یوغ
یوغ
یوغ در کتاب مقدس به‌صورت استعاری و تحت‌اللفظی برای اشاره به ابزار کشاورزی یا مفاهیم الاهیاتی مانند اسارت، شریعت، و شاگردی به کار رفته است.
کاربرد در کتاب مقدس
عهد قدیم
در عهد قدیم، واژه عبری עֹל (ʿōl) به ابزار چوبی‌ای اشاره دارد که برای اتصال دو حیوان (معمولاً گاو) به‌منظور شخم‌زدن یا حمل بار استفاده می‌شد. به‌صورت استعاری، این واژه برای توصیف اسارت و سلطه به کار رفته است، مانند یوغ فرعون بر قوم اسرائیل.[۱] همچنین، یوغ گاه به معنای بار مسئولیت یا سختی‌های زندگی است.[۲]
عهد جدید
در عهد جدید، واژه یونانی ζυγός (zygós) هم به معنای تحت‌اللفظی (ابزار کشاورزی) و هم به‌صورت استعاری به کار رفته است. این واژه در دو مفهوم اصلی دیده می‌شود:
- یوغ شریعت: به بار سنگین احکام شریعت موسی اشاره دارد که برای ایمانداران دشوار بود.[۳]
- یوغ مسیح: عیسی یوغ خود را نیکو و سبک توصیف می‌کند که به معنای پذیرش شاگردی او و یافتن آرامش روحانی است.[۴]
اهمیت تاریخی یا الاهیاتی
یوغ در کتاب مقدس نمادی از رابطه انسان با اقتدار الهی یا بشری است. در عهد قدیم، یوغ اغلب به اسارت یا بار سنگین اشاره دارد، درحالی‌که در عهد جدید، یوغ مسیح به‌عنوان راهی برای رهایی از بار گناه معرفی می‌شود. در الاهیات مسیحی، پذیرش یوغ مسیح به معنای تسلیم شدن به تعالیم او و تجربه آزادی و آرامش در رابطه با خداست. این مفهوم در تقابل با یوغ شریعت قرار می‌گیرد که به‌عنوان باری سنگین تلقی می‌شد.[۴]