برکت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
== | == برکت == | ||
برکت در [[کتاب مقدس]] مفهومی بنیادین دارد که به [[فیض]]، خیر الهی اشاره می‌کند. این واژه در زبان‌های اصلی [[کتاب مقدس]] (عبری، آرامی، و یونانی) معانی متعددی را منتقل می‌کند که به نعمت‌های مادی، معنوی، و الاهیاتی مرتبط است. | |||
=== | <div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;"> | ||
<table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;"> | |||
<tr> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th> | |||
<th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">تلفظ به فارسی</th> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">عبری</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">בְּרָכָה </td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">بِراخا</td> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">εὐλογία </td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">اِئولوگیا</td> | |||
</tr> | |||
<tr> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">آرامی</td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">בִּרְכָּתָא </td> | |||
<td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">بِرخاتا</td> | |||
</tr> | |||
</table> | |||
</div> | |||
== کاربرد در کتاب مقدس == | |||
در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]]، واژه عبری بِراخا به معنای نعمت، یا دعای خیر به کار رفته است. این واژه اغلب در اشاره به [[فیض]] خداوند، مانند وعده‌های خدا به [[ابراهیم]] یا برکت‌های [[کاهن|کاهنان]] برای [[قوم اسرائیل]]، دیده می‌شود.<ref>[[پیدایش فصل 12|پیدایش فصل ۱۲ آیه ۲]]</ref><ref name="numbers">[[اعداد فصل 6|اعداد فصل ۶ آیه ۲۴-۲۶]]</ref> در برخی موارد، بِراخا به معنای ستایش یا سپاس از خدا نیز استفاده شده است.<ref>[[مزامیر فصل 103|مزامیر فصل ۱۰۳ آیه ۱]]</ref> | |||
در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، واژه یونانی اِئولوگیا به معنای برکت یا ستایش به کار می‌رود و معمولاً به نعمت‌های معنوی یا الهی اشاره دارد، مانند برکت ناشی از [[ایمان]] به [[مسیح]].<ref>[[رساله به افسسیان فصل 1|رساله به افسسیان فصل ۱ آیه ۳]]</ref> این واژه همچنین دررساله پولس به قرنتیان، به کار رفته است.<ref>[[رساله اول به قرنتیان فصل 10|رساله اول به قرنتیان فصل ۱۰ آیه ۱۶]]</ref> | |||
== اهمیت تاریخی و الاهیاتی == | |||
مفهوم برکت در کتاب مقدس نه‌تنها به نعمت‌های مادی مانند فراوانی محصول یا فرزندان، بلکه به رابطه معنوی با [[خداوند|خدا]] اشاره دارد. در سنت یهودی، برکت کاهنی (مانند دعای هارونی) جایگاه ویژه‌ای دارد و نمادی از لطف و حمایت الهی است.<ref name="numbers"/> در الاهیات مسیحی، برکت به‌عنوان هدیه‌ای الهی تلقی می‌شود که از طریق [[عیسی]] [[مسیح]] به ایمانداران اعطا می‌گردد.<ref>[[رساله به غلاطیان فصل 3|رساله به غلاطیان فصل ۳ آیه ۱۴]]</ref> این مفهوم در هر دو سنت یهودی و مسیحی، به وحدت بین خدا و قومش تأکید دارد. | |||
=== | ==پانویس== | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۴۶
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
برکت
برکت در کتاب مقدس مفهومی بنیادین دارد که به فیض، خیر الهی اشاره می‌کند. این واژه در زبان‌های اصلی کتاب مقدس (عبری، آرامی، و یونانی) معانی متعددی را منتقل می‌کند که به نعمت‌های مادی، معنوی، و الاهیاتی مرتبط است.
| زبان | ریشه | تلفظ به فارسی |
|---|---|---|
| عبری | בְּרָכָה | بِراخا |
| یونانی | εὐλογία | اِئولوگیا |
| آرامی | בִּרְכָּתָא | بِرخاتا |
کاربرد در کتاب مقدس
در عهد قدیم، واژه عبری بِراخا به معنای نعمت، یا دعای خیر به کار رفته است. این واژه اغلب در اشاره به فیض خداوند، مانند وعده‌های خدا به ابراهیم یا برکت‌های کاهنان برای قوم اسرائیل، دیده می‌شود.[۱][۲] در برخی موارد، بِراخا به معنای ستایش یا سپاس از خدا نیز استفاده شده است.[۳]
در عهد جدید، واژه یونانی اِئولوگیا به معنای برکت یا ستایش به کار می‌رود و معمولاً به نعمت‌های معنوی یا الهی اشاره دارد، مانند برکت ناشی از ایمان به مسیح.[۴] این واژه همچنین دررساله پولس به قرنتیان، به کار رفته است.[۵]
اهمیت تاریخی و الاهیاتی
مفهوم برکت در کتاب مقدس نه‌تنها به نعمت‌های مادی مانند فراوانی محصول یا فرزندان، بلکه به رابطه معنوی با خدا اشاره دارد. در سنت یهودی، برکت کاهنی (مانند دعای هارونی) جایگاه ویژه‌ای دارد و نمادی از لطف و حمایت الهی است.[۲] در الاهیات مسیحی، برکت به‌عنوان هدیه‌ای الهی تلقی می‌شود که از طریق عیسی مسیح به ایمانداران اعطا می‌گردد.[۶] این مفهوم در هر دو سنت یهودی و مسیحی، به وحدت بین خدا و قومش تأکید دارد.