اعتقادنامه نیقیه

اعتقادنامه نیقیه (۳۲۵ میلادی)

اعتقادنامه نیقیه (به انگلیسی: Nicene Creed) نخستین بیانیهٔ رسمی و جهانی ایمان مسیحی است که در شورای جهانی نیقیهٔ اول در سال ۳۲۵ میلادی تدوین شد. این شورا به فرمان امپراتور کنستانتین در شهر نیقیه (در آسیای صغیر، ترکیهٔ امروزی) و با حضور بیش از ۳۰۰ اسقف برگزار شد تا به نزاع‌های الاهیاتی دربارهٔ ماهیت عیسی مسیح، به‌ویژه در برابر تعلیمات آریوس، پاسخ داده شود.

زمینهٔ تاریخی

در اوایل قرن چهارم، کشیشی به‌نام آریوس از اسکندریه تعلیم می‌داد که پسر (عیسی مسیح) مخلوق خداست و وجود ازلی ندارد. این تعلیم معروف به آریانیسم با آموزه‌های رسولان دربارهٔ الوهیت ازلی مسیح در تعارض بود. شورای نیقیه برای مقابله با این بدعت و دفاع از ایمان راستین تشکیل شد.

محتوای اعتقادنامه

ما به خدایی یگانه ایمان داریم، به خدای قادر مطلق، آفریننده همه چیزهای دیدنی و نادیدنی، و به یک خداوندگار، عیسی مسیح، پسر خدا، به وجود آمده از ذات پدر.

او، خدا از خدا، نور از نور، خدای حقیقی از خدای حقیقی، به وجود آمده و نه آفریده شده، همذات با پدر است.

به واسطۀ او همۀ موجودات آفریده شدند، همۀ موجوداتی که روی زمین و در آسمانند.

او به خاطر ما انسان‌ها و برای نجات و رستگاری ما از آسمان فرود آمد، جسم گردید، و انسان شد.

او رنج کشید و روز سوم برخاست و به آسمان‌ها صعود کرد.

او برای داوری زندگان و مردگان مجدداً بازخواهد گشت.

و نیز به روح القدس ایمان داریم.

اما کلیسای مقدس کاتولیک و رسولان، کسانی را که سخنان زیر را می‌گویند لعنت می‌کند: «زمانی بوده که پسر وجود نداشته است.» و «او وجود نداشته و بعد به وجود آمده است.» و «او از نیستی به وجود آمده است.» و نیز کلیسای کاتولیک کسانی را لعنت می‌کند که بر این باورند که وجود او از ماهیت یا وجودی به جز ماهیت یا وجود پدر ناشی شده است و یا اینکه او تغییرپذیر بوده و در معرض دگرگونی و تبدیل است. ..

این آغازگر وحدت الاهیاتی کلیساهای شرق و غرب بود.