میکائیل
این صفحه بخشی از دانشنامه کتاب مقدس است؛ مرجعی کامل برای واژه‌یاب کتاب مقدس، لغت‌یاب کتاب مقدس و منابع کاربردی کتاب مقدس.
میکائیل
نام میکائیل ریشه در زبان‌های باستانی کتاب مقدس دارد و به معنای پرسشی کیست مانند خدا؟ است که بر برتری خداوند تأکید می‌کند. این نام در متون عبری و یونانی ظاهر می‌شود و نشان‌دهنده جایگاه او به عنوان یکی از فرشتگان برجسته است.
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | מִיכָאֵל (از מִי כָּאֵל، به معنای کیست مانند خدا؟) | میخائیل |
| یونانی | Μιχαήλ (از می کا ال، به معنای کیست مانند خدا؟) | میخائل |
| آرامی | دانشنامه کتاب مقدس نتوانست ریشه مستقیم مستند در در کتاب مقدس در زبان آرامی بیابد در حال حاضر | نامعمول |
حضور در کتاب مقدس
میکائیل در عهد قدیم به عنوان رئیس فرشتگان و محافظ قوم اسرائیل توصیف شده است.[۱] او در نبردهای آسمانی علیه نیروهای مخالف شرکت می‌کند و به عنوان تنها کسی که در کنار دانیال ایستاده، معرفی می‌شود.[۲] در دوران آخرالزمان، میکائیل به عنوان محافظ قوم برمی‌خیزد.[۳] در عهد جدید، او در جدال بر سر بدن موسی با شیطان ظاهر می‌شود و به جای نفرین، به داوری خداوند اشاره می‌کند.[۴] همچنین، در نبرد آسمانی نهایی، میکائیل و فرشتگانش علیه اژدها و نیروهایش می‌جنگند و پیروز می‌شوند.[۵]
نقش تاریخی یا الاهیاتی
میکائیل اغلب به عنوان رهبر سپاه آسمانی و حامی کلیسا برجسته است و تنها اجراکننده منصوب‌شده توسط خدا است.