|
|
| خط ۳۱: |
خط ۳۱: |
|
| |
|
| [[رده:واژه کتاب مقدس]] | | [[رده:واژه کتاب مقدس]] |
| [[رده:واژه نامه مقدس]] | | [[رده:واژه نامه کتاب مقدس]] |
| | |
| == ریشه‌شناسی ==
| |
| {| class="wikitable" style="width:100%;"
| |
| ! زبان !! واژه اصلی !! تلفظ !! معنا و توضیح
| |
| |-
| |
| | [[فارسی باستان]] || 𐎶𐎦𐎢𐏁 (magush) || magush || کاهن زرتشتی
| |
| |-
| |
| | [[پهلوی]] || 𐭬𐭥𐭰 (mog) || mog || روحانی طبقهٔ کاهنان
| |
| |-
| |
| | [[عبری]] || אין معادل مستقیم || — || به‌جای آن از واژه‌هایی مانند חָכָם (حَخَم = حکیم) استفاده شده
| |
| |-
| |
| | [[یونانی]] || μάγοι (magoi) || magoi || جمعِ magos، به‌معنای مرد دانا، منجم، کاهن شرقی
| |
| |-
| |
| | [[سریانی]] || ܡܓܘܫܐ (magosha) || magušā || حکیم، مجوس
| |
| |-
| |
| | [[فارسی نو]] || مغ / مجوس || mag / majūs || روحانیان ایرانی یا منجم‌گونه
| |
| |}
| |
| | |
| == معرفی تاریخی و فرهنگی ==
| |
| {| class="wikitable" style="width:100%;"
| |
| ! ویژگی !! توضیح
| |
| |-
| |
| | خاستگاه سنتی || [[ایران باستان]] ([[پارس]] یا [[ماد]])
| |
| |-
| |
| | نقش اجتماعی || طبقهٔ روحانی، مشاور شاهان، مفسر رؤیاها، متخصص اخترشناسی
| |
| |-
| |
| | در عهد جدید || بازدید از [[عیسی]] پس از تولد به‌دلیل مشاهدهٔ ستاره مسیح
| |
| |-
| |
| | نگرش یهودی-مسیحی به آنان || بیگانگان، اما نشان‌دهندهٔ پذیرش جهانی [[مسیح]]
| |
| |}
| |
| | |
| == روایت مجوسیان در متی ==
| |
| در [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 2|متی فصل ۲ آیات ۱ تا ۱۲]] آمده است که «مجوسیانی از مشرق» با دیدن ستاره‌ای غیرعادی دریافتند که «پادشاه یهودیان» زاده شده و برای پرستش او به [[بیت لحم]] آمدند.
| |
| | |
| == ارتباط با نجوم و ستاره‌شناسی ==
| |
| {| class="wikitable" style="width:100%;"
| |
| ! عنصر !! تحلیل
| |
| |-
| |
| | ستاره در مشرق || اشاره به نشانه‌ای آسمانی برای زایش مسیح؛ احتمالاً سیاره، ابرنواختر یا پدیده نجومی نادر
| |
| |-
| |
| | دانش نجومی مجوسان || در متون ایرانی و بابلی، مجوسیان مهارت خاصی در طالع‌بینی و رصد سیارات داشتند
| |
| |-
| |
| | ارتباط با دانیال || [[دانیال]]، در زمان تبعید، بر [[مجوسیان]] [[بابل]] ریاست داشت (نگاه کنید به [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 2|دانیال ۲:۴۸]])
| |
| |}
| |
| | |
| == منابع کتاب مقدسی ==
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 2|متی فصل ۲ آیات ۱ تا ۱۲]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 2|دانیال فصل ۲ آیه ۴۸]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 5|دانیال فصل ۵ آیه ۷]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 1|دانیال فصل ۱ آیه ۲۰]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 4|دانیال فصل ۴ آیه ۷]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - استر - فصل 1|استر فصل ۱ آیه ۱۳]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - ارمیا - فصل 50|ارمیا فصل ۵۰ آیه ۳۵]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - خروج - فصل 7|خروج فصل ۷ آیه ۱۱]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - پیدایش - فصل 41|پیدایش فصل ۴۱ آیه ۸]]
| |
| * [[کتاب مقدس - عهد قدیم - اشعیا - فصل 47|اشعیا فصل ۴۷ آیه ۱۳]]
| |
| | |
| == یادداشت‌ها ==
| |
| * بسیاری از منابع نخست‌کلیسا معتقدند که «مغان» سه تن بودند (به‌دلیل سه هدیه)، اما کتاب مقدس چنین عددی ذکر نمی‌کند.
| |
| * در متون یهودی-ایرانی مانند خرده‌اوستا، «مَغ» به‌معنای کسی است که اعمال پرستشی خاصی انجام می‌دهد.
| |
برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود
مغ یا مجوسی
مغان در پارسی باستان: مغ‌ها، کاهنان زرتشتی در کتاب مقدس، به‌ویژه در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیات ۱ تا۱۲، به گروهی از خردمندان یا دانشمندانی اشاره دارد که از مشرق زمین برای دیدار عیسی مسیح، پس از تولد او، به اورشلیم آمدند. .
ریشه‌شناسی
واژه مغان در کتاب مقدس از کلمه یونانی μάγοι (مágoy) مشتق شده است که در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱ به کار رفته است. این کلمه ریشه در پارسی باستان دارد، جایی که «مغ» به کاهنان زرتشتی یا افرادی با دانش دینی و علمی اشاره داشت. در فرهنگ پارسی باستان، مغ‌ها نه‌تنها کاهنان آیین زرتشتی بودند، بلکه به‌عنوان مشاوران دربار، ستاره‌شناسان و تعبییر کنندگان رویاها شناخته می‌شدند. با این حال، در زمینه کتاب مقدس، «μάγοι» معنای عام‌تری دارد و لزوماً به زرتشتیان محدود نمی‌شود، بلکه به خردمندانی از مشرق زمین اشاره می‌کند که به دنبال نشانه‌های آسمانی بودند.
جدول ریشه‌شناسی
| زبان |
ریشه |
تلفظ |
| یونانی |
μάγοι |
Mágoy |
توجه: واژه مغان در عهد جدید به کار رفته و ریشه عبری یا آرامی مستقیم ندارد. کلمه یونانی μάγοι از ریشه پارسی باستان «مغ» گرفته شده است.
پانویس
