منا

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

کتاب مقدس

این صفحه بخشی از دانشنامه کتاب مقدس است؛ مرجعی کامل برای واژه‌یاب کتاب مقدس، لغت‌یاب کتاب مقدس و منابع کاربردی کتاب مقدس.

مَنّا

مَنّا خوراکی آسمانی است که در کتاب مقدس به عنوان غذایی معجزه‌آمیز توصیف می‌شود. نام آن از واکنش قوم اسرائیل به ظاهر شدنش گرفته شده است؛ آنان با شگفتی پرسیدند: این چیست؟ و از همین پرسش، واژه مَنّا شکل گرفت. این واژه در زبان‌های باستانی با مفهوم پرسش و ناشناخته بودن پیوند دارد.

زبان	ریشه	تلفظ به فارسی
عبری	מָן (mān)، برگرفته از عبارت מָן הוּא (mān hūʾ) به معنای این چیست؟	مان
یونانی	μάννα (mánna) برگرفته از عبری	مانّا
آرامی	מַנָּא (mannāʾ)، هم‌ریشه با عبری، با تأکید بر مفهوم ناشناخته بودن	مَنّا

کاربرد در کتاب مقدس

مَنّا در عهد قدیم به عنوان خوراکی آسمانی معجزه‌آسا ظاهر شد که خدا برای قوم اسرائیل در بیابان مهیا کرد و به مدت چهل سال، تا رسیدن به سرزمین موعود، نیاز روزانهٔ آنان را برآورده ساخت. این خوراکی به صورت شبنم‌ مانند بر زمین می‌نشست و قوم هر صبح آن را جمع‌آوری می‌کردند؛ در روز ششم به‌طور ویژه دو برابر جمع می‌شد تا نیاز روز سبت تأمین شود. در کتاب تثنیه، مَنّا یادآور این حقیقت است که انسان تنها با نان زنده نیست، بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خدا صادر می‌شود، زندگی می‌کند. در عهد جدید، عیسی مسیح خود را نان آسمانی حقیقی معرفی می‌کند که فراتر از مَنّا است و حیات جاودان می‌بخشد. همچنین در مکاشفه، مَنّا به‌عنوان مَنّای پنهان پاداشی برای غلبه‌کنندگان معرفی می‌شود.

اهمیت تاریخی و الاهیاتی

مَنّا نماد تأمین خداوند ، آزمایش ایمان و ضرورت اطاعت روزانه از خدا است. از دیدگاه الاهیات پروتستان، مَنّا پیش‌تصویری از مسیح به‌عنوان «نان حیات» است که نیاز روحانی انسان را برطرف می‌کند .

کتاب مقدس مَنّا را به عنوان معجزه‌ای مستقیم و منحصر به فرد از جانب خدا متمایز می‌سازد. در ادبیات الاهیاتی، مَنّا نشانگر وفاداری خدا به عهد خویش و دعوت دائمی انسان به اعتماد کامل به اوست. این موضوع نشانه‌ای از پیوند میان عهد قدیم و عهد جدید تحلیل می‌شود.