عبری
عبری: زبان، تاریخ و کاربردهای الهیاتی
زبان عبری (به عبری: עברית، تلفظ: «عِوْریت») یکی از کهن‌ترین زبان‌های خانواده زبان‌های سامی است که قدمت آن به بیش از ۳۰۰۰ سال می‌رسد. این زبان نه تنها به عنوان زبان مقدس در متون یهودیت (مانند تورات و تلمود) مورد استفاده قرار گرفته، بلکه پس از احیا در قرن نوزدهم، امروزه به عنوان زبان رسمی اسرائیل کاربرد دارد.
تاریخچه
- عبری باستان (تا حدود ۲۰۰ پس از میلاد): زبان اصلی متون مقدس یهودی و بخش‌هایی از عهد عتیق.
- عبری میانه (دوره تلمودی): مورد استفاده در میشنا و متون ربانی.
- عبری مدرن (از قرن ۱۹): احیا شده توسط الیعزر بن‌یهودا و تبدیل به زبان گفتاری در اسرائیل.
کاربرد در الهیات
در یهودیت
- تورات و نوییم (کتاب‌های پیامبران): متون اصلی عبری هستند و تفسیر آن‌ها (هرمنوتیک) پایه‌ای برای الهیات یهودی است.
- کابالا (عرفان یهودی): متون کلیدی مانند زوهر به عبری و آرامی نوشته شده‌اند.
در مسیحیت
- عهد عتیق مسیحی‌ها مستقیماً از عبری ترجمه شده است.
- دانشگاه‌های مسیحی اغلب عبری را به عنوان بخشی از برنامه‌های الهیات کتاب مقدس تدریس می‌کنند.
دانشگاه‌های پیشرو در مطالعات عبری و الهیات
| دانشگاه | کشور | برنامه‌های شاخص | منابع |
|---|---|---|---|
| دانشگاه عبری اورشلیم | اسرائیل | * کارشناسی ارشد در زبان‌های سامی
| |
| دانشگاه هاروارد (مدرسه الهیات) | آمریکا | * برنامه عبری کتاب مقدسی
| |
| دانشگاه آکسفورد (مرکز مطالعات یهودی) | بریتانیا | * تاریخ تفکر یهودی
| |
| دانشگاه توبینگن (مؤسسه الهیات پروتستان) | آلمان | * نقد عهد عتیق
|
منابع معتبر
کتاب‌ها
مقالات آکادمیک
منابع آنلاین
- پایگاه JSTOR (برای دسترسی به مقالات الهیاتی)
- کتابخانه دیجیتال سفاریا (متون عبری با ترجمه)