پرش به محتوا

باکره: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه کتاب مقدس
 
جز ۱ نسخه واردشده
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۰

باکره

زبان واژه اصلی تلفظ لاتین معنی واژه هجی فارسی
عبری בְּתוּלָה B'tulah دختر نابالغ یا عفیف بتولا
آرامی ܒܬܘܠܬܐ Btultā دوشیزه بتولتا
یونانی παρθένος Parthenos دختر باکره پارتنوس

باکره (به عبری: בְּתוּלָה، به یونانی: παρθένος) مفهومی کلیدی در کتاب مقدس است که هم در عهد قدیم و هم در عهد جدید به اشکال مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. این واژه علاوه بر معنای تحت اللفظی "دختر ازدواج نکرده"، به عنوان نمادی از پاکی، وقف شدگی به خدا و حتی تصویری از قوم خدا به کار رفته است.

بررسی واژه شناسی

در متون عبری، واژهٔ «בְּתוּלָה» (بتولا) معمولاً به دخترانی اطلاق میشود که از نظر جنسی تجربه ای نداشته اند. در تورات، این اصطلاح گاه برای توصیف جوامع یا شهرهای تحت حمایت نیز استفاده شده است.[۱] در یونانیِ عهد جدید، «παρθένος» (پارتنوس) علاوه بر معنای فیزیکی، به مفهوم «تعهد روحانی»، گسترش یافته و در الاهیات مسیح محور نقشی اساسی ایفا میکند.

کاربرد در عهد قدیم

  • نماد قوم برگزیده: در کتاب اشعیا، قوم اسرائیل به عنوان "باکرهٔ دختر صهیون" توصیف شده است:
    «ای دختر باکرهٔ صهیون ...» [۲]
  • شرایط حقوقی: در سفر تثنیه، قوانین دقیقی برای اثبات باکرگی قبل از ازدواج ذکر شده که نشان دهندهٔ اهمیت اجتماعی این مفهوم است.[۳]

تحول معنایی در عهد جدید

الهیات و تفسیر

مکتب تفسیر
کاتولیک تأکید بر تجرد مقدس و الگوبرداری از مریم
پروتستان تمرکز بر معنای استعاری وفاداری به مسیح
ارتدوکس شرقی ترکیبی از مفاهیم فیزیکی و روحانی

نمادگرایی در مکاشفه

در کتاب مکاشفه، اصطلاح «۱۴۴۰۰۰ برگزیده» که «با زنان آلوده نشده اند» به عنوان «باکره هایی که پیروی از بره میکنند» توصیف شده اند.[۶] این تصویر ترکیبی از پاکی جسمانی و روحانی است.

منابع کتاب مقدسی

۱. پیدایش فصل ۲۴ آیه ۱۶ (وصف ربکا)
۲. لاویان فصل ۲۱ آیه ۳ (قوانین کهانت)
۳. دانیال فصل ۱ آیه ۱۳ (دربارهٔ جوانان عبرانی)
۴. لوقا فصل ۱ آیه ۲۷ (فرشته و مریم)
۵. اول قرنتیان فصل ۷ آیه ۲۵ (توصیه های پولس)