اَبا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۶

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

ابا

ابا در کتاب مقدس به معنای پدر است و در متون مسیحی، به‌ویژه در عهد جدید، به دلیل کاربردش در اشاره به رابطه صمیمی میان ایمانداران و خدا، اهمیتی الاهیاتی ویژه دارد. این واژه در زبان آرامی و زبان عبری ریشه دارد و در گفتار عیسی مسیح به کار رفته است تا رابطه نزدیک و محبت‌آمیز با خدا را نشان دهد.

ریشه‌شناسی

ابا (به آرامی: ܐܒܐ، به عبری: אָבָא) از ریشه سامی اب به معنای پدر گرفته شده است. این واژه در زبان آرامی، که در زمان عیسی مسیح زبان محاوره‌ای رایج در فلسطین بود، به کار می‌رفت و نشان‌دهنده رابطه‌ای صمیمی و خانوادگی با پدر است. برخلاف واژه عبری اب که رسمی‌تر است، ابا لحنی محبت‌آمیز و نزدیک دارد، مشابه بابا در زبان پارسی امروزی.^[۱]

زبان	ریشه	تلفظ به فارسی
عبری	אָבָא	آوا
یونانی	Ἀββᾶ	ابا
آرامی	ܐܒܐ	ابا

در زبان پارسی، «ابا» به همان صورت آرامی حفظ شده است. در برخی متون عربی، معادل أبا به کار می‌رود، اما در پارسی کتاب مقدس، ابا به دلیل نزدیکی به تلفظ آرامی ترجیح داده می‌شود و صحیح‌تر است.

کاربرد در عهد جدید

جستجوی دانشنامه کتاب مقدس این نتیجه را دارد که ابا در عهد جدید سه بار به کار رفته است، که همگی در زمینه‌هایی با اهمیت الاهیاتی عمیق هستند:

در مرقس فصل ۱۴ آیه ۳۶، عیسی در باغ جتسیمانی خدا را ابا، ای پدر خطاب می‌کند.^[۲]
در رساله به رومیان فصل ۸ آیه ۱۵، پولس رسول می‌نویسد: ابا، ای پدر.^[۳] این آیه بر رابطه فرزندخواندگی ایمانداران با خدا تأکید دارد.
در رساله به غلاطیان فصل ۴ آیه ۶، پولس رسول می‌نویسد: ابا، ای پدر.^[۴] این آیه نیز به نقش روح‌القدس در ایجاد رابطه صمیمی میان ایمانداران و خدا اشاره دارد.

پانویس

↑ Jeremias, Joachim. The Prayers of Jesus. SCM Press, 1967.
↑ مرقس فصل ۱۴ آیه ۳۶
↑ رساله به رومیان فصل ۸ آیه ۱۵
↑ رساله به غلاطیان فصل ۴ آیه ۶

[Jeremias-1] Jeremias, Joachim. The Prayers of Jesus. SCM Press, 1967.

[2] مرقس فصل ۱۴ آیه ۳۶

[3] رساله به رومیان فصل ۸ آیه ۱۵

[4] رساله به غلاطیان فصل ۴ آیه ۶

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-== ابا (لقب آرامی) ==
+{{واژه}}
-'''اَبّا''' (به [[آرامی]]: 𐤀𐤁𐤀) یک لقب آرامی به معنای «پدر» است که در [[عهد جدید]] مسیحی سه بار بهکار رفته و نشاندهنده رابطه نزدیک و صمیمی با خداست.<ref name="TDNT">{{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی=Kittel |نام=Gerhard |ویرایش= |دانشنامه=[[Theological Dictionary of the New Testament]] |ناشر= |سال=1964 |شابک= |زبان=en | جلد=۱ | صفحه=۵۲-۵۵}}</ref>
-=== کاربرد در کتاب مقدس ===
+== ابا ==
-این واژه در سه جای [[عهد جدید]] ذکر شده است:
+'''ابا''' در [[کتاب مقدس]] به معنای پدر است و در متون مسیحی، به‌ویژه در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، به دلیل کاربردش در اشاره به رابطه صمیمی میان [[ایمانداران]] و [[خداوند|خدا]]، اهمیتی الاهیاتی ویژه دارد. این واژه در [[زبان آرامی]] و [[زبان عبری]] ریشه دارد و در گفتار [[عیسی]] [[مسیح]] به کار رفته است تا رابطه نزدیک و محبت‌آمیز با [[پدر|خدا]] را نشان دهد.
-==== مرقس ۱۴:۳۶ ====
+== ریشه‌شناسی ==
-{{نقل قول|«پس گفت: “یا اَبا، پدر، همهچیز نزد تو ممکن است. این پیاله را از من بگذران، لیکن نه به خواهش من بلکه به ارادهٔ تو.”»|[[انجیل مرقس]] ۱۴:۳۶}}
+ابا (به آرامی: ܐܒܐ، به عبری: אָבָא) از ریشه سامی اب به معنای پدر گرفته شده است. این واژه در [[زبان آرامی]]، که در زمان [[عیسی]] [[مسیح]] زبان محاوره‌ای رایج در [[فلسطین]] بود، به کار می‌رفت و نشان‌دهنده رابطه‌ای صمیمی و خانوادگی با پدر است. برخلاف واژه عبری اب که رسمی‌تر است، ابا لحنی محبت‌آمیز و نزدیک دارد، مشابه بابا در زبان پارسی امروزی.<ref name="Jeremias">Jeremias, Joachim. ''The Prayers of Jesus''. SCM Press, 1967.</ref>
-==== رومیان ۸:۱۵ ====
+<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;">
-{{نقل قول|«زیرا روح بندگی را نیافتهاید تا باز ترسان شوید، بلکه روح پسرخواندگی را یافتهاید که به واسطهٔ آن ندا میکنیم: “اَبّا، ای پدر!”»|[[نامه به رومیان]] ۸:۱۵}}
+  <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;">
+    <tr>
+      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th>
+      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th>
+      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">تلفظ به فارسی</th>
+    </tr>
+    <tr>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">אָבָא</td>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آوا</td>
+    </tr>
+    <tr>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Ἀββᾶ</td>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">ابا</td>
+    </tr>
+    <tr>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آرامی</td>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">ܐܒܐ</td>
+      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">ابا</td>
+    </tr>
+  </table>
+</div>
-==== غلاطیان ۴:۶ ====
+در زبان پارسی، «ابا» به همان صورت آرامی حفظ شده است. در برخی متون عربی، معادل أبا به کار می‌رود، اما در پارسی کتاب مقدس، ابا به دلیل نزدیکی به تلفظ آرامی ترجیح داده می‌شود و صحیح‌تر است.
-{{نقل قول|«اما چون پسر هستید، خدا روح پسر خود را در دلهای شما فرستاده است که ندا میکند: “اَبّا، ای پدر!”»|[[نامه به غلاطیان]] ۴:۶}}
-=== اهمیت الهیاتی ===
+== کاربرد در عهد جدید ==
-استفاده از این واژهٔ آرامی در متون یونانی عهد جدید (با حفظ تلفظ اصلی) نشاندهندهٔ اهمیت این مفهوم در الهیات مسیحی است که بر رابطهٔ فرزندوارۀ ایمانداران با خدا تأکید دارد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= Dunn |نام=James D. G. |کتاب=The Theology of Paul the Apostle |ناشر=Eerdmans |سال=1998 |شابک=978-0802838448 |صفحه=۲۵۷-۲۶۰ |زبان=en}}</ref>
+جستجوی دانشنامه کتاب مقدس این نتیجه را دارد که ابا در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] سه بار به کار رفته است، که همگی در زمینه‌هایی با اهمیت الاهیاتی عمیق هستند:
-== منابع ==
+* در [[انجیل به قلم مرقس فصل 14|مرقس فصل ۱۴ آیه ۳۶]]، عیسی در باغ جتسیمانی خدا را ابا، ای پدر خطاب می‌کند.<ref>[[انجیل به قلم مرقس فصل 14|مرقس فصل ۱۴ آیه ۳۶]]</ref>
-{{پانویس}}
+* در [[رساله به رومیان فصل 8|رساله به رومیان فصل ۸ آیه ۱۵]]، پولس رسول می‌نویسد: ابا، ای پدر.<ref>[[رساله به رومیان فصل 8|رساله به رومیان فصل ۸ آیه ۱۵]]</ref> این آیه بر رابطه فرزندخواندگی [[ایمانداران]] با خدا تأکید دارد.
+* در [[رساله به غلاطیان فصل 4|رساله به غلاطیان فصل ۴ آیه ۶]]، پولس رسول می‌نویسد: ابا، ای پدر.<ref>[[رساله به غلاطیان فصل 4|رساله به غلاطیان فصل ۴ آیه ۶]]</ref> این آیه نیز به نقش [[روح‌القدس]] در ایجاد رابطه صمیمی میان [[ایمانداران]] و [[پدر|خدا]] اشاره دارد.
-[[رده:واژههای آرامی]]
+== پانویس ==
-[[رده:مفاهیم مسیحیت]]
+<div style="font-size:90%; margin-top:10px;">
-[[رده:عهد جدید]]
+<references />
+</div>
+[[رده:واژه کتاب مقدس]]
+[[رده:واژه نامه کتاب مقدس]]