جذام

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

دکمه

جذام

جذام، در زبان‌های عبری و یونانی کتاب مقدس با واژه‌هایی خاص به کار رفته است، در متون کتاب مقدس به بیماری‌هایی اشاره دارد که عموماً با علائم پوستی و ناتوانی‌های جسمانی همراه بوده‌اند. این واژه در عهد قدیم و عهد جدید به کار رفته است.

ریشه‌شناسی

واژه جذام در زبان فارسی معادل اصطلاحاتی است که در متون عبری و یونانی کتاب مقدس به کار رفته‌اند.

• عبری (צָרַעַת): واژه عبری تزارَعَت به معنای بیماری پوستی یا حالتی است که معمولاً با لکه‌های غیرطبیعی روی پوست، لباس یا حتی دیوارهای خانه همراه بود. این واژه در عهد قدیم، به‌ویژه در کتاب لاویان، به بیماری‌هایی اشاره دارد که ممکن است شامل جذام مدرن نباشد، بلکه طیف وسیعی از بیماری‌های پوستی را در بر می‌گرفت. ریشه این واژه به معنای آسیب دیدن یا مبتلا شدن است و بار الاهیاتی سنگینی دارد، زیرا اغلب با ناپاکی تشریفاتی مرتبط بود.

• یونانی (λέπρα): در عهد جدید، واژه یونانی «لِپرا» به بیماری جذام یا بیماری‌های پوستی مشابه اشاره دارد. این واژه از ریشه‌ای گرفته شده که به معنای پوسته‌پوسته شدن یا فلس‌دار شدن است و به وضوح به بیماری‌های پوستی شدید اشاره دارد.

کاربرد در کتاب مقدس

عهد قدیم

• در عهد قدیم، تزارَعَت نه تنها به بیماری جسمانی، بلکه به ناپاکی تشریفاتی اشاره دارد. در کتاب لاویان، قوانین دقیقی برای تشخیص، قرنطینه و طهارت افراد مبتلا به تزارَعت ذکر شده است.

1. مریم، خواهر موسی: به دلیل نافرمانی، به تزارَعت مبتلا شد و سپس با دعای موسی شفا یافت.
2. نعمان سوری: نعمان، سردار ارتش آرام، توسط الیشع نبی از جذام شفا یافت.

عهد جدید

• در عهد جدید، لِپرا به بیماری‌های پوستی شدیدی اشاره دارد که احتمالاً شامل جذام مدرن نیز می‌شود. عیسی مسیح بارها افراد مبتلا به جذام را شفا داد، که این شفا نه تنها نشانه قدرت خداوندی او بود، بلکه نشان‌دهنده رحمت خدا و بازگرداندن فرد به جامعه بود.

1. شفای یک جذامی: عیسی با لمس یک جذامی، او را شفا داد و او را به کاهن فرستاد تا طهارت تشریفاتی‌اش تأیید شود.
2. شفای ده جذامی: عیسی ده نفر مبتلا به جذام را شفا داد، اما تنها یکی از آنها برای شکرگزاری بازگشت.

پانویس