سموئیل فصل ۱۷ آیات ۴۵-۵۰]]</ref> این پیروزی او را به شهرت رساند و راه را برای پادشاهی‌اش پس از [[شائول پادشاه|شائول]] هموار کرد.<ref>[[دوم سموئیل فصل 2|دوم سموئیل فصل ۲ آیات ۴-۷]]</ref> داوود همچنین به عنوان شاعر و نوازنده شناخته می‌شود و بسیاری از کتاب [[مزامیر]] به او نسبت داده شده است.<ref>[[مزامیر فصل 23|مزامیر فصل ۲۳ آیه ۱]]</ref> او به دلیل تمایل به ساخت معبد برای خدا شهرت دارد، اما این وظیفه به پسرش [[سلیمان]] واگذار شد.<ref>[[اول تواریخ فصل 22|اول تواریخ فصل ۲۲ آیات ۵-۱۰]]</ref> | |||
در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، داوود به عنوان نیای [[عیسی]] [[مسیح]] برجسته است و عنوان پسر داوود برای اشاره به [[مسیح]] به کار می‌رود، که نشان‌دهنده پیوند الاهیاتی میان پادشاهی داوود و وعده مسیحایی است.<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 1|انجیل به قلم متی فصل ۱ آیه ۱]]</ref><ref>[[انجیل به قلم لوقا فصل 1|انجیل به قلم لوقا فصل ۱ آیه ۳۲]]</ref> این عنوان بر اهمیت الاهیاتی داوود به عنوان پایه‌گذار قومی که به [[مسیح]] منتهی می‌شود، تأکید دارد. | |||
[[ | |||
== | == اهمیت تاریخی یا الاهیاتی == | ||
داوود در سنت‌های یهودی و مسیحی به عنوان نمونه‌ای از پادشاهی عادل و در عین حال گناهکار شناخته می‌شود. او به دلیل شجاعت، ایمان و [[توبه|توبه‌اش]] مورد ستایش قرار گرفته است، اما خطاهایی مانند ماجرای بتشبع نیز در زندگی او ثبت شده است.<ref>[[دوم سموئیل فصل 11|دوم سموئیل فصل ۱۱ آیات ۲-۵]]</ref> در الاهیات مسیحی، داوود به عنوان پیش‌تصویری از [[مسیح]] دیده می‌شود، زیرا پادشاهی او نمادی از پادشاهی ابدی مسیح است. در سنت یهودی، داوود به عنوان پادشاهی که وحدت را به اسرائیل آورد و معبد را در [[اورشلیم]] تثبیت کرد، مورد احترام است. | |||
عهد خدا با داوود، معروف به عهد داوودی، وعده‌ای الاهیاتی است که سلسله او را جاودانه می‌کند و به آمدن [[مسیح]] در الاهیات مسیحی اشاره دارد.<ref>[[دوم سموئیل فصل 7|دوم سموئیل فصل ۷ آیات ۱۲-۱۶]]</ref> این عهد اهمیت داوود را به عنوان شخصیتی محوری در تاریخ [[نجات]] برجسته می‌کند. | |||
== | == پانویس== | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۵۷
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
داوود
داوود، یکی از شخصیت‌ها در کتاب مقدس، به عنوان دومین پادشاه اسرائیل و چهره‌ای کلیدی در سنت‌های یهودی و مسیحی شناخته می‌شود.
ریشه‌شناسی
نام داوود از ریشه عبری «דָּוִד» (دَوید) گرفته شده است که به معنای محبوب یا دوست‌داشتنی است. این نام در متون زبان عبری عهد قدیم به کار رفته و در زبان‌های دیگر نیز معادل‌هایی دارد. در یونانی، این نام به صورت Δαυΐδ (دَاوید) و در لاتین Davidus ظاهر می‌شود.
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | דָּוִד | دَوید |
| یونانی | Δαυΐδ | دَاوید |
| آرامی | - | - |
کاربرد در کتاب مقدس
نام داوود در عهد قدیم به عنوان پادشاه اسرائیل و شخصیتی چندوجهی به کار رفته است. او ابتدا به عنوان چوپانی جوان معرفی می‌شود که با شجاعت، جالوت (جلیات)، جنگجوی فلسطینی، را شکست داد.[۱] این پیروزی او را به شهرت رساند و راه را برای پادشاهی‌اش پس از شائول هموار کرد.[۲] داوود همچنین به عنوان شاعر و نوازنده شناخته می‌شود و بسیاری از کتاب مزامیر به او نسبت داده شده است.[۳] او به دلیل تمایل به ساخت معبد برای خدا شهرت دارد، اما این وظیفه به پسرش سلیمان واگذار شد.[۴]
در عهد جدید، داوود به عنوان نیای عیسی مسیح برجسته است و عنوان پسر داوود برای اشاره به مسیح به کار می‌رود، که نشان‌دهنده پیوند الاهیاتی میان پادشاهی داوود و وعده مسیحایی است.[۵][۶] این عنوان بر اهمیت الاهیاتی داوود به عنوان پایه‌گذار قومی که به مسیح منتهی می‌شود، تأکید دارد.
اهمیت تاریخی یا الاهیاتی
داوود در سنت‌های یهودی و مسیحی به عنوان نمونه‌ای از پادشاهی عادل و در عین حال گناهکار شناخته می‌شود. او به دلیل شجاعت، ایمان و توبه‌اش مورد ستایش قرار گرفته است، اما خطاهایی مانند ماجرای بتشبع نیز در زندگی او ثبت شده است.[۷] در الاهیات مسیحی، داوود به عنوان پیش‌تصویری از مسیح دیده می‌شود، زیرا پادشاهی او نمادی از پادشاهی ابدی مسیح است. در سنت یهودی، داوود به عنوان پادشاهی که وحدت را به اسرائیل آورد و معبد را در اورشلیم تثبیت کرد، مورد احترام است.
عهد خدا با داوود، معروف به عهد داوودی، وعده‌ای الاهیاتی است که سلسله او را جاودانه می‌کند و به آمدن مسیح در الاهیات مسیحی اشاره دارد.[۸] این عهد اهمیت داوود را به عنوان شخصیتی محوری در تاریخ نجات برجسته می‌کند.