پرش به محتوا

اشکلون

از دانشنامه کتاب مقدس
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۶ توسط Modir (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اشکلون (به عبری: אַשְׁקְלוֹן؛ به یونانی: Ἀσκάλων؛ به عربی: عَسْقَلَان) یکی از شهرهای مهم تاریخی و باستانی ذکر شده در کتاب مقدس است که در منطقهٔ ساحلی جنوب غربی فلسطین و در نزدیکی دریای مدیترانه قرار دارد. این شهر به عنوان یکی از پنج شهر اصلی فلسطینیان (پنتاپولیس) در عهد عتیق شناخته می‌شود.

مختصات جغرافیایی

  • مختصات:

الگو:Coord

نام‌شناسی و ریشه‌شناسی

جدول ریشه‌شناسی تاریخی
زبان/دوره نام ریشه‌شناسی توضیحات
عبری کتاب مقدس אַשְׁקְלוֹן (اشقلون) از ریشه سامی غربی به معنای "وزن کردن" یا "بازار" اشاره به اهمیت تجاری شهر در دوران باستان
یونانی کوینه Ἀσκάλων (اسکالون) شکل هلنی‌شده نام عبری مورد استفاده در دوره هلنیستی و رومی
لاتین Ascalo لاتینی‌شده نام یونانی ذکر شده در متون رومی
عربی عَسْقَلَان (عسقلان) شکل عربی‌شده نام عبری استفاده در دوره اسلامی

پیشینه تاریخی

جدول زمانی تاریخ اشکلون
دوره تاریخی سال‌ها رویدادهای مهم
عصر برنز قدیم ۲۰۰۰-۱۵۵۰ ق.م یکی از مهمترین شهرهای کنعان
دوره فلسطینیان ۱۱۷۵-۶۰۴ ق.م شهر اصلی فلسطینیان و مرکز پرستش داغون
دوره بابلی ۶۰۴ ق.م تخریب توسط نبوکدنصر دوم
دوره هلنیستی ۳۳۲-۶۳ ق.م بازسازی توسط اسکندر مقدونی
دوره رومی ۶۳ ق.م-۳۲۴ م شهر مهم در سوریه فلسطینا

در متون مقدس

ذکر اشکلون در کتاب مقدس
کتاب مقدس فصل:آیه رویداد یا روایت اهمیت
سفر داوران ۱۴:۱۹ شمشون فلسطینیان اشقلون را شکست می‌دهد نشان دهنده درگیری‌های اسرائیل با فلسطینیان
سموئیل اول ۶:۱۷ اشقلون به عنوان یکی از پنج شهر فلسطینیان ذکر شده اهمیت سیاسی و مذهبی شهر
سفر صفنیا ۲:۴-۷ پیشگویی ویرانی اشقلون نشان دهنده اهمیت نبوی شهر

باستان‌شناسی

کشفیات باستان‌شناسی اشقلون
مکان کاوش سال‌ها یافته‌ها باستان‌شناس یا هیئت
تل اشقلون ۱۹۸۵-تاکنون دیوارهای شهر، دروازه کنعانی، معابد لارنس استیجر (دانشگاه هاروارد)
بندر اشقلون ۲۰۰۷ بقایای بندر هلنیستی-رومی هیئت باستان‌شناسی آمریکایی
گورستان فلسطینیان ۲۰۱۳ ۱۵۰ قبر با آثار منحصر به فرد هیئت مشترک آلمان و اسرائیل

تفاوت در تاریخ‌گذاری : دیدگاه ایمان مسیحی و یافته‌های باستان‌شناسی

کاوش‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که اشقلون از حدود ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسکونی بوده و در ۲۰۰۰ ق.م به اوج خود رسیده است. در مقابل، محاسبات سنتی مسیحی بر اساس سفر پیدایش، تاریخ شهر را به حدود ۱۵۰۰-۲۰۰۰ ق.م محدود می‌کند.این تفاوت زمانی، در ظاهر ممکن است موجب ابهام شود، اما در الاهیات مسیحی چند تفسیر معتبر وجود دارد که این تفاوت را توضیح می‌دهند:


این تفاوت زمانی، در ظاهر ممکن است موجب ابهام شود، اما در الاهیات مسیحی چند تفسیر معتبر وجود دارد که این تفاوت را توضیح می‌دهند:

۱. دیدگاه تفسیر نمادین (Symbolic Interpretation)

بسیاری از پدران کلیسا (از جمله اوریگن، آگوستین قدیس) تأکید می‌کردند که متون سفر پیدایش را نباید لزوماً با دیدگاه تاریخی-زمانی امروزی تفسیر کرد. در این دیدگاه، عدد «۶ روز» یا توالی نسل‌ها بیشتر دارای معنای الهی‌اند تا حساب‌زمانی دقیق.

> «اگر در خواندن کتاب مقدس صرفاً به کلمات ظاهری بسنده کنیم، حقیقت الاهی آن را از دست می‌دهیم.» – آگوستین، *تفسیر پیدایش*

۲. دیدگاه "تاریخ بشریت" در برابر "تاریخ انسان نجات‌یافته"

برخی الاهیدانان می‌گویند که کتاب مقدس بر تاریخ "بشریت نجات‌یافته" تمرکز دارد. یعنی آدم و حوا نه لزوماً نخستین انسان‌های بیولوژیکی، بلکه نخستین کسانی‌اند که با خدا وارد رابطهٔ عهد شدند—آغاز تاریخ نجات (Heilsgeschichte).

۳. دیدگاه شکاف زمانی (Gap Theory)

در برخی تفسیرهای پروتستان محافظه‌کار، میان آیهٔ ۱ و ۲ پیدایش ۱ شکاف طولانی‌ای فرض می‌شود که ممکن است میلیون‌ها سال زمان برده باشد. این شکاف به تمدن‌های پیشاتاریخی مانند اریحا فضای زمانی می‌دهد.

۴. دیدگاه هماهنگی علم و ایمان (Theistic Evolution or Progressive Creation)

برخی مسیحیان علم‌پذیر، مانند فرانسیس کالینز و دیگران، بر این باورند که خداوند از روند تکاملی و تدریجی برای آفرینش بشر استفاده کرده است. اریحا و تمدن‌های نوسنگی، بخشی از طرح الاهی‌اند و منافاتی با ایمان ندارند.

اهمیت مذهبی

منابع

۱. الگو:Cite book ۲. الگو:Cite journal ۳. الگو:Cite book ۴. الگو:Cite book ۵. الگو:Cite book

پیوندهای داخلی