حزقیال
حزقیال
حزقیال یکی از پیامبران برجسته عهد قدیم است که به‌عنوان کاهن و نبی خدا در میان قوم اسرائیل در تبعید بابل خدمت کرد.
ریشه‌شناسی و معنا
نام «حزقیال» ریشه عبری دارد و به معنای «خدا تقویت می‌کند» یا «خدا قوت می‌بخشد» است. این نام از ترکیب دو واژه عبری «חָזַק» (حازَق، به معنای «قوی بودن» یا «تقویت کردن») و «אֵל» (اِل، به معنای «خدا») تشکیل شده است.[۱]
| زبان | ریشه | تلفظ |
|---|---|---|
| عبری | יְחֶזְקֵאל (یِخِزْقِیئِل) | Yehezqel |
| یونانی | Ἰεζεκιήλ (ایِزِکیئیل) | Iezekiēl |
| آرامی | نامعلوم | نامعلوم |
روابط خانوادگی یا نسب‌شناسی
حزقیال پسر بوزی بود و از خاندان کاهنان به شمار می‌رفت.[۲] اطلاعات بیشتری در مورد روابط خانوادگی او، مانند نام همسر یا فرزندان، در کتاب مقدس ذکر نشده است. او از قوم اسرائیل و احتمالاً از قبیله لاوی بود، با توجه به جایگاه کاهنی‌اش.
نقش در کتاب مقدس
حزقیال به‌عنوان نبی و کاهن در زمان تبعید قوم اسرائیل به بابل خدمت کرد. او در سال پنجم تبعید یهویاکین، پادشاه یهودا، به پیامبری فراخوانده شد.[۳] خداوند از طریق او پیام‌هایی درباره داوری بر گناهان اسرائیل، امید به بازگشت و تجدید پیمان با خدا، و رؤیاهایی از جلال خدا و معبد آینده به قوم ابلاغ کرد.[۴][۵][۶] او همچنین به‌طور نمادین اعمال پیامبرانه‌ای انجام داد تا پیام خدا را به قوم منتقل کند.[۷]
اشارات در عهد جدید
نام حزقیال به‌صورت مستقیم در عهد جدید ذکر نشده است. با این حال، برخی از مفاهیم و تصاویر کتاب حزقیال، مانند رؤیای موجودات زنده و عرش خدا، با توصیفات مشابه در مکاشفه یوحنا دیده میشود.[۸] این ارتباطات به‌طور غیرمستقیم به اهمیت رؤیاهای حزقیال در تاریخ نجات اشاره دارند.
نام‌های مترادف یا اشکال دیگر
- عبری: יְחֶזְקֵאל (یِخِزْقِیئِل) - یونانی: Ἰεζεκιήλ (ایِزِکیئیل) - لاتین: Ezechiel - فارسی: حزقیال