ابگتا
اَبَگْتا
اَبَگْتا (به آرامی: אַבְגְּתָא) یکی از خواجه‌سرایان دربار پادشاه اخشورش (احتمالاً خشایارشا) بود که در کتاب اِستِر در عهد عتیق به او اشاره شده است. او به عنوان یکی از هفت خواجه‌سرایی معرفی می‌شود که به دستور پادشاه برای خدمت به ملکه استر فرستاده شدند (استر ۱:۱۰). نقش او در روایت کتاب استر، هرچند کوتاه، نشان‌دهنده ساختار دربار شاهنشاهی ایران در دوره هخامنشی و اهمیت خواجه‌سرایان در نظام اداری آن دوران است.
ریشه‌شناسی و نام‌شناسی
نام "اَبَگْتا" ریشه در زبان آرامی دارد و احتمالاً از ریشه‌های ایرانی نیز تأثیر پذیرفته است. در منابع مختلف، این نام به صورت‌های متفاوتی ثبت شده است:
| زبان | نگارش | ریشه | معنا | شواهد | منبع |
|---|---|---|---|---|---|
| آرامی | אַבְגְּתָא | از ریشه ایرانی-آرامی | احتمالاً به معنای "هدیه‌دهنده" یا "خادم وفادار" | کتاب استر ۱:۱۰ | الگو:Harvard citation no brackets |
| فارسی باستان | Abagâta | احتمالاً مرتبط با "بَغ" (خدا) | "برگزیده خدا" | کتیبه‌های هخامنشی | الگو:Harvard citation no brackets |
زندگینامه تحلیلی
اطلاعات دقیقی درباره زندگی شخصی اَبَگْتا در دسترس نیست، اما او در کتاب استر به عنوان یکی از خواجه‌سرایان مورد اعتماد پادشاه معرفی شده است. در آن دوران، خواجه‌سرایان نقش مهمی در اداره امور داخلی دربار و ارتباط بین پادشاه و دیگر مقامات داشتند.
| نسبت | نام | توضیحات | آیهٔ مربوط |
|---|---|---|---|
| پادشاه | اخشورش (خشایارشا) | اَبَگْتا به دستور او خدمت می‌کرد | استر ۱:۱۰ |
تحلیل تبارشناسی
تبار اَبَگْتا مشخص نیست، اما با توجه به نقش خواجه‌سرایان در دربار هخامنشی، احتمالاً او از خانواده‌ای با اصالت ایرانی یا از اسیران جنگی بود که به دربار راه یافته بود. خواجه‌سرایان در آن دوران معمولاً از میان غیرایرانیان انتخاب می‌شدند تا وفاداری مطلق به پادشاه داشته باشند.
مراحل زندگی
| دوره | مدت | رویدادهای کلیدی | مکان | منابع |
|---|---|---|---|---|
| خدمت در دربار | حدود ۴۸۵–۴۶۵ ق.م | خدمت به عنوان خواجه‌سرای پادشاه | شوش | الگو:Harvard citation no brackets |
الهیات مسیحی
در الهیات مسیحی، اَبَگْتا به عنوان یکی از شخصیت‌های فرعی در روایت کتاب استر شناخته می‌شود که نشان‌دهنده حاکمیت الهی بر وقایع تاریخی است. دیدگاه‌های مختلف مسیحی درباره او عمدتاً بر اساس تفسیر نقش خواجه‌سرایان در طرح کلی داستان استر است.
| سنت | نقش شخصیت | نمادشناسی | متون کلیدی | منبع |
|---|---|---|---|---|
| پروتستان | خدمت‌گذار بی‌نام | وفاداری در سکوت | استر ۱:۱۰ | الگو:Harvard citation no brackets |
| کاتولیک | نماد نظم الهی | ابزار در دست خداوند | تفسیر کتاب استر | الگو:Harvard citation no brackets |
تأثیرات فرهنگی
اگرچه اَبَگْتا شخصیت محوری در کتاب استر نیست، اما حضور او در این روایت نشان‌دهنده اهمیت ساختار دربار در متون باستانی است. در هنر و ادبیات مسیحی، گاه از او به عنوان نماد خدمت بی‌چشم‌داشت یاد می‌شود.
منابع
۱. الگو:Cite book ۲. الگو:Cite book ۳. الگو:Cite book ۴. الگو:Cite book ۵. الگو:Cite book