جذام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ۱ نسخه واردشده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{واژه}} | |||
= جذام = | = جذام = | ||
'''جذام'''، در زبان‌های عبری و یونانی کتاب مقدس با واژه‌هایی خاص به کار رفته است، در متون کتاب مقدس به بیماری‌هایی اشاره دارد که عموماً با علائم پوستی و ناتوانی‌های جسمانی همراه بوده‌اند. این واژه در عهد قدیم و عهد جدید به کار رفته است. | '''جذام'''، در زبان‌های [[زبان عبری|عبری]] و [[زبان یونانی|یونانی]] کتاب مقدس با واژه‌هایی خاص به کار رفته است، در متون [[کتاب مقدس]] به بیماری‌هایی اشاره دارد که عموماً با علائم پوستی و ناتوانی‌های جسمانی همراه بوده‌اند. این واژه در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]] و [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] به کار رفته است. | ||
== ریشه‌شناسی == | == ریشه‌شناسی == | ||
واژه جذام در زبان فارسی معادل اصطلاحاتی است که در متون عبری و یونانی کتاب مقدس به کار رفته‌اند. | واژه جذام در زبان فارسی معادل اصطلاحاتی است که در متون عبری و یونانی [[کتاب مقدس]] به کار رفته‌اند. | ||
*'''عبری (צָרַעַת)''': واژه عبری | *'''عبری (צָרַעַת)''': واژه عبری تزارَعَت به معنای بیماری پوستی یا حالتی است که معمولاً با لکه‌های غیرطبیعی روی پوست، لباس یا حتی دیوارهای خانه همراه بود. این واژه در [[کتاب مقدس - عهد قدیم|عهد قدیم]]، به‌ویژه در [[لاویان|کتاب لاویان]]، به بیماری‌هایی اشاره دارد که ممکن است شامل جذام مدرن نباشد، بلکه طیف وسیعی از بیماری‌های پوستی را در بر می‌گرفت. ریشه این واژه به معنای آسیب دیدن یا مبتلا شدن است و بار الاهیاتی سنگینی دارد، زیرا اغلب با ناپاکی تشریفاتی مرتبط بود.<ref ">[[لاویان فصل 13|لاویان فصل ۱۳ آیات ۱ تا ۵۹]]</ref> | ||
*'''یونانی (λέπρα)''': در عهد | *'''یونانی (λέπρα)''': در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]]، واژه یونانی «لِپرا» به بیماری جذام یا بیماری‌های پوستی مشابه اشاره دارد. این واژه از ریشه‌ای گرفته شده که به معنای پوسته‌پوسته شدن یا فلس‌دار شدن است و به وضوح به بیماری‌های پوستی شدید اشاره دارد.<ref>[[انجیل به قلم متی فصل 8|انجیل به قلم متی فصل ۸ آیات ۲ تا ۴]]</ref> | ||
== کاربرد در کتاب مقدس == | == کاربرد در کتاب مقدس == | ||
=== عهد قدیم === | === عهد قدیم === | ||
*در عهد قدیم، | *در عهد قدیم، تزارَعَت نه تنها به بیماری جسمانی، بلکه به ناپاکی تشریفاتی اشاره دارد. در [[لاویان|کتاب لاویان]]، قوانین دقیقی برای تشخیص، قرنطینه و طهارت افراد مبتلا به تزارَعت ذکر شده است.<ref name="lev13"> این بیماری به‌عنوان نشانه‌ای از [[گناه]] یا لعنت تلقی می‌شد، اگرچه این دیدگاه به معنای قضاوت قطعی درباره [[گناه]] فرد نبود.</ref> | ||
#'''مریم، خواهر موسی''': به دلیل نافرمانی، به تزارَعت مبتلا شد و سپس با دعای موسی شفا یافت.<ref>[[ | #'''مریم، خواهر موسی''': به دلیل نافرمانی، به تزارَعت مبتلا شد و سپس با دعای [[موسی]] [[شفا]] یافت.<ref>[[اعداد فصل 12|اعداد فصل ۱۲ آیات ۱۰ تا ۱۵]]</ref> | ||
'''نعمان سوری''': نعمان، سردار ارتش آرام، توسط الیشع نبی از جذام شفا یافت.<ref>[[ | #'''نعمان سوری''': نعمان، سردار ارتش آرام، توسط [[الیشع نبی]] از جذام شفا یافت.<ref>[[دوم پادشاهان فصل 5 |دوم پادشاهان فصل ۵ آیات ۱ تا ۱۴]]</ref> | ||
=== عهد جدید === | === عهد جدید === | ||
*در عهد جدید، | *در عهد جدید، لِپرا به بیماری‌های پوستی شدیدی اشاره دارد که احتمالاً شامل جذام مدرن نیز می‌شود. [[عیسی]] [[مسیح]] بارها افراد مبتلا به جذام را [[شفا]] داد، که این شفا نه تنها نشانه قدرت خداوندی او بود، بلکه نشان‌دهنده رحمت خدا و بازگرداندن فرد به جامعه بود. | ||
#'''شفای یک جذامی''': عیسی با لمس یک جذامی، او را شفا داد و او را به کاهن فرستاد تا طهارت تشریفاتی‌اش تأیید شود.<ref>[[ | #'''شفای یک جذامی''': [[عیسی]] با لمس یک جذامی، او را [[شفا]] داد و او را به [[کاهن]] فرستاد تا طهارت تشریفاتی‌اش تأیید شود.<ref>[[انجیل به قلم مرقس فصل 1|انجیل به قلم مرقس فصل ۱ آیات ۴۰ تا ۴۴]]</ref> | ||
#'''شفای ده جذامی''': عیسی ده نفر مبتلا به جذام را شفا داد، اما تنها یکی از آنها برای شکرگزاری بازگشت.<ref>[[ | #'''شفای ده جذامی''': [[عیسی]] ده نفر مبتلا به جذام را [[شفا]] داد، اما تنها یکی از آنها برای شکرگزاری بازگشت.<ref>[[انجیل به قلم لوقا فصل 17|انجیل به قلم لوقا فصل ۱۷ آیات ۱۱ تا ۱۹]]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده: واژه کتاب مقدس]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۷
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
جذام
جذام، در زبان‌های عبری و یونانی کتاب مقدس با واژه‌هایی خاص به کار رفته است، در متون کتاب مقدس به بیماری‌هایی اشاره دارد که عموماً با علائم پوستی و ناتوانی‌های جسمانی همراه بوده‌اند. این واژه در عهد قدیم و عهد جدید به کار رفته است.
ریشه‌شناسی
واژه جذام در زبان فارسی معادل اصطلاحاتی است که در متون عبری و یونانی کتاب مقدس به کار رفته‌اند.
- عبری (צָרַעַת): واژه عبری تزارَعَت به معنای بیماری پوستی یا حالتی است که معمولاً با لکه‌های غیرطبیعی روی پوست، لباس یا حتی دیوارهای خانه همراه بود. این واژه در عهد قدیم، به‌ویژه در کتاب لاویان، به بیماری‌هایی اشاره دارد که ممکن است شامل جذام مدرن نباشد، بلکه طیف وسیعی از بیماری‌های پوستی را در بر می‌گرفت. ریشه این واژه به معنای آسیب دیدن یا مبتلا شدن است و بار الاهیاتی سنگینی دارد، زیرا اغلب با ناپاکی تشریفاتی مرتبط بود.[۱]
- یونانی (λέπρα): در عهد جدید، واژه یونانی «لِپرا» به بیماری جذام یا بیماری‌های پوستی مشابه اشاره دارد. این واژه از ریشه‌ای گرفته شده که به معنای پوسته‌پوسته شدن یا فلس‌دار شدن است و به وضوح به بیماری‌های پوستی شدید اشاره دارد.[۲]
کاربرد در کتاب مقدس
عهد قدیم
- در عهد قدیم، تزارَعَت نه تنها به بیماری جسمانی، بلکه به ناپاکی تشریفاتی اشاره دارد. در کتاب لاویان، قوانین دقیقی برای تشخیص، قرنطینه و طهارت افراد مبتلا به تزارَعت ذکر شده است.[۳]
- مریم، خواهر موسی: به دلیل نافرمانی، به تزارَعت مبتلا شد و سپس با دعای موسی شفا یافت.[۴]
- نعمان سوری: نعمان، سردار ارتش آرام، توسط الیشع نبی از جذام شفا یافت.[۵]
عهد جدید
- در عهد جدید، لِپرا به بیماری‌های پوستی شدیدی اشاره دارد که احتمالاً شامل جذام مدرن نیز می‌شود. عیسی مسیح بارها افراد مبتلا به جذام را شفا داد، که این شفا نه تنها نشانه قدرت خداوندی او بود، بلکه نشان‌دهنده رحمت خدا و بازگرداندن فرد به جامعه بود.
- شفای یک جذامی: عیسی با لمس یک جذامی، او را شفا داد و او را به کاهن فرستاد تا طهارت تشریفاتی‌اش تأیید شود.[۶]
- شفای ده جذامی: عیسی ده نفر مبتلا به جذام را شفا داد، اما تنها یکی از آنها برای شکرگزاری بازگشت.[۷]
پانویس
- ↑ لاویان فصل ۱۳ آیات ۱ تا ۵۹
- ↑ انجیل به قلم متی فصل ۸ آیات ۲ تا ۴
- ↑ این بیماری به‌عنوان نشانه‌ای از گناه یا لعنت تلقی می‌شد، اگرچه این دیدگاه به معنای قضاوت قطعی درباره گناه فرد نبود.
- ↑ اعداد فصل ۱۲ آیات ۱۰ تا ۱۵
- ↑ دوم پادشاهان فصل ۵ آیات ۱ تا ۱۴
- ↑ انجیل به قلم مرقس فصل ۱ آیات ۴۰ تا ۴۴
- ↑ انجیل به قلم لوقا فصل ۱۷ آیات ۱۱ تا ۱۹