مر
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
مُر
مُر واژه‌ای پارسی است که در کتاب مقدس به صمغ معطر درخت Commiphora اشاره دارد و به‌ویژه در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱۱ به‌عنوان یکی از هدایای مجوسیان به عیسی مسیح ذکر شده است. مُر در متون مقدس نماد رنج، مرگ و تدفین است و به قربانی شدن مسیح اشاره دارد.
ریشه‌شناسی
| زبان | ریشه | تلفظ |
|---|---|---|
| عبری | מֹר (mor) | Mor |
| یونانی | σμύρνα (smurna) | Smur-na |
| آرامی | מִירָא (mira) | Mi-ra |
- عبری: «מֹר» (mor) به معنای تلخ است، که به طعم تلخ صمغ مُر اشاره دارد.[۱]
- یونانی: σμύρνα (smurna) از ریشه سامی به معنای صمغ معطر تلخ گرفته شده است.[۲]
- پارسی: مُر واژه‌ای پارسی از فارسی میانه است و به صمغ معطر درخت Commiphora اشاره دارد.
مُر در کتاب مقدس
مُر در کتاب مقدس نماد رنج، مرگ و تدفین است. در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱۱، هدیه مُر به عیسی مسیح، به قربانی شدن و مرگ او بر صلیب اشاره دارد.[۳] همچنین در انجیل به قلم یوحنا فصل ۱۹ آیه ۳۹، مُر برای تدفین مسیح استفاده شد، که نشان‌دهنده نقش آن در آیین‌های کفن و دفن است.[۴]