پرش به محتوا

مغ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه کتاب مقدس
صفحه‌ای تازه حاوی «== مَغ == '''مَغ''' (در زبان‌های غربی: *Magus*) نامی است که در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱ به گروهی از «مجوسیان» اطلاق شده که از مشرق آمدند تا تولد عیسی مسیح را اعلام کنند. این واژه در زبان‌های باستانی به کاهنا...» ایجاد کرد
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== مَغ ==
{{واژه}}


'''مَغ''' (در زبان‌های غربی: *Magus*) نامی است که در [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 2|انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱]] به گروهی از «[[مجوسیان]]» اطلاق شده که از [[مشرق]] آمدند تا تولد [[عیسی]] [[مسیح]] را اعلام کنند. این واژه در زبان‌های باستانی به [[کاهنان زرتشتی]] و حکیمانی که در ستاره‌شناسی، تعبیر خواب و پیشگویی مهارت داشتند، اطلاق می‌شده است.
== مغ یا مجوسی==
'''مغان ''' در پارسی باستان: مغ‌ها، کاهنان زرتشتی در [[کتاب مقدس]]، به‌ویژه در [[انجیل به قلم متی فصل 2|انجیل به قلم متی فصل ۲ آیات ۱ تا۱۲]]، به گروهی از خردمندان یا دانشمندانی اشاره دارد که از [[مشرق]] زمین برای دیدار [[عیسی]] [[مسیح]]، پس از تولد او، به [[اورشلیم]] آمدند. .  


== ریشه‌شناسی ==
=== ریشه‌شناسی ===
{| class="wikitable" style="width:100%;"
واژه مغان در [[کتاب مقدس]] از کلمه یونانی μάγοι (مágoy) مشتق شده است که در [[انجیل به قلم متی فصل 2|انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱]] به کار رفته است. این کلمه ریشه در پارسی باستان دارد، جایی که «مغ» به کاهنان زرتشتی یا افرادی با دانش دینی و علمی اشاره داشت. در فرهنگ پارسی باستان، مغ‌ها نه‌تنها کاهنان آیین زرتشتی بودند، بلکه به‌عنوان مشاوران دربار، ستاره‌شناسان و تعبییر کنندگان رویاها شناخته می‌شدند. با این حال، در زمینه [[کتاب مقدس]]، «μάγοι» معنای عام‌تری دارد و لزوماً به زرتشتیان محدود نمی‌شود، بلکه به خردمندانی از مشرق زمین اشاره می‌کند که به دنبال نشانه‌های آسمانی بودند.
! زبان !! واژه اصلی !! تلفظ !! معنا و توضیح
|-
| [[فارسی باستان]] || 𐎶𐎦𐎢𐏁 (magush) || magush || کاهن زرتشتی
|-
| [[پهلوی]] || 𐭬𐭥𐭰 (mog) || mog || روحانی طبقهٔ کاهنان
|-
| [[عبری]] || אין معادل مستقیم || — || به‌جای آن از واژه‌هایی مانند חָכָם (حَخَم = حکیم) استفاده شده
|-
| [[یونانی]] || μάγοι (magoi) || magoi || جمعِ magos، به‌معنای مرد دانا، منجم، کاهن شرقی
|-
| [[سریانی]] || ܡܓܘܫܐ (magosha) || magušā || حکیم، مجوس
|-
| [[فارسی نو]] || مغ / مجوس || mag / majūs || روحانیان ایرانی یا منجم‌گونه
|}


== معرفی تاریخی و فرهنگی ==
==== جدول ریشه‌شناسی ====
{| class="wikitable" style="width:100%;"
<div style="width:100%; overflow-x:auto; margin:15px 0;">
! ویژگی !! توضیح
  <table style="min-width:100%; border-collapse:collapse;">
|-
    <tr>
| خاستگاه سنتی || [[ایران باستان]] ([[پارس]] یا [[ماد]])
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">زبان</th>
|-
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">ریشه</th>
| نقش اجتماعی || طبقهٔ روحانی، مشاور شاهان، مفسر رؤیاها، متخصص اخترشناسی
      <th style="background:#f0f8ff; padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center; min-width:150px;">تلفظ</th>
|-
    </tr>
| در عهد جدید || بازدید از [[عیسی]] پس از تولد به‌دلیل مشاهدهٔ ستاره مسیح
    <tr>
|-
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">یونانی</td>
| نگرش یهودی-مسیحی به آنان || بیگانگان، اما نشان‌دهندهٔ پذیرش جهانی [[مسیح]]
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">μάγοι </td>
|}
      <td style="padding:12px; border:1px solid #a2a9b1; text-align:center;">Mágoy</td>
    </tr>
  </table>
</div>


== روایت مجوسیان در متی ==
توجه: واژه مغان در [[کتاب مقدس - عهد جدید|عهد جدید]] به کار رفته و ریشه عبری یا آرامی مستقیم ندارد. کلمه یونانی μάγοι از ریشه پارسی باستان «مغ» گرفته شده است.
در [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 2|متی فصل ۲ آیات ۱ تا ۱۲]] آمده است که «مجوسیانی از مشرق» با دیدن ستاره‌ای غیرعادی دریافتند که «پادشاه یهودیان» زاده شده و برای پرستش او به [[بیت لحم]] آمدند.  


== ارتباط با نجوم و ستاره‌شناسی ==
{| class="wikitable" style="width:100%;"
! عنصر !! تحلیل
|-
| ستاره در مشرق || اشاره به نشانه‌ای آسمانی برای زایش مسیح؛ احتمالاً سیاره، ابرنواختر یا پدیده نجومی نادر
|-
| دانش نجومی مجوسان || در متون ایرانی و بابلی، مجوسیان مهارت خاصی در طالع‌بینی و رصد سیارات داشتند
|-
| ارتباط با دانیال || [[دانیال]]، در زمان تبعید، بر [[مجوسیان]] [[بابل]] ریاست داشت (نگاه کنید به [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 2|دانیال ۲:۴۸]])
|}


== منابع کتاب مقدسی ==
* [[کتاب مقدس - عهد جدید - متی - فصل 2|متی فصل ۲ آیات ۱ تا ۱۲]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 2|دانیال فصل ۲ آیه ۴۸]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 5|دانیال فصل ۵ آیه ۷]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 1|دانیال فصل ۱ آیه ۲۰]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - دانیال - فصل 4|دانیال فصل ۴ آیه ۷]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - استر - فصل 1|استر فصل ۱ آیه ۱۳]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - ارمیا - فصل 50|ارمیا فصل ۵۰ آیه ۳۵]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - خروج - فصل 7|خروج فصل ۷ آیه ۱۱]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - پیدایش - فصل 41|پیدایش فصل ۴۱ آیه ۸]]
* [[کتاب مقدس - عهد قدیم - اشعیا - فصل 47|اشعیا فصل ۴۷ آیه ۱۳]]


== یادداشت‌ها ==
=== پانویس ===
* بسیاری از منابع نخست‌کلیسا معتقدند که «مغان» سه تن بودند (به‌دلیل سه هدیه)، اما کتاب مقدس چنین عددی ذکر نمی‌کند.
<references />
* در متون یهودی-ایرانی مانند خرده‌اوستا، «مَغ» به‌معنای کسی است که اعمال پرستشی خاصی انجام می‌دهد.
 
[[رده:واژه کتاب مقدس]]
[[رده:واژه نامه کتاب مقدس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۱۲

برای بهبود صفحه، در قسمت بحث پیشنهادات خود را با منبع معتبر مطرح کنید تا بررسی و اعمال شود

مغ یا مجوسی

مغان در پارسی باستان: مغ‌ها، کاهنان زرتشتی در کتاب مقدس، به‌ویژه در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیات ۱ تا۱۲، به گروهی از خردمندان یا دانشمندانی اشاره دارد که از مشرق زمین برای دیدار عیسی مسیح، پس از تولد او، به اورشلیم آمدند. .

ریشه‌شناسی

واژه مغان در کتاب مقدس از کلمه یونانی μάγοι (مágoy) مشتق شده است که در انجیل به قلم متی فصل ۲ آیه ۱ به کار رفته است. این کلمه ریشه در پارسی باستان دارد، جایی که «مغ» به کاهنان زرتشتی یا افرادی با دانش دینی و علمی اشاره داشت. در فرهنگ پارسی باستان، مغ‌ها نه‌تنها کاهنان آیین زرتشتی بودند، بلکه به‌عنوان مشاوران دربار، ستاره‌شناسان و تعبییر کنندگان رویاها شناخته می‌شدند. با این حال، در زمینه کتاب مقدس، «μάγοι» معنای عام‌تری دارد و لزوماً به زرتشتیان محدود نمی‌شود، بلکه به خردمندانی از مشرق زمین اشاره می‌کند که به دنبال نشانه‌های آسمانی بودند.

جدول ریشه‌شناسی

زبان ریشه تلفظ
یونانی μάγοι Mágoy

توجه: واژه مغان در عهد جدید به کار رفته و ریشه عبری یا آرامی مستقیم ندارد. کلمه یونانی μάγοι از ریشه پارسی باستان «مغ» گرفته شده است.


پانویس