مر
مُرّ
مُرّ ماده‌ای خوشبو و گرانبهاست که در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱۱ به‌عنوان یکی از سه هدیهٔ مغان به عیسی نوزاد ذکر شده است، در کنار طلا و کندر. مُرّ .
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه اصلی | تلفظ | معنا و توضیح |
|---|---|---|---|
| عبری | מוֹר | mōr | به‌معنای تلخ؛ صمغ خوشبو از درخت کومیفورا (Commiphora) |
| یونانی | σμύρνα | smýrna | مُرّ؛ صمغ معطر برای عطرسازی و تدفین |
| آرامی | ܡܪܐ | marrā | تلخ، تلخی |
| فارسی میانه | mur | برگرفته از واژه‌های سامی؛ به‌معنای صمغ معطر |
جدول: کاربردهای مُرّ در سنت کتاب مقدس
| کاربرد | توضیح | منابع کتاب مقدس |
|---|---|---|
| روغن مسح مقدس | برای مسح خیمهٔ اجتماع و کاهنان | خروج فصل ۳۰ |
| تدفین مردگان | آماده‌سازی بدن برای دفن (مثال: عیسی) | یوحنا فصل ۱۹ |
| نشانهٔ سلطنت و ثروت | در میان هدیه‌های شاهانه و عاشقانه | مزامیر ۴۵، غزل غزل های سلیمان فصل ۱ |
| داروی بی‌هوش‌کننده | به شکل ترکیب با شراب برای کاهش درد | مرقس فصل ۱۵ |
تحلیل نمادین
در سنت مسیحی، مُرّ نمادی از رنج، مرگ و تدفین است. برخلاف طلا (نشانه سلطنت) و کندر (نشانه الوهیت و پرستش)، مُرّ نشان‌دهندهٔ مرگ پیش‌روی مسیح است. این تفسیر در متون پدران کلیسا از جمله اریجن (قرن سوم میلادی) مطرح شده‌است.[۱]
تحلیل تاریخی-فرهنگی
| زمینه فرهنگی | کاربرد تاریخی |
|---|---|
| مصر باستان | استفاده در مومیایی‌سازی اجساد[۲] |
| شبه‌جزیره عربستان | تجارت گسترده مُرّ در کاروان‌ها[۳] |
| امپراتوری روم | بخشی از داروهای آرام‌بخش و بخورهای معابد[۴] |
یادداشت‌ها
- در یوحنا فصل ۱۹، مُرّ یکی از دو ماده‌ای است که برای تدفین عیسی همراه با نیکودیموس استفاده می‌شود.
- واژهٔ یونانی σμύρνα (smýrna) در نسخه‌های یونانی عهد جدید آمده‌است که در لاتین به "myrrha" و در فارسی به "مُرّ" ترجمه شده‌است.
منابع کتاب مقدسی
- انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱۱
- مرقس فصل ۱۵ آیه ۲۳
- خروج فصل ۳۰ آیه ۲۳
- غزل غزل‌ها فصل ۵ آیه ۵
- غزل غزل‌ها فصل ۱ آیه ۱۳
- امثال فصل ۷ آیه ۱۷
- استر فصل ۲ آیه ۱۲
- یوحنا فصل ۱۹ آیه ۳۹
- مزامیر فصل ۴۵ آیه ۸
- پیدایش فصل ۳۷ آیه ۲۵