نبی
نبی
نبی در کتاب مقدس به شخصی اشاره دارد که از سوی خداوند پیامی دریافت کرده و موظف است آن را به مردم یا قوم خود ابلاغ کند.
ریشه‌شناسی
واژه نبی در کتاب مقدس از ریشه‌های زبانی عبری، یونانی و آرامی گرفته شده است:
| زبان | ریشه |
|---|---|
| عبری | נָבִיא (نَبی) |
| یونانی | προφήτης (پروفِتِس) |
| آرامی | נְבִיא (نِبی) |
- ریشه عبری נָבִיא (Nāḇî) از فعل נָבָא (nāvā) گرفته شده که به معنای اعلان کردن با الهام الهی یا سخن گفتن به نمایندگی از خدا است. این فعل در عبری باستان گاهی با مفهوم جوشیدن یا فوران کردن نیز همراه بوده که نشان‌دهنده دریافت الهام الهی به‌صورت پویا و قدرتمند است.
- در یونانی عهد جدید، واژه προφήτης (Prophētēs) از ترکیب προ- (به معنای پیش یا به نمایندگی) و φημί (به معنای سخن گفتن) تشکیل شده که به معنای کسی که به نمایندگی از خدا سخن می‌گوید است.
- در آرامی، واژه נְבִיא (Nĕḇî) مشابه عبری است و در متون آرامی کتاب مقدس مانند بخش‌هایی از دانیال به کار رفته است.
نقش‌های نبی در کتاب مقدس
نبیان در کتاب مقدس وظایف متعددی دارند که در متون عهد قدیم و عهد جدید به‌وضوح دیده میشود. این نقش‌ها شامل موارد زیر است:
پیام‌رسانی الهی
نبیان به‌عنوان سخنگویان خداوند عمل می‌کنند و پیام‌های او را به قوم اسرائیل یا دیگر اقوام ابلاغ می‌کنند. این پیام‌ها ممکن است شامل دستورات، هشدارها یا وعده‌های خداوند باشد. به‌عنوان مثال، اشعیا پیام خداوند را به قوم یهودا ابلاغ کرد [۱].
دعوت به توبه
یکی از وظایف اصلی نبیان، دعوت قوم به توبه و بازگشت به سوی خداوند است. ارمیا به قوم اسرائیل هشدار داد که از گناهان خود دست بکشند و به خدا بازگردند [۲].
پیشگویی
نبیان گاهی آینده را پیش‌بینی کرده یا وعده‌های آینده را اعلام می‌کردند. این پیشگویی‌ها ممکن بود به رویدادهای نزدیک یا دور، مانند آمدن مسیحا، مربوط باشد. به‌عنوان مثال، شعیا نبی | اشعیا]] از تولد عیسی مسیح پیشگویی کرد [۳].
میانجی‌گری
نبیان گاهی به‌عنوان میانجی میان خدا و قوم عمل می‌کردند و برای قوم نزد خداوند شفاعت می‌کردند. موسی نمونه بارز این نقش است که برای قوم اسرائیل پس از گناه گوساله طلایی شفاعت کرد [۴].
هدایت و اصلاح
نبیان با انتقاد از انحرافات اخلاقی و دینی، قوم را به سوی عدالت و پرستش حقیقی هدایت می‌کردند. عاموس به قوم اسرائیل فرمان داد که عدالت و انصاف را جاری کنند [۵].
در عهد جدید، عیسی مسیح به‌عنوان نبی، کاهن و پادشاه معرفی میشود که نقش نبوتی او در اعلام پادشاهی خدا و آموزش اراده الهی برجسته است [۶].
نبی در عهد جدید
عطای نبوت به‌عنوان یکی از عطایای روح‌القدس معرفی میشود [۷].