کندر
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
کُندُر
کُندُر واژه‌ای پارسی است که در کتاب مقدس به صمغ معطر درخت Boswellia اشاره دارد و در آیین‌های پرستشی و به‌عنوان نماد نیایش و مقام کاهنانه به کار می‌رفت. این واژه به‌ویژه در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱۱ به‌عنوان یکی از هدایای مجوسیان به عیسی مسیح ذکر شده و نماد نقش کاهنانه اوست.
ریشه‌شناسی
| زبان | ریشه | تلفظ |
|---|---|---|
| عبری | לְבוֹנָה (levonah) | Le-vo-nah |
| یونانی | λίβανος (libanos) | Li-ba-nos |
| آرامی | לְבוֹנְתָא (levonta) | Le-von-ta |
- عبری**: לְבוֹנָה (levonah) از ریشه לָבָן (سفید) به رنگ دود بخور اشاره دارد.[۱]
- یونانی: «λίβανος (libanos) به معنای بخور سفید، از ریشه سامی گرفته شده است.[۲]
- پارسی: کُندُر واژه‌ای پارسی از فارسی میانه است و به صمغ معطر اشاره دارد.
در کتاب مقدس
کندر در کتاب مقدس نماد پرستش و تقدس است. در عهد قدیم، بخشی از بخور مقدس معبد بود[۳] و در عهد جدید، هدیه مجوسیان به عیسی نماد مقام کاهنانه اوست.[۴] کندر تشبیهی از بالا رفتن دعای ایمانداران را نشان می‌دهد.[۵]